δελτία τύπου παντός καιρού
Με αυτό το κομμάτι από τον Ιπποκράτη και με σάουντρακ τις καλύτερες μουσικές από τις εκπομπές του Γιάννη Κατσαούνη και του Σάκη Παπαδημητρίου ξεκινάει το κομμάτι αυτό στον ΕΞΩΣΤΗ… λίγο πριν το γλυκό ελληνικό καλοκαίρι που ήδη δια- νύουμε ―με κυβέρνηση εθνικής ευθύνης― και που θα το χαρούμε με λίγα υλικά μέσα και πολλά μπάνια και απολαύσεις «παρα θιν αλός» σε παραλίες και μέρη μικρά και τόσο μεγάλα αν τα δει κανείς ξεπερνώντας τις αποκολλήσεις αμφιβληστρο- ειδούς… θέλω να πω με μιά εσωτερική όραση… Θα ξαναβρούμε τους φίλους μας, θα βγαίνουμε τα βράδυα όπως πριν… το καλοκαίρι θα πιάσουμε ένα σπίτι… και ούτω καθ’ εξής… Θα δούμε και τα παιδιά μας που επιστρέφουν από την μακρινή Αλβιόνα, από το Βερολίνο και το Παρίσι, τη Σαγκάη, τη Μόσχα και τη Βοστώνη… Ο μεν βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή, ο δε καιρός οξύς… είναι ολόκληρο το απόσπασμα του Ιπποκράτη, μινιμαλισμός, σύνθεση, μουσικότητα σε 12 λέξεις, σε τρεις σειρές, ο- η- ο… βίος-τέχνη-καιρός… υ-η-υ… μεν-δε-δε… τρεις φορές το τέσσερα δώδεκα, και στη μέση από όλα αυτά η λέξη κλειδί… τέχνη… διότι ο βίος είναι αυτό που είναι και ο καιρός είναι όπως είναι… το μόνο που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα, λίγο ή πολύ, είναι η τέχνη… Με αυτά πρέπει να ασχοληθεί ο Ζίζεκ και όχι με απο- τυχημένες και ανόητες παρεμβάσεις στα ελληνική πράγματα και μάλιστα με τη λάθος μεριά, πράγμα που συνιστά και κατά – φωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δι καιω μάτων… θου κύριε… Πέρασα πολύ καλά φέτος σ’ αυτή τη φιλόξενη γωνιά του ΕΞΩΣΤΗ, με την Δέσποινα της διπλανής στήλης, τον Κυριάκο, τη θεία Ρία, τον Γκροσδάνη, την αρχισυντάκτρια μας Μαρία και όλο το επιτελείο… Πέρασα επίσης πολύ καλά και ευχαριστώ από την καρδιά μου όλους τους φίλους και φίλες της στήλης που με τα μέιλ τους και τα σχόλια, θετικά και αρνητικά δήλωσαν παρουσία και άποψη και δείγματα εθισμού σε μια εβδομαδιαία στήλη που ξε- κίνησε με το πρώτο χιόνι που έπεσε και κλείνει για φέτος με το ουφ… και το… η δε τέχνη μακρή… Θα επανέλθουμε το Σεπτέμβρη, δριμύτεροι και μαυρισμένοι, όπως έγραφαν τα παλιά σινεμά, ο ΑΠΟΛΛΩΝ, η ΑΙΓΛΗ… «έναρξις τον Σεπτέμβριον»… Η Παναγιά του νησιού, η αναγεννήτρια, ας μας φωτίσει στην αναγέννηση εαυτών και αλλήλων, αλλά κυρίως της πολύ- παθης αυτής γωνιάς του νότου της Ευρώπης, ή αν θέλετε ας μας βοηθήσει η Χασεπσούτ… Ας κλείσουμε λοιπόν για φέτος με στίχους του αγαπημένου μου ποιητή, που λέει ―επειδή δεν βρίσκω το βιβλίο― …κάτι σαν… φύτρωσε ένας λωτός… να γεννηθούμε στο χυμό του εμείς πιό νέοι… ΕΝΑΡΞΙΣ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΝ…
