Rock ‘n’ Roll Circus – Συνέντευξη των ANFO

Εκ μέρους όλων σ’ ευχαριστούμε! Το
πρώτο μας mini LP ηχογραφήθηκε
μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο τον Απρίλιο και καταγράφει την πρώτη μας περίοδο.
Εκείνη την στιγμή η μπάντα είχε μόλις τρεις μήνες ζωής και αποφασίσαμε να
βγάλουμε σχετικά γρήγορα τα πρώτα μας κομμάτια για να περάσουμε μια αίσθηση
αμεσότητας. Βέβαια, περάσαμε ώρες μετά
στο στούντιο, στο μιξάρισμα που έκανε ο φίλος μας ο Γιώργος Παυλίδης (πρώην
«ΧΑΣΜΑ» και νυν «ΜΠΡΟΣ»). Κυκλοφορεί στα τέλη του 2013, μέσα από μια συμπαραγωγή των Botherside, ScareCrowRecords και του punk.gr που μας στήριξαν
σε αυτή την προσπάθεια- σε 300 κομμάτια.

Μουσικά βγάζει την κοινή συνισταμένη
των ακουσμάτων και των επιρροών μας όλα αυτά τα χρόνια. Ασφαλώς πανκ ροκ, αλλά
όχι με τον τρόπο που συνηθίζει κάποιος να το κατατάσσει στην Ελλάδα, όπου κι έγινε συνώνυμο της προχειρότητας και
της έλλειψης φαντασίας. Δεν ισχυριζόμαστε ότι παίζουμε κάτι βαρύγδουπο. It’s only rock n roll, but we like it! Έχει λοιπόν
τον ενθουσιασμό και τον αυθορμητισμό κάποιων μουσικών που εκείνη την στιγμή
βρέθηκαν μαζί για πρώτη φορά μ’ αυτήν τη σύνθεση, αλλά ταυτόχρονα κουβαλάνε και
μια εμπειρία κάποιων ετών στη σκηνή.

Ο Σωτήρης με το Νίκο είχαν βρεθεί
στην δεκαετία του ‘80 με τους ΑΔΙΕΞΟΔΟ και ξαναβρέθηκαν μετά από σχεδόν 30
χρόνια. Εγώ κι ο Σωτήρης ήμασταν μαζί τα τελευταία τρία χρόνια στους No Mind. Όλοι έχουμε βρεθεί με τα προηγούμενα σχήματα μας ο ένας
με τον άλλον (ΜyTurn, BadLuckSouls, NoMind) σε διάφορα live στο παρελθόν κι ο ένας παρακολουθούσε τις μουσικές
δουλειές του άλλου, αλλά αυτή η σύνθεση μ’ αυτόν το συνδυασμό είναι πολύ
πρόσφατη και νέα.

Ο
δίσκος κυκλοφορεί δωρεάν και στο διαδίκτυο. Αυτό έχει να κάνει με μια
γενικότερη φιλοσοφία της μπάντας σ’ ότι έχει να κάνει με τη διακίνηση της
μουσικής, μακριά από μεσάζοντες, εταιρείες κτλ ή τι;

Ασφαλώς και είναι συνειδητή επιλογή.
Όπως αναφέραμε και στο site μας, στην
πρώτη σελίδα, όταν ανέβηκε, η μουσική είναι
ο τρόπος με τον οποίο θα εκφραστούμε (http://anfoband.com/). Δεν θεωρούμε
λοιπόν ότι για αυτό πρέπει να πληρώνουμε ή να πληρωνόμαστε. Το χρήμα δεν μπορεί
να είναι ο σκοπός της καλλιτεχνικής έκφρασης. Κι οι μεσάζοντες που
παρεμβάλλονται μεταξύ των μουσικών και του κοινού, στην μουσική βιομηχανία, συνήθως
δεν προσφέρουν τίποτα ούτε στους μεν ούτε στους δε και απλά φορτώνουν με κόστος
και τους δύο και τους εκμεταλλεύονται.

Δεν μπορείς βέβαια μέσα σε συνθήκες
καπιταλιστικές να κόψεις εντελώς μόνος σου το βινύλιο, να τυπώσεις το εξώφυλλο
του και να το διανείμεις.

Εδώ αναγκαστικά θα το δουλέψεις μαζί
με συνεργάτες που θα πρέπει να αμειφθούν για τον κόπο και το κόστος τους. Και
εσύ με την σειρά σου- ως μουσικός- έχεις κόστος, σε πρόβες, σε όργανα κλπ. Γι’
αυτό και το βινύλιο πωλείται μέσω του δικτύου των συνεργαζόμενων δισκάδικων με
την Β otherside και το mailinglist της ScareCrow. Αυτήν την
απαραίτητη κι απολύτως αναγκαία διαμεσολάβηση την κάναμε με αυτούς σε εντελώς
συνεργατική και φιλική βάση και τους ευχαριστούμε και για αυτό.

Παράλληλα όμως, προσπαθήσαμε να
βρούμε μια λύση τέτοια που να μπορεί να μοιραστεί η ψηφιακή μορφή των κομματιών
δωρεάν, για να πάει όσο το δυνατόν σε περισσότερους ανθρώπους. Μια δυνατότητα
που δίνει το ίντερνετ στις μέρες μας… Λέμε λοιπόν στον κόσμο στο site μας: «Εδώ ψηφιακά μπορείς να «κατεβάσεις» τα κομμάτια
μας δωρεάν και να τα αναπαράγεις σε όσες κόπιες θέλεις, αν θέλεις, όχι όμως για
εμπορική χρήση. Ταυτόχρονα αν σου αρέσει η προσπάθεια και θέλεις να μας
ενισχύσεις ή αν θέλεις να εμπλουτίσεις και την συλλογή των βινυλίων σου,
μπορείς να αγοράσεις και τον δίσκο μας».

Νομίζουμε ότι έτσι είναι ξεκάθαρο
και ειλικρινές το πράγμα. Δεν ισχυριστήκαμε ότι μπορούμε να παρακάμψουμε το
χρήμα με ατομικές ενέργειες, αλλά ούτε
και θα γίνουμε δέσμιοι του και δεν θα μας γίνει έμμονη ιδέα. Έχουμε προς το
παρόν «κανονικές», βαρετές, πρωινές δουλειές του μεροκάματου για τα προς το ζην,
όπως οι περισσότεροι καθημερινοί άνθρωποι που βιοπορίζονται ως εργαζόμενοι.

Τέσσερα
κομμάτια, λοιπόν, τα οποία- πιστεύεις- αντικατοπτρίζουν τους ANFO 100%; Θέλω να
πω, υπάρχει συνάφεια- μουσική/στιχουργική- μ΄αυτό που ασπάζονται ως τρόπο ζωής
τα μέλη του γκρουπ κοινωνικοπολιτικά;

Σίγουρα υπάρχει. Τα κομμάτια είναι βιωματικά
στον στίχο, στο ύφος, στην ερμηνεία. Περιγράφουν είτε το πώς νιώθουμε για το
ότι ακόμη μετά από τόσα χρόνια συνεχίζουμε να είμαστε πάνω στην σκηνή (στο «Dead men walking») είτε το άγχος μας ζώντας στις συνθήκες που ζούμε και
που μας κάνουν αυτοκαταστροφικούς (στο «Happy End»), είτε μια
συνολικότερη θεώρηση της κοινωνικής συγκυρίας που περνάμε (στο «Classwar») και στο lifestyle που κυριαρχεί
(στο «I hate hipsters»). Νομίζουμε ότι η ειλικρίνεια και η συνάφεια στίχου και
μουσικής με τον τρόπο ζωής μας είναι αυτό που μας χαρακτηρίζει. Δεν είμαστε entertainment band αλλά πανκ ροκ.
Οι ANFO δεν φιλοδοξούν να είναι κάτι άλλο πέρα από τους εαυτούς
τους. Take it or leave it.

Είστε
χρόνια στα μουσικά πράγματα της χώρας- ως μέλη παλιότερων πανκ
σχημάτων. Αλήθεια, πως βλέπεις την κατάσταση στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή;
Βγαίνουν νέα συγκροτήματα άξια λόγου αναφοράς; Υπάρχει συνέχεια; Αλληλουχία με
το παρελθόν;

Πάντα βγαίνουν αξιόλογα σχήματα.
Κάθε εποχή έχει τις δικές της συνθήκες που θα τραγουδηθούν με τον δικό της
τρόπο, κάθε φορά μοναδικό και αναντικατάστατο. Αν κάτι έχει αλλάξει σε σχέση με
το παρελθόν είναι ότι στις μέρες μας υπάρχουν σαφώς τεχνολογικά καλύτερες
συνθήκες για να ακούσεις, να διαδώσεις, να γράψεις την μουσική σου. Το γεγονός
αυτό βοήθησε πάρα πολύ να ξανακουστούν και οι μπάντες οι παλιές. Πολλές να
ξαναφτιαχτούν ή να γίνουν επιτέλους γνωστές μέσο διαδικτύου σε χιλιάδες
ανθρώπους εντός και εκτός. Από την άλλη μεριά, πολλοί κατάφεραν να συνεχίσουν
και να εξελιχθούν. Και πολλοί νέοι έρχονται συνέχεια. Η σκηνή έχει γιγαντωθεί
και αργά ή γρήγορα η ποσότητα θα μετατραπεί σε νέα ποιότητα. Αν κάτι ίσως
διαφέρει με το παρελθόν είναι ότι στα 80s που τα πράγματα ήταν πιο περιορισμένα και πιεσμένα, η
σκηνή αυτή χαρακτηριζόταν περισσότερο από τα ιδιαίτερα προσωπικά χαρακτηριστικά
των ατόμων που την απαρτίζουν και που έπρεπε να είναι ισχυρές προσωπικότητες
για να σταθούν. Αντίθετα, στις μέρες μας η έμφαση είναι στις μπάντες σα σύνολα.

Πιστεύεις
ότι βοηθάει στους δύσκολους αυτούς καιρούς η μουσική; Έχει λόγο ύπαρξης το πανκ
σε περιόδους κρίσης σαν κι αυτή που διανύουμε; Πως βλέπεις την όλη κατάσταση
στην Ελλάδα, με την άνοδο του νεοφασισμού κτλ…

Το πανκ είναι ευθύς εξαρχής παιδί
της κρίσης! Είναι για την ακρίβεια ο προπομπός της και η πρόωρη γέννα της. Αυτό
ήταν που για πρώτη φορά την προέβλεψε και τραγούδησε για αυτή την εποχή ακόμη
που φάνταζε μακρινή και ξορκισμένη. Η πρωτοπόρα του οπτική διέβλεψε εγκαίρως
όλα αυτά που στην δεκαετία του ‘70 και του ‘80 φαίνονταν περιθωριακά και
μειοψηφικά δεδομένα της κοινωνίας, αλλά που πλέον με την κρίση έχουν
γενικευτεί. Από αυτή την άποψη, αυτή η εποχή που ζούμε τώρα, είναι που το
δικαιώνει και το επικαιροποιεί! Δεν είμαστε χαρούμενοι γι’ αυτό. Θα θέλαμε να
είχαμε διαψευσθεί και οι προειδοποιήσεις που κάναμε για την αποξένωση, την
καταστολή, τον φασισμό, κλπ να μην είχαν δικαιωθεί και να μπορούσαμε
απενοχοποιημένα να τρέχουμε στα λιβάδια γυμνοί και ερωτευμένοι, όπως οι χίπηδες
καπνίζοντας διάφορες μαλ… Δυστυχώς, είχαμε δίκιο και δεν μπορούμε να το
κάνουμε αυτό. Τουλάχιστον, όχι ακόμη. Πρέπει να κάτσουμε εδώ, στις
μεγαλουπόλεις μας και να ασχοληθούμε με όλα αυτά που βλέπουμε δίπλα μας και να
τα παλέψουμε. Ο φασισμός είναι απλά η πιο ολοκληρωτική και συμπυκνωμένη τους
μορφή. Είναι το κεφάλι του φιδιού που δαγκώνει με το δηλητήριο του, αλλά αυτό
είναι ένα τμήμα του απαίσιου αυτού ερπετού που αποτελεί το σύστημα συνολικά και
που πρέπει να το εξοντώσουμε.

Μίλησέ
μου, τέλος, και για το live στην Αθήνα με
τους Stress, στις 20/3. Τι
να περιμένει ο κόσμος;

Καταρχήν, είναι μεγάλη μας χαρά και
τιμή, να παίξουμε μαζί με τους Stress– μια απ’ τις πρώτες μπάντες της γενιάς των 80s που λέγαμε. Είχαμε την χαρά κάποιοι από εμάς να
μοιραστούμε κοινά βιώματα και εμπειρίες τότε, αλλά και πιο πρόσφατα στο the 80sgathering στο ΑΝ πριν δύο χρόνια. Ωστόσο, οφείλουμε να πούμε ότι
αυτή η συναυλία δεν θα είναι επανάληψη του gathering! Οι ANFO είναι μια νέα μπάντα με νέα κομμάτια παρόλο που
απαρτίζεται από «παλαιούς μουσικούς». Ο κόσμος μπορεί να περιμένει λοιπόν, μια
καυτή συναυλία με πάθος και ενθουσιασμό. Επίσης θα εμφανιστούν και οι φίλοι μας
οι Cartoons, μετά από απουσία δύο ετών, κάτι που μας χαροποιεί
επίσης.

Σ’
ευχαριστώ για το χρόνο που μου διέθεσες, Γιώργο…Ο επίλογος σ’ εσένα.

Κάποτε πρέπει να καταλάβουμε όλοι
την απλούστερη πολιτικά και μαθηματικά αδιαμφισβήτητη αλήθεια: Είμαστε οι
περισσότεροι, μπορούμε να τους ξεφορτωθούμε …