Για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά οι δρόμοι συναντιούνται και η τέχνη που κάποτε υπήρξε σημείο αναφοράς της παράβασης και της άστεγης δράσης της, βρίσκει χώρο και βήμα μέσα από φλύαρους καμβάδες, βαρύγδουπα σανίδια και παραλληρούμενα stages. Είναι το Street Art Festival και φιλοξενεί πέντε από τα κορυφαία ονόματα της τέχνης του graffiti, που μιλούν για σημεία αναφοράς, μπερδεμμένες έννοιες και ταγκιές που κατάφεραν να μιλήσουν στον ευρύτερο δημόσιο χώρο και να ενταχθούν ανάμεσα στα κοινά βλέμματα. Οι Same84, Jasone, Amok, Bran και Dane πιάνουν τα sprays και μας εξηγούν τους λόγους που το κάνουν για μια ακόμα χρονιά για χάρη του δικού μας, παλμικού Street Art Festival.
Amok
Bran
Dane
Jasone
Same
Πώς προέκυψε η ενασχόληση με το graffiti;
Same84: Με το που είδα για πρώτη φορά graffiti, έπαθα σοκ. Μου έκανε το κλικ και είπα αυτό είναι και άρχισα να αναρωτιέμαι πώς μπορεί κάποιος να μάθει κάτι τέτοιο. Από εκείνη την μέρα κόλλησα τον ιό του graffiti. Έχουν περάσει 20 χρόνια και κάθε φορά είναι τόσο απολαυστική, όσο ήταν και η πρώτη που την θυμάμαι σαν να ήταν τώρα.
Dane: Ήμουν περίπου 15 χρονών, στην κατασκήνωση όταν είδα έναν φίλο μου να σχεδιάζει. Aμέσως του ζήτησα ένα στυλό και χαρτί και προσπαθούσα να κάνω ό,τι και αυτός. Από εκείνη την στιγμή ήξερα ότι θα ασχοληθώ με το graffiti! Στο σπίτι πάντα υπήρχαν πεταμένα σπρέυ λόγω μεγαλύτερου αδερφού και έτσι από μικρός είχα πολλές εικόνες από graffiti. Πολλές φορές πετυχαίναμε άτομα να βάφουν στη χηλής και τους χαζεύαμε. Όλα αυτά συνετέλεσαν στο να ξεκινήσω.
Bran: Ήταν το 2000, όταν ήμασταν μια παρέα στο σχολείο που ακούσαμε πρώτη φορά hiphop και κάτι ξύπνησε μέσα μας. Αρχίσαμε να χορεύουμε break dance και πέσανε στα χέρια μας οι πρώτοι μαρκαδόροι και ακολούθησαν τα σπρέι. Κάπως έτσι ξεκίνησε μια νέα αναζήτηση.
Jasone: Aπό το 1984-85. Όταν ένιωσα αυτό που συντέλεσε στο να κάνω τρόπο ζωής τη hip hop κουλτούρα! Έτσι ήρθε και η ενασχόληση μου με μια 'πτυχή' αυτής της κουλτούρας που είναι και το graffiti. Να πω φυσικά οτι ζωγραφίζω απο την ώρα που γεννήθηκα…
Amok: Τυχαία. Απλά μου αλλάξανε θέση στο μάθημα των γαλλικών όπου και βαριόμουνα ακραία και ο διπλανός μου( risk) έτυχε να μουτζουρώνει ασταμάτητα την ίδια λέξη σε ένα μπλε τετράδιο (tagging) με σκοπό να εξελίξει το της υπογραφής του. Η περιέργεια μετατράπηκε σε μικρόβιο…
Ο πρώτος (σου) τοίχος…
Same84: Ό πρώτος μου τοίχος ήταν στην Καλλιθέα, το πρώτο μου graffiti. Δεν νομίζω να το ξεχάσω ποτέ. Ήταν μεγάλη στιγμή. Δεν πίστευα τότε ότι μπορούσα να μαζέψω χρήματα για να πάρω τόσα spray και μόλις να πάρω τα spray που χρειαζόμουν για το πρώτο μου graffiti, απλά δεν μπορούσα να περιμένω την ώρα που θα πήγαινα στον τοίχο μου.
Dane: Ο πρώτος μου τοίχος, αν θυμάμαι καλά, ήταν στο δημοτικό σχολείο που πήγαινα πίσω από κάτι μικρές κερκίδες μαζί με έναν φίλο μου.
Bran: Ξεκινήσαμε αντιγράφοντας ονόματα και logos από συγκροτήματα. Στη συνέχεια μέσω κάποιων γνωστών που είχαν ήδη υπογραφές άρχισα να ψάχνω περισσότερα γύρω απο το θέμα και το 2001 έκανα το πρώτο μου κομμάτι ''Bran''.
Jasone: Έπιασα spray το 1987 (tags) και το πρώτο graffiti ήταν το 1991
Amok: Ο πρώτος τοίχος ήταν στο χωριό μου, στο σχολείο μου, κάπου στο 2000 και φυσικά ήταν μία αποτυχία, αλλά τότε νόμιζα ότι είχα ζωγραφίσει κάτι αντίστοιχο με την τζοκόντα. Ήμουν ευτυχισμένος. Το άγχος και τη γλύκα της επιτυχίας που ένιωθα τότε τα θυμάμαι ακόμα λες και ήταν χτες.
Το graffiti τότε και τώρα;
Same84: Είναι η μέρα με την νύχτα. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, τότε δεν υπήρχε το ίντερνετ! Χωρίς ίντερνετ ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα. Αγόραζε ένα περιοδικό ο κάθε ένας και το κάναμε ανταλλαγές. Τώρα ακούγεται τρελό όλο αυτό, αλλά τότε δεν μπορούσες να δεις εύκολα graffiti υψηλού επιπέδου. Μόνο από τα περιοδικά γινόταν αυτό που τα έφερναν δυο τρία μαγαζιά σε όλη την Αθήνα και αυτά, ήταν πανάκριβα. Το graffiti ήταν πολύ δύσκολη υπόθεση.
Dane: Για το graffiti τότε δεν μπορώ να μιλήσω γιατί το ξέρω μόνο από φωτογραφίες και ιστορίες από μεγαλύτερους. Το μόνο που ξέρω είναι ότι σίγουρα υπήρχαν πολλοί περισσότεροι ενεργοί writers με πολύ ανεβασμένο επίπεδο, υπήρχαν κόντρες και γενικά πιστεύω πως ήταν πραγματικά ενεργή η σκηνή του graffiti. Για τώρα, νομίζω πως δίνεται περισσότερη βαρύτητα στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα και σ'αυτό συμβάλει πολύ το διαδίκτυο που μας δίνει έτοιμη τροφή. Παρόλα αυτά, έχω γνωρίσει και μιλήσει με πολύ καλους writers στην ηλικία μου οι οποίοι συνεχώς εξελίσσονται.
Bran: Μεγάλωσα στην Πάτρα, όπου το graffiti συγκριτικά με Αθήνα ή Θεσσαλονίκη, άργησε να κάνει την εμφάνιση του στην πόλη και τότε επίσης δεν υπήρχε το ίντερνετ. Δεν γνωρίζαμε πολλά οπότε μαθαίναμε πράγματα και βλέπαμε υλικό από του μεγαλύτερους που μας είχαν πάρει από κοντά ( Υο Τek ). Τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά αλλά το ίδιο συναίσθημα και η ίδια ενέργεια με παροτρύνουν ακόμα και τώρα στο να θέλω να επεμβαίνω σε επιφάνειες της πόλης. Τώρα δραστηριοποιούμαι ενεργά κυρίως στην Αθήνα και στην Πάτρα (Υο Incognito) και προσπαθώ να ταξιδεύω πάντα για να κάνω αυτό που αγαπώ.
Amok: Τότε έπαιζε μεγάλο ρόλο το σημείο και η καφρίλα καθώς δεν υπήρχαν τα social media, ούτε το internet βοηθούσε ιδιαίτερα να πάρεις ερεθίσματα ή να δεις δουλειά από άλλους καλλιτέχνες. Ό,τι ερεθίσματα είχες ήταν από αυτά που έβλεπες στον δρόμο. Ήταν η εποχή που είχαμε εθιστεί να ψάχνουμε την πόλη για να εντοπίσουμε νέες δουλειές. Κάτι σαν pokemon go, μόνο που εμείς συλλέγαμε graffiti φωτογραφίζοντάς τα. Τώρα το είδος έχει φυσικά εξελιχτεί. Πλέον η φωτoγραφία και το internet παίζουν τρομερό ρόλο. Δεν αρκεί να σε ξέρει η πιάτσα μόνο αλλά και εξαιτίας αυτού τα ερεθίσματα για εξέλιξη είναι πολλαπλάσια και διεθνή, με αποτέλεσμα το εικαστικό αποτέλεσμα να έχει ξεφύγει από την αρχική του βάση. Πλέον το graffiti ενισχύθηκε από καλλιτεχνικές ανησυχίες, μετουσιώθηκε και μπερδεύτηκε με το street art και το βρίσκεις από το δρόμο που ξεκίνησε, σε γκαλλερί, μέσα σε κοινοβούλια (ino τη βουλή της Κύπρου), σε συλλέκτες και σε προσόψεις πολυκατοικιών με τις ευλογίες του Κράτους πολλές φορές. Πλέον πολλοί μπορούν να ζήσουν από αυτό κάνοντας και διεθνή καριέρα, ενώ τότε απλά το έκανες για την τσακαλιά. Δεν λέω πως οι σκληροπυρηνικοί του είδους σταμάτησαν. Ίσα ίσα. Απλά πλέον υπάρχουν πολλοί που μέσα από αυτό δημιούργησαν ένα νέο εικαστικό ρεύμα που περιλαμβάνει και spray και είναι εμποτισμένο από την κουλτούρα του δρόμου. Κάθε εποχή είχε την γλύκα της. Μπορεί να ήταν αλλιώς οι καιροί ή και πάλι όχι και απλά το παιδικό μας μυαλό να την βίωνε διαφορετικά. Ποιος ξερει;
Εξελίσσεται ή θα είναι για πάντα όπως πρωτοσυστήθηκε στο κοινό και θεμελιώθηκε στην τέχνη του δρόμου; Που έγκειται η εξέλιξή του;
Same84: Εξελίσσεται. Από την πρώτη επαφή με το spray και φορά με την φορά, εξελίσσεται σε όλον τον κόσμο, αλλού πιο γρήγορα αλλού πιο αργά, αλλά σαφέστατα η εξέλιξη υπάρχει. Είναι αναγκαίο άλλωστε να εξελιχθεί. Η βάση του graffiti ήταν πάντα ανταγωνιστική και η ρίζα του είναι το FAME GAME, όσο και αν το παίζουν κάποιοι true. Έτσι ξεκίνησαν όλοι. Προσπαθούσε ο ένας να είναι καλύτερος από τον άλλον και όχι με κακία και αθέμιτο ανταγωνισμό αλλά με αγάπη για το αντικείμενο.
Dane: Tο graffiti εξελίσσεται συνεχώς. Καθημερινά στο διαδίκτυο μπορείς να δεις πολλές διαφορετικές ιδέες και διαφορετικά style. Αυτό συμβαίνει γιατί πιστεύω πως όσο πιο πολύ ασχολείται κάποιος μ'αυτό τόσο περισσότερες ιδέες σκέφτεται. Δεν γίνεται να μένεις στάσιμος όταν ασχολείσαι συστηματικά!
Bran: Εξελίσσεται, αλλάζει μορφή, ανακυκλώνεται και παράλληλα κρατάει την αρχική του υπόσταση. Η ίδια η εξέλιξη της εποχής προκαλεί την εξέλιξη του.
Jasone: Υπάρχει πάντα εξέλιξη και φυσικά αυτό είναι και το νόημα όπως και το style του καθένα writer. Να είναι πάντα μέσα στην εποχή. Μέσα από όλο αυτό δείχνει και τα skills του! Στην τελική… μεγάλη υπόθεση να μένει κανείς και στο αρχικό πλάνο ''spray – τοίχος''
Amok: Οποιαδήποτε μορφή έκφρασης εξελίσσεται. Είτε εξελίσσεται θετικά με αγάπη και μεράκι είτε εξελίσσεται αρνητικά με προβολή και συμφέροντα. Μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι όμορφο και να φτάσει στο σημείο να οδηγεί την εποχή μας, αλλά μπορεί και να λυγίσει κάτω από το βάρος των εξελίξεων και τελικά να ντρεπόμαστε για ότι προκύψει. Όπως και να έχει υπάρχει πάντα ο αστάθμητος παράγοντας άνθρωπος και αφού αυτό αποτελεί μέσο έκφρασης του τότε, μήπως η πιο σωστή ερώτηση είναι η ταυτότητα των καλλιτεχνών και όχι του είδους; Αλλά και αυτό από μόνο του δεν είναι παγίδα; Αν πάντως θέλουμε να είμαστε δίκαιοι με το τι είναι graffiti, πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος πως δημιουργήθηκε για να ενοχλήσει. Δημιουργήθηκε για να διαμαρτυρηθεί για κοινωνικές ανισότητες. Αν εσείς βλέπετε στη δουλειά κάποιων κάτι τέτοιο και σας ενοχλεί (δεχόμενος ότι αποτελείτε μέρος του συστήματος) τότε αυτός ο καλλιτέχνης σίγουρα είναι πιο κοντά στην κουλτούρα του graffiti από ότι θα ήθελα να είμαι ακόμα και εγώ.
Έχει προσαρμοστεί και ενταχθεί πλήρως στον δημόσιο χώρο; Η είσοδός της σε μουσεία, εκθέσεις και γκαλερί έχει υπεκφύγει από την state φιλοσοφία και το έργο της;
Same84: Είναι τεράστιο αυτό το κεφάλαιο και οι απόψεις αμέτρητες και όλες σεβαστές. Για μένα είναι ένα είδος τέχνης-τεχνικής και περιέχει μέσα του την δημιουργία. Άρα είτε σε χαρτί, είτε σε τοίχο, είτε σε βαγόνι, είναι τέχνη και η τέχνη δεν έχει τέτοια ταμπού. Είναι ωραίο να έχει ζήτηση η τέχνη σου.
Dane: Οι γενιές οι δικές μας είναι πιο θετικές με την ένταξη του graffiti στους δημόσιους χώρους απ'ότι είναι οι γενιές των γονιών μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όπου και να κοιτάξεις θα βρεις ένα κομμάτι μέσα στην πόλη. Με την εισαγώγη του graffiti μέσα σε γκαλερί, δεν νομίζω πως φεύγει από την state φιλοσοφία του. Αντιθέτως γίνεται πιο εύκολα προσιτό σε ανθρώπους που είναι εκτός του χώρου. Σε όσες γκαλερί και μουσεία και αν μπει, το graffiti θα γίνεται πάντα στους δρόμους και αυτό πιστεύω πως δε θα αλλάξει ποτέ.
Bran: Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στον δημόσιο χώρο καθώς αποτελεί την ταυτότητα της κάθε περιοχής. Ο κόσμος είναι πιο εξοικειωμένος πλέον με αυτό. Aπό τις αρχές του κινήματος στην Αμερική άρχισαν να γίνονται graffiti εκθέσεις. Τώρα μπορείς να το συναντήσεις παντού. Στο δρόμο, σε μουσεία, σε εκθέσεις, σε μαγαζιά, στην τηλεόραση κ.α. Για μένα προσωπικά έτσι υπάρχει ισορροπία. Δεν μπορεί να διατηρηθεί νόμιμο η παράνομο και ακολουθεί μια πορεία. Αυτό είναι η ουσία του graffiti, εφήμερη, ελεύθερη και δημιουργική έκφραση χωρίς όρια.
Jasone: Προσωπικά πιστεύω ότι έχει ενταχθεί παντού και μπορεί οπουδήποτε να γίνει κάτι σχετικό. Πάντα όμως με γνώμονα και respect στον δρόμο και από όπου ξεκίνησε η φόρμα του. Φυσικά και δεν χάνει τη φιλοσοφία του.
Amok: Θεωρώ ότι σε όλα τα εκφραστικά ρεύματα του ανθρώπου υπάρχουν δείγματα και δείγματα. Όπως για παράδειγμα δεν γίνεται να σου αρέσουν όλοι οι τραγουδιστές ακόμα και στο αγαπημένο σου είδος μουσικής, έτσι και στην ερώτηση σου θα απαντήσω πως ναι μέσα από αυτό το είδος υπάρχουν ονόματα που μπορούν να μπουν σε μουσεία, εκθέσεις και γκαλερί και μπορούν να προσαρμοστούν στον δημόσιο χώρο. Υπάρχουν όμως και αυτοί που ποτέ δεν θα συμβιβαστούν με την ιδέα του νόμιμου, αυτοί που δεν χωράνε στο εμπορικό κομμάτι της τέχνης και αυτοί που θέλουν να κάνουν εμετό ακόμα και στην ερώτηση αυτή. Τώρα κατά πόσο υπάρχουν τρομερά χέρια και στις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος αυτό έχει να κάνει με την αισθητική του καθενός. Εμένα προσωπικά με γεμίζουν και οι δύο όψεις για διαφορετικούς λόγους η καθεμία.
Κατά πόσο βοηθάνε πραγματικά οι φεστιβαλικές διοργανώσεις στο να δοθεί χώρος στις τέχνες του δρόμου; Είναι από τους σημαντικούς παράγοντες εξωστρέφειας της street art;
Same84: Είναι πολύ ωραία αυτά τα meetings. Είναι ωραίο και για το κοινό να έρχεται σε επαφή και να βλέπει σημαντικούς artists συγκεντρωμένους να κάνουν live artworks για τον κόσμο. Εμένα θα μου άρεσε πολύ να βρίσκομαι σε τέτοιον χώρο ακόμα και ως θεατής.
Dane: Βοηθάνε πάρα πολύ στο να προβληθούν όμορφες και συνολικές δουλειές σε ένα ευρύ κοινό, το οποίο βλέποντας τα κομμάτια την ώρα που δημιουργούνται μπορεί πιο εύκολα να κατανοήσει το πώς γίνεται το graffiti. Για αυτόν τον λόγο είναι από τους πιο σημαντικούς παράγοντες προβολής του.
Bran: Τα φεστιβάλ ήταν και θα είναι σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι του graffiti/street art. Aπό μόνη της αυτή η μορφή τέχνης διακατέχεται από εξωστρέφεια αλλά οι διοργανώσεις αυτές δίνουν την ευκαιρία και στον υπόλοιπο κόσμο να γνωρίσει την σκηνή αυτή απο μέσα.
Jasone: Τα festival και όποια άλλη μορφή πανηγυριού για μένα, απλά είναι μια αφορμή-ευκαιρία να γνωρίσεις κόσμο και άλλους writers και να περάσεις καλά κάποιες ώρες μαζί με αυτούς που κουβαλάνε την ίδια τρέλα με εσένα.
Amok: Φυσικά και βοηθάνε. Από τη στιγμή που κάτι έρχεται σε άμεση επαφή με τον κόσμο αποκτάει εξωστρέφεια, απομυθοποιείται στα μάτια του κόσμου σαν κάτι τρομερό κακό και τερατώδες και δίνει σε πολύ κόσμο τα άμεσα ερεθίσματα να το γνωρίσει ,να το ψάξει ή και να το κάνει.
Η συνεχής αναπαραγωγή του grafiiti και γενικότερα της urban κουλτούρας και αισθητικής από τα μέσα, πιστεύεις ότι έχει βοηθήσει ίσως στην αποδοχή της τέχνης του δρόμου ή το μόνο που προσφέρει είναι η εμπορευματοποίηση και η φθορά της;
Same84: Δεν έχω παρακολουθήσει κάτι τέτοιο, αλλά δεν νομίζω να προκαλούσε και φθορά αυτό. Ίσα ίσα, μπορεί να ανάγκαζε μερικούς να ανέβουν ένα ακόμα επίπεδο στην δουλειά τους.
Dane: Πιστεύω πως βοηθά να γίνει πιο αποδεκτό! Δεν νομίζω να εμπορευματοποιείται από την προβολή του από τα μέσα. Είτε προβάλλεται είτε όχι, το graffiti θα συνεχίσει να γίνεται.
Bran: Σίγουρα η προβολή και η αναπαραγωγή απο τα μέσα βοηθάνε στην αποδοχή της τέχνης του δρόμου από τον κόσμο χωρίς αυτό να σημαίνει δεν εμπορευματοποιείται. Όταν κάτι γίνεται ''εμπορικό'' δεν έχει απαραίτητα αρνητική σημασία ούτε σημαίνει μόνο οτι φθείρεται. Είναι στο χέρι του καθενός η εικόνα που θα δείχνει προς τα έξω και ο τρόπος που θα χειριστεί τα εργαλεία που του δίνονται.
Jasone: Τα μέσα όπως και να έχει το μόνο που κάνουν είναι να παρουσιάζουν σε ευρύ κοινό το τι και το πώς… Όλα καλά είναι, αρκεί να ξες να τα χρησιμοποιείς. Ειδικά στις μέρες μας όπου η προβολή ειναι τεράστια λόγω ίντερνετ.
Amok: Πιστεύω πως κάποια μέσα όντως έχουν βοηθήσει τη διάδοση της κουλτούρας αλλά νομίζω πως είναι λίγα αυτά που δεν είχαν συμφέρον πίσω από αυτή την προβολή. Όπως και να έχει το μέσο είναι απλά το μέσο. Αν το προϊόν δεν άξιζε και αν ο δέκτης απλά τσίμπαγε, κακό του κεφαλιού του. Υπάρχουν πάντα τα κατάλληλα αφτιά που θα ξεχωρίσουν τα σωστά μηνύματα ανεξάρτητα από το πόσα πολλά κακώς κείμενα τα συνοδεύουν.
Έγκειται η τέχνη αυτή για βιοπορισμό ή μιλάμε απλά για το τέχνη για την τέχνη; Είναι κατακριτέος ο βιοπορισμός μέσω αυτής όταν μιλάμε για κάτι που ανήκει στο φάσμα της Street Art;
Same84: Έγκειται η τέχνη, πόσο μάλλον στην Ελλάδα. Για βιοπορισμό; Όλα γίνονται, αλλά σίγουρα θέλει πάρα πολύ δουλειά.
Dane: Πολύ δύσκολα κάποιος μπορεί να βιοποριστεί από το graffiti. Από την άλλη αν καταφέρει να το κάνει, το θεωρώ πολύ σημαντικό αν σκεφτούμε ότι κάποιος που ασχολείται με αυτό για χρόνια, έχει ξοδέψει μεγάλο χρηματικό ποσό για να γίνει καλύτερος. Όταν καταφέρεις να βγάλεις χρήματα από τις δημιουργίες σου είναι σαν μια ανταμοιβή για την προσπάθεια που έχεις καταβάλει.
Bran: Υπάρχουν και οι δύο όψεις του νομίσματος. Ο κάθε δημιουργός διαμορφώνει τις απόψεις του κ επιλέγει τον τρόπο που θα κινηθεί στον χώρο. Προσωπικά ζωγραφίζω και τοίχους επί πληρωμή κάποιες φορές και είναι γνωστό πλέον ότι υπάρχουν άτομα που ζούνε απο αυτό. Για κάποιους αυτό είναι κατακριτέο και για κάποιους όχι. Όπως σε όλα, υπάρχουν και οι δύο πλευρές.
Jasone: Πολύ δύσκολο να βιοποριστεί κανείς με όλο αυτό. Φυσικά υπάρχει και το τι εννοεί κανείς ΖΩ από αυτό… Το τι ζωή θέλει ο καθένας να κάνει. Εκεί φυσικά σταματάει και η λεγόμενη τέχνη. Προσωπικά για εμένα το graffiti δεν είναι τέχνη και ούτε θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη. Graffiti writer είμαι.
Amok: Αν με ρωτάς προσωπικά πιστεύω πως καμία δουλειά δεν είναι ντροπή(οκ έχω κάνα δύο στο μυαλό μου που είναι και που για να τις κάνεις φοράς στολή ή κοστούμι). Φυσικά και μπορείς να ζήσεις μέσα από την τέχνη. Το αν είσαι ξεφτίλα ή όχι, δεν έχει να κάνει με το τι μέσα χρησιμοποιείς για να εκφραστείς ούτε έχει να κάνει με το αν μπορείς να ζήσεις από αυτό. Πολλοί διάσημοι ζωγράφοι πεθάνανε στην ψάθα και πολλοί ατάλαντοι βγάλανε λεφτά. Λίγοι καλλιτέχνες βάλανε όλη τους την αγάπη μέσα σε αυτό που κάνανε και ζουν από αυτό και ζούνε χωρίς να υποκρίνονται. Και μπράβο τους. Είτε λέγεται street art ή απλά art.
Η street art-grafiiti στον Ελλαδικό χώρο.. Πώς υπάρχει και επιβιώνει μέσα σε αυτόν και πώς κινείται στο εξωτερικό;
Dane: Το graffiti υπάρχει σε κάθε πόλη, κάθε στενό, είτε σαν tag, είτε σαν bomb, είτε σαν legal piece. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να επιβιώνει είναι να το πασάρουμε από γενιά σε γενιά όπως γίνεται τόσα χρόνια. Κάπως έτσι κινείται στο εξωτερικό απλά με γρηγορότερους ρυθμούς.
Bran: Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι Έλληνες artists και η σκηνή είναι πολύπλευρη πράγμα που ενισχύει την δυναμική του graffiti. Έχουμε καλλιτέχνες παγκοσμίως αναγνωρισμένους και εγχώρια τα τελευταία χρόνια έχουμε αυξημένο graffiti τουρισμό.
Jasone: Νομίζω πως αυτό που γίνεται εδώ, κάπως έτσι γίνεται και έξω. Απλά η διαφορά είναι στην οργάνωση και στις ευκαιρίες. Υπάρχουν Έλληνες writers που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα απο αυτούς του εξωτερικού. Απλά κάνουν graffiti στην Ελλάδα.
Amok: Η αλήθεια είναι πως η σκηνή στην Ελλάδα έχει συρρικνωθεί αρκετά, αλλά από την άλλη όσοι ασχολούνται είναι σίγουρα πιο συνειδητοποιημένοι και πιο ολοκληρωμένοι . Σίγουρα έχουμε κάνει την παρουσία μας αισθητή στο εξωτερικό αλλά πιστεύω πως αν υπήρχαν άλλες ευκαιρίες τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.
Μπορούμε να μιλήσουμε για ευκαιρίες ή προοπτικές που δίνει στο νεανικό κυρίως κοινό, μια συμμετοχή όπως αυτή στο Street Art Festival;
Same84: Όλα αυτά που είπα παραπάνω, συν το να δω φίλους, να ανταλλάξουμε τα νέα μας και να βάψουμε παρέα.
Dane: Το SAF αποτελεί σίγουρα μια πολύ καλή ευκαιρία να γνωρίσεις άτομα του χώρου και να προβάλεις την δουλειά σου σε ένα ευρύ κοινό αλλά και να δεις ζωντανά δουλειές κορυφαίων γκραφιτάδων από Ελλάδα και εξωτερικό.
Bran: Μια συμμετοχή σε ένα φεστιβάλ όπως το SAF ή έστω μια επίσκεψη σε αυτό έχει σίγουρα να δώσει πολλά στο νεανικό κοινό και όχι μόνο. Έχεις την ευκαιρία να δεις άτομα που έχουν μαζευτεί από διαφορετικά σημεία του κόσμου για να μοιραστούν την ίδια αγάπη, να παρατηρήσεις απο κοντά τον τρόπο που δουλεύει ο κάθε καλλιτέχνης, να δείξεις την δουλειά σου σε μεγάλο κοινό, να κάνεις σημαντικές γνωριμίες αλλά και να έρθεις πιο κοντά στην κουλτούρα αυτή γενικότερα καθώς το graffiti συνοδεύεται απο μουσική, χωρό, εκθέσεις, workshop κ.α.
Jasone: Τo SAF όπως είπα και πριν, είναι κάτι που μπορούν οι νέοι writers να εκμεταλλευτούν με όποιον τρόπο θέλουν… βάφοντας ή μη. Μόνο κέρδος έχουν να πάρουν.
Amok: Για ευκαιρίες ή προοπτικές δεν θα ήθελα να μιλήσω για κανένα λόγο σε έναν νέο. Ναι σίγουρα η προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο είναι βασική αλλά όταν μιλάμε για τέχνη, το να μιλάμε για προοπτικές νομίζω είναι άρρωστο. Μεγάλοι καλλιτέχνες αφιερώσανε μία ζωή στο να βρουν τη χαμένη χαρά του να ζωγραφίζεις σαν παιδί. Εγώ δεν θα το πάω μέχρι εκεί. Αλλά θεωρώ πως το φεστιβάλ είναι μία υπέροχη ευκαιρία να έρθουν οι νέοι σε επαφή με κάτι που θα διατηρήσει το παιδί μέσα τους και ίσως να τους κάνει χαρούμενους. Στην τελική εγώ συνεχίζω να κάνω αυτό που κάνω όχι γιατί είχε προοπτικές αλλά επειδή όταν το κάνω χαμογελάω όπως τότε που έπιασα μπογιές πρώτη φορά. Αν αυτό από μόνο του δεν είναι ευλογία στους καιρούς που ζούμε τι είναι;
Τι σε φέρνει στο φετινό SAF; Για ποιον λόγο θα ήθελες να συμμετέχεις στο SAF, τι είναι αυτό που το κάνει ιδιαίτερο και σε ωθεί να συμμετέχεις σε αυτό;
Same84: Νιώθω κομμάτι του SAF. Είμαι φίλος με τα παιδιά που το διοργανώνουν και με έχουν κάνει οι ίδιοι να νιώθω έτσι. Είναι η τρίτη συνεχόμενη χρονιά που συμμετέχω και κάθε φορά είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Δεν βλέπω λόγο να να μην θέλω να συμμετέχω σε αυτήν την γιορτή.
Dane: Το SAF εκτός από οργανωμένο φεστιβάλ σε όλα τα φάσματα που κινείται, είναι και πολύ ενημερωμένο, φέρνοντας writers από το εξωτερικό οι οποίοι έχουν μακροχρόνια πορεία αλλά και μαζεύοντας πολύ καλούς εγχώριους writers, δημιουργώντας μια τεράστια παραγωγή γύρω από το φεστιβάλ. Ποιος δε θα θελε να πάρει μέρος σε κάτι τέτοιο;;
Bran: Φέτος θα είναι η τρίτη φορά που συμμετέχω στο SAF και η αλήθεια είναι πως κάθε χρόνο ανυπομονώ περισσότερο. Θεωρώ ότι είναι το πιο οργανωμένο φεστιβάλ στην χώρα αυτή τη στιγμή προσφέροντας ένα ευρύ φάσμα της κουλτούρας σε μια απο τις πόλεις με την ωραιότερη ατμόσφαιρα. Το φετινό project για το SAF το δουλεύουμε συνεργατικά με τον Ashos.
Jasone: Από την στιγμή που βρίσκομαι στο SAF, ο σκοπός μου αλλά και άλλων παιδιών είναι να καταφέρουμε να έχουμε μια ανοιχτή gallery -HALL OF FAME μέσα στη ΔΕΘ και στο κέντρο της Θεσσαλονίκης που πάντα ήταν η πρωτεύουσα του ελληνικού graffiti, έτσι ώστε όσοι έρχονται να έχουν την ευκαιρία να το κάνουν ελεύθερα μέσα σε αυτόν τον χώρο της ΔΕΘ, γιατί είναι κάτι που αξίζει. Graffiti λοιπόν… για όσους το αγαπούν και όχι μόνο. Γιατί αξίζει να υπάρχει μια τέτοια gallery στην μεγαλύτερη Έκθεση ιστορικά σε όλα τα Βαλκάνια. Και αυτός είναι ο λόγος-στόχος μου με την συμμετοχή μου στο SAF.
Amok: Στο Saf με φέρανε γιατί τα παιδιά δεν έχουν γούστο (αστειεύομαι). Είναι τιμή μου να βάφω στο saf. Το επίπεδο είναι υψηλό και κάθε χρόνο ανεβαίνει. Θέλω να συμμετάσχω στο φεστιβάλ για τους φίλους, τη μουσική, έναν ωραίο τοίχο, τις μπύρες και τα χαμόγελα.
Αν ήθελες να ακουστεί κάτι μέσα από αυτό.. τι θα ήταν;
Same84: …ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ την έναρξη του SAF για το 2017!
Bran: Ένα μεγάλο respect αξίζει στους διοργανωτές του SAF και αυτό που θα ήθελα να ακουστεί μέσα από αυτό είναι το μήνυμα της δημιουργικότητας, της έκφρασης, της συνεργασίας και της πρωτοτυπίας. Να κάνεις αυτό που αγαπάς και να αγαπάς αυτό που κάνεις.
Amok: Διατηρείστε την ανθρωπιά σας σε πείσμα των καιρών και προσπαθήστε να αγαπάτε αυτό που κάνετε… έτσι δεν θα χρειαστεί να δουλέψετε πότε (ανεξαρτήτως κρίσης).
Το Street Art Festival επιστρέφει ανανεωμένο και πιο εντυπωσιακό από ποτέ
στην επετειακή του 5η διοργάνωση. Η μεγαλύτερη συνάντηση καλλιτεχνών, street artists, μουσικών, χορευτών θα είναι γεμάτη εκπλήξεις με εντυπωσιακά shows και καλλιτέχνες από κάθε άκρη του κόσμου. Συναυλίες, live graffiti action, live dance shows, special dance shows, εικαστικές παρεμβάσεις, σεμινάρια, εκθέσεις και άλλα πολλά.
Προπώληση :
Παρασκευή 9/6: 12€
Σάββατο 10/6: 15€
Onspot:
Παρασκευή 9/6: 15€
Σάββατο 10/6: 18€
ΔΙΗΜΕΡΟΥ : 20€ Μόνο προπώληση
