HomeCinemaSpecial screeningSpecial Screening | To δέρμα που κατοικώ...

Special Screening | To δέρμα που κατοικώ (La Piel que Habito)

Με τη γυναίκα του να έχει υποστεί καθολικά εγκαύματα σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ο Δρ. Ρομπέρ Λεντγκάρντ, διαπρεπής πλαστικός χειρούργος, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα νέο δέρμα, για να την σώσει. Εκτός από τα χρόνια και τα χρήματα που ξοδεύει στην έρευνα και τα πειράματά του, ο Ρομπέρ χρειάζεται τρία ακόμα πράγματα: κανέναν ενδοιασμό, έναν συνεργό κι ένα ανθρώπινο πειραματόζωο. Οι ενδοιασμοί δεν υπήρξαν ποτέ πρόβλημα. Η Μαρίλια, η γυναίκα που τον φρόντιζε απ' τη μέρα που γεννήθηκε, είναι η πιο πιστή συνεργός. Όσο για το ανθρώπινο πειραματόζωο…


Η μεταμόρφωση και τα κίνητρα που οδηγούν στην επίτευξη της έχει εξερευνηθεί από τα πρώτα χρόνια του σινεμά, χάρη κυρίως σε ήδη υπάρχοντα λογοτεχνικά αριστουργήματα που με διάφορες αλλαγές μεταμορφώθηκαν και αυτά σε αντίστοιχα κινηματογραφικά. Ο Αλμοδόβαρ στην τελευταία ταινία του στηρίζεται και αυτός σε βιβλίο (το “Mygale” του Thierry Jonquet , γραμμένο το 1995) το οποίο το μεταμορφώνει ώστε να έρχεται πιο κοντά στη φιλμογραφία του, στην οποία αρέσκεται να αναφέρεται πολλές φορές εδώ. Το ίδιο μοιάζει να συμβαίνει και με το σύνολο των ταινιών από το χώρο του φανταστικού που μπορεί κανείς να παρομοιάσει με το παρόν φιλμ χωρίς όμως να βρίσκει απόλυτη ομοιότητα.




Ο Λεντγκάρντ καταβάλλεται από έναν εκρηκτικό συνδυασμό, την εμμονή με το παρελθόν και την δίψα για εκδίκηση, που τον οδηγεί στην τρέλα αλλά παραδόξως αυτό συμβαίνει ήρεμα, αθόρυβα και με μεγάλη μεθοδικότητα. Ο Μπαντέρας, σύμφωνα με τις οδηγίες του σκηνοθέτη, ακολουθεί τη μελβιλική παράδοση των ανέκφραστων ηρώων που στηρίζουν τη δύναμή τους σε αυτή ακριβώς την ερμηνευτική “αδυναμία” και προσφέρει έναν σχεδόν ιδιοφυή και παρανοϊκό επιστήμονα, που δύσκολα μπορεί να ταυτιστεί με συγκεκριμένο ήρωα. Ο συγκεκριμένος ηθοποιός ξαναβρίσκει τον σκηνοθέτη σχεδόν 20 χρόνια μετά το “Δέσε με”, σε μια συγκυρία απόλυτου χιούμορ, όπου το δεμένο τότε νεαρό παιδί αντικαθιστά ένας ισχυρός άνδρας που πειραματίζεται με το δέρμα των άλλων.


Η μεταμόρφωση βέβαια έχει εκτός από τον θύτη και το αντίστοιχο θύμα που δείχνει να έχει συμβιβαστεί με την ιδέα του “ νέου δέρματος” του Λεντγκαρντ. Η Βέρα, ζει κλειδωμένη σ’ ένα δωμάτιο και το αποδέχεται μαζοχιστικά ενώ ο γιατρός την παρακολουθεί μέσα από οθόνες απολαμβάνοντας κατά κάποιο τρόπο το επίτευγμά του. Και είναι σημαντικό πως δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια κόντρα μεταξύ τους, κάτι που θα ξεκινήσει από την επίσκεψη ενός απρόσκλητου επισκέπτη, του Ζέκα, μιας φιγούρας κατευθείαν από το παρελθόν του σκηνοθέτη που δίνει και το έναυσμα για μετατροπή της διήγησης σε μια ιστορία πιο κοντά στον κόσμο του Αλμοδοβάρ.



Η αγάπη του για το μελόδραμα δεν θα αργήσει να φανεί, τα πηδήματα στο χρόνο επίσης, μπλέκοντας ιστορίες που θα δέσουν αρμονικά ως το φινάλε, αλλά και γεμίζοντας το φιλμ με ήρωες που έχουν τόσο τραγικό παρελθόν που θα μπορούσε να γυριστεί ταινία για τον καθένα ξεχωριστά. Κάτι σαν κατάλοιπο από το παρελθόν που προσπαθεί να αποτινάξει (όσο προσπαθούσε να χάνει τον έλεγχο μέχρι το “Όλα για τη Μητέρα μου”, τόσο παλεύει να τον διατηρεί πλέον), χωρίς να το αρνείται παντελώς αλλά θέλοντας να επιδιώξει και αυτός την σταδιακή μεταμόρφωσή του – άλλωστε πολλοί ήρωες του σινεμά που πειραματίζονται με τον άνθρωπο μπορούν να παραλληλιστούν με τον σκηνοθέτη τους.




Related stories

Βιβλιοκριτική: Νίκος Αναγνωστόπουλος «Ένας ήρωας στην προκυμαία».

γράφει ο Τάσος Γέροντας Νίκος Αναγνωστόπουλος «Ένας ήρωας στην προκυμαία»....

Οι σκηνοθέτες του 4ου Thessaloniki Free Short Festival στον Εξώστη

Για 4η συνεχόμενη χρονιά το Thessaloniki Free Short Festival...

Μαρία με Αντζελίνα Τζολί ή Wicked με Αριάνα Γκράντε;

Οι ταινίες της εβδομάδας 5-11/12/2024: Γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Την προηγούμενη...

Masters of Fire 2024: Μια heavy metal νύχτα που δεν χάνεται

Η καρδιά του Heavy και Power Metal χτυπάει δυνατά...