του Μάρτιν ΜακΝτόνα, σε σκηνοθεσία Σπύρου Αθηναίου, στο θέατρο Όρα.
Ο ΜακΝτόνα γεννημένος στο Κάμπεργουελ του Λονδίνου από Ιρλανδούς γονείς, έφυγε σε νεαρή ηλικία από το σπίτι του για να ζήσει στο Λονδίνο μαζί με τον αδελφό του. Στην Άγρια μοναξιά ο συγγραφέας σκιαγραφεί την προβληματική συμβίωση δύο αδελφών, δύο ανδρών με έντονους χαρακτήρες, αναρίθμητες εκρήξεις και νευρωτικές συμπεριφορές.
Στο έργο αυτό του ΜακΝτόνα συναντάμε όλα τα δραματουργικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την ιδιαίτερη γραφή του. Βία λεκτική, σωματική, ψυχολογική, δολοφονία ενός γονέα (όπως συμβαίνει και στο έργο του Η Βασίλισσα της ομορφιάς), άπειρο αλκοόλ, σκληρή γλώσσα με αρκετούς ιδιωματισμούς της ιρλανδικής επαρχίας, έντονες αναφορές στην πίστη, στο θρησκευτικό συναίσθημα και στον καθολικισμό, σκηνές σκληρής βίας ενδεδυμένες με βιτριολικό μαύρο χιούμορ, αλλά και όπλα, μαχαίρια και νεκρά ζώα.
Ο Σπύρος Αθηναίου ξεπερνά το πρόβλημα της επί σκηνής απεικόνισης βίαιων συμπλοκών, που ταλανίζει το σύγχρονο αστικό θέατρο, εκθέτοντας εντελώς αφτιασίδωτες και σχεδόν σε απόσταση αναπνοής από τους θεατές, τις εμφύλιες συγκρούσεις των δύο αδελφών. Έχουμε να κάνουμε, επομένως, με ένα κυριολεκτικό θέατρο στα μούτρα, που αρπάζει το θεατή από το σβέρκο και τον ταρακουνά μέχρι να λάβει το μήνυμα. Οι πράξεις τους έχουν ξεκάθαρη αρχή, κορύφωση και πτώση, δίνοντας την εντύπωση εκτέλεσης μιας χορογραφίας συμπεριφορών και συναισθημάτων.
