Υπεραστικό Κορίτσι: Πότε ξανά; Ποτέ ξανά;

Θα είμαστε ποτέ ξανά ανέμελοι;

Θα είμαστε ποτέ ξανά ήρεμοι, ατάραχοι, άδειοι από σκοτάδια και σκιές;

Θα έχουμε ποτέ ξανά την πολυτέλεια να ξυπνάμε ξέγνοιαστοι;

Aν ξέρεις πώς είναι να είσαι ευτυχισμένος, μπορείς όταν αλλάξουν όλα να ξαναβρεις το ίδιο συναίσθημα;

Κουβαλάμε τόσο θυμό, τόσες κακές στιγμές στην πλάτη μας, τόσες μαύρες σκέψεις, τόσες μισοκλεισμένες πληγές. Πώς μπορούμε να δούμε ξανά τον κόσμο όπως πριν;

Πώς μαθαίνεις να ζεις με την ματαιότητα ότι όλα μπορούν να ανατραπούν;