Η Φένια Αποστόλου στον exostispress.gr

Πες μας λίγα λόγια
για το χοροθέατρο σας «Λυδία Λίθος»;

Το χοροθέατρο «Λυδία Λίθος», όπως βγαίνει από την
ετυμολογία της λέξης, έχει να κάνει με την γνησιότητα. Είναι ένας προσωπικός
μου δρόμος να ανακαλύπτω το ουσιαστικό που κρύβεται πίσω από ένα έργο ή από ένα
ρόλο.

Πώς λειτουργείτε
ως ομάδα, έτσι ώστε να διαλέξετε το θέμα μιας παράστασης;

Η επιλογή του έργου, κάθε φορά, έρχεται από μία τυχαία
παρόρμηση ενός θέματος, που με εμπνέει και με τη διαδικασία της δημιουργίας με
καλεί να το εξαντλήσω.

Ποια είναι η
γραμμή που κρατάτε, όσον αφορά τη σκηνοθεσία της παράστασης;

Το κάθε έργο μου σηματοδοτεί ένα συγκεκριμένο concept ,
το οποίο είναι διαφορετικό κάθε φορά όσον αφορά τη δυναμική του και τις
συντεταγμένες του.

Τι είναι το «Chair's
Tragedy»;

Είναι ένα έργο δωματίου, όπου το δράμα ταυτίζεται με την
απώλεια , η παρουσία με την απουσία, η ζωή με τον θάνατο.

Πόσο απήχηση έχει
μία τέτοια παράσταση στο κοινό της Ελλάδας; Είδα ότι η παράστασή σας έχει
παρουσιαστεί σε διάφορα φεστιβάλ του εξωτερικού, τι ήταν αυτό που σου έκανε
εντύπωση;

Ο χορός κατάφερε μέσα σε δέκα χρόνια να αποκτήσει ένα
σεβαστό κοινό που επικοινωνεί  με την
τέχνη αυτή και βρίσκεται σε έναν συνεχή γόνιμο διάλογο. Αυτό που μου έκανε
εντύπωση στο εξωτερικό, είναι ότι ακόμη και σε κάθε μικρή πόλη, υπάρχουν θέατρα
που στεγάζουν όλες τις τέχνες με το ανάλογο καλλιτεχνικό προσωπικό, γιατί η
πολιτεία θεωρεί σημαντική την επαφή του κοινού με όλες τις μορφές τέχνης που
βοηθούν για την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου.

Μέσα στο trailer
του «Chair's Tragedy», όπως και σε trailer άλλων παραστάσεων, υπήρχαν κάποια
σκηνικά αντικείμενα. Ποιος είναι ο ρόλος τους μέσα στις παραστάσεις σας;

Θα χαρακτήριζα τη δουλειά μου ως εικαστικό χοροθέατρο. Τα
σκηνικά και τα κοστούμια έχουν πρωτεύοντα ρόλο στις δουλειές μου γιατί
τοποθετούν το έργο σε ένα πλαίσιο όπου οι χαρακτήρες και οι σκηνές μπορούν να
ζωντανέψουν.

Επίσης με ενδιαφέρει η χρήση τους σε σχέση με την κίνηση.

Είχα διαβάσει για
το «Milady's Dinner», μια ταινία μηκρού μήκους που έγινε τελευταία από την
ομάδα σας, πώς προέκυψε αυτό;

Το video dance «Milady's Dinner» προέκυψε από την
παράσταση «Τρείς Σωματοφύλακες» που ανέβηκε την περσινή σεζόν από το χοροθέατρο
«Λυδία Λίθος» και τη «Torus Knot Dance Company». Και τα δύο έργα εμπνευσμένα
από το λογοτεχνικό αριστούργημα του Αλέξανδρου Δουμά, με το concept της
παράστασης να είναι η ανδρική φιλία, όπως αυτή διατρέχει σε τρείς διαφορετικές
χρονικές περιόδους, ενώ το video dance εστιάζει στο πρόσωπο της Milady De
Winter και τους διαβόητους φόνους της.

Άλλες δουλειές που
έχεις κάνει στο παρελθόν;

Η ομάδα έχει μεγάλη εργογραφία σε παραστάσεις χορού και
θεάτρου. Το «Δεσποινίς Τζούλια» (2007) επιχορηγούμενη παράσταση από το
υπουργείο πολιτισμού, το video dance «Εφιάλτες» συμπαραγωγή με το φεστιβάλ
κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και συμμετοχή σε διεθνή φεστιβάλ, «O Θάνατος της
Κόρης», «Ενός Θεού βοσκή», «No Smoking Area», «No Limits at All», «Ισόβια
Ξανθιά» (2009), «Ο Πελεκάνος», του August Strindberg (2013-2014). Πολλά από
αυτά έχουν βραβευτεί και έχουν παιχτεί σε διάφορα φεστιβάλ ανά την Ελλάδα.

Ποιά από αυτές
θεωρείς ότι είναι η πιο σημαντική ή αυτή που, με κάποιον τρόπο, σε
αντιπροσωπεύει περισσότερο;

Όλες οι δουλειές μου είναι εξίσου σημαντικές, γιατί με
προχωρήσανε ένα ακόμα βήμα στην εξελικτική μου δημιουργική διαδικασία. Όλα μου
τα έργα τα θεωρώ παιδιά μου και τα αγαπώ εξίσου.

**Πληροφορίες Παράστασης