Την Τρίτη 6 Μαΐου 2014 Η Κινηματογραφική
Λέσχη Solaris συνεχίζει
το πολύ σημαντικό αφιέρωμα στο μεγάλο
Ινδό δημιουργό, το Satyajit Ray,
με τη δεύτερη ταινία του αφιερώματος, «Ganashatru» («Ο εχθρός του λαού»). Η προβολή θα γίνει στις 9.00 μμ, πάντα
στο Café Bazaar, Παπαμάρκου 34, πίσω από την πλατεία
Άθωνος, κοντά στην πλατεία Αριστοτέλους, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η ταινία είναι
μια μεταφορά του ομώνυμο έργου του Χένρικ Ίμπσεν, του Νορβηγού θεατρικού
συγγραφέα και σκηνοθέτη, που παίχτηκε το 1882. Το 1989 ο Ray το μεταφέρει στον κινηματογράφο,
είναι η του ταινία από το τέλος της κινηματογραφικής του καριέρας που
τέλειωσε το 1991, ένα χρόνο πριν να πεθάνει.
Αυτή η
προβολή, όπως και η άλλη μία που ακολουθεί, θα γίνει σε συνεργασία με την αστική μη κερδοσκοπική και μη κρατική οργάνωση
Ελληνοϊνδική Εταιρεία Πολιτισμού και Ανάπτυξης (ΕΛ.ΙΝ.Ε.Π.Α.). Το κάστινγκ
περιλαμβάνει έξοχους ηθοποιούς, ανάμεσά τους ο αγαπημένος του Ray, ο Soumitra Chatterjee, ο οποίος παίζει το Δρ. Ασοκε
Γκούπτα, αλλά και οι Dhritiman Chatterjee,
Shubhendu Chatterjee, Manoj Mitra και Ruma Guha Thakurta, όλοι βετεράνοι ηθοποιοί. Η ταινία παίχτηκε το 1989 εκτός
συναγωνισμού στο Φεστιβάλ Καννών.
Σε ένα μικρό
μέρος στην Μπεγκάλη, ο Δρ. Ασόκε Γκούπτα είναι επικεφαλής του νοσοκομείου, ο
μικρότερος αδελφός του, ο Νισίτ, διευθύνει την Επιτροπή που κανονίζει τις
υποθέσεις τόσο για το νοσοκομείο όσο και για το ναό. Οι δύο τους έχουν φτιάξει
ένα μεγάλο καθοδηγητή.
Ο ναός είναι μια μεγάλη τουριστική ατραξιόν. Ο Δρ. Γκούπτα πείθεται ότι το ιερό νερό που
τρέχει στο ναό είναι μολυσμένο από βιομηχανικά απόβλητα, εξαιτίας μιας επιδημίας στην πόλη.
Προειδοποιεί τον αδελφό του Νισίτ.
Ο αδελφός
του, ως καθοδηγητής, απορρίπτει αυτή την ιδέα ότι το ιερό νερό είναι η αιτία
της επιδημίας, αρνείται να κλείσει το ναό για να γίνουν επισκευές. Ο Δρ.
Γκούπτα θέλει να γράψει ένα άρθρο στην εφημερίδα για να προειδοποιήσει το λαό, αλλά, υποκύπτοντας στην πίεση ισχυρών
παραγόντων, ο εκδότης αρνείται να το δημοσιεύσει. Μη έχοντας άλλη επιλογή, ο
Δρ. Γκούπτα οργανώνει ένα δημόσιο διάλογο, ο οποίος επίσης σαμποτάρεται. Τότε τον ονοματίζουν ως εχθρό του λαού.
Εξαιτίας
ιατρικών συνθηκών, μετά από ένα έμφραγμα, κατά τη διάρκεια της ταινίας «Ghare-Baire» (1984), ο Satyajit Ray είχε ακούσει τους γιατρούς του να μην
κάνει οποιαδήποτε εργασία. Αναγκαστικά
έκανε μια ταινία σε στούντιο. Για αυτό το λόγο αποφάσισε να παίξει ένα
θεατρικό έργο, το οποίο θα ταίριαζε περισσότερο, παρά ένα διήγημα ή ένα
μυθιστόρημα. Αυτή η πρακτική ήταν έξω
από την αισθητική του, αφού ήταν ο πρώτος που ξεκίνησε στην Ινδία την
παραγωγή ταινιών που δεν είχαν ίχνος θεατρικότητας, ενώ είχαν πολλά στοιχεία
από το εξωτερικό περιβάλλον, όπως η ταινία «Patherpanchali», η πρώτη του παραγωγή.
Το αφιέρωμα
κλείνει με την ταινία «Agantuk»,
στις 13 Μαΐου 2014, στις 9.00 μμ, στο ίδιο μέρος, με την τελευταία ταινία της
καριέρας του, η οποία βασίζεται σε ένα μικρό δικό του αφήγημα, «Atithi» («Ο καλεσμένος»), μια διεθνή συμπαραγωγή που μιλά για έναν
άνθρωπο που έρχεται στην πατρίδα του μετά από 35 χρόνια απουσίας. Η ταινία
σκηνοθετήθηκε από το Ray
ο οποίος ήταν σοβαρά άρρωστος, με οξυγονοθεραπείας, στο κρεβάτι. Η
ταινία όμως μάγεψε το παγκόσμιο κοινό.
Σας
υπενθυμίζουμε ότι οι προβολές θα γίνουν στα Café Bazaar,
Παπαμάρκου 34, την 6 Μαΐου
2014, στις 9.00 μ.μ., την κουβέντα θα συντονίζει ο Γιάννης Φραγκούλης, κρητικός και θεωρητικός του κινηματογράφου,
βοηθούμενος από στέλεχος της Ελληνοϊνδική Εταιρεία Πολιτισμού και Ανάπτυξης
(ΕΛ.ΙΝ.Ε.Π.Α.). Η συζήτηση θα βασισθεί στην κινηματογραφία του Rayκαι θα επεκταθεί στον ινδικό
πολιτισμό, αφαιρώντας του τον ψεύτικο εξωτικό μανδύα.
