Α-Β

Στο βιβλίο του «Η αλφαβήτα της ανάγνωσης» (1934), ο Αμερικανός ποιητής και κριτικός Έζρα Πάουντ γράφει : 

«Οι γενικές διατυπώσεις μοιάζουν με επιταγές που εκδίδονται από κάποιον και εισπράττονται στην τράπεζα. Η αξία τους εξαρτάται από το αντίκρισμα που υπάρχει. Αν ο κύριος Ροκφέλερ κόψει μια επιταγή για ένα εκατομμύριο δολάρια, η επιταγή είναι έγκυρη, αν κόψω εγώ μια επιταγή ενός εκατομμυρίου θα το πάρουν για αστείο, για φάρσα κι επομένως δεν θα έχει αξία. Αν το πάρουν στα σοβαρά, η υπογραφή μου γίνεται αξιόποινη πράξη. Το ίδιο ισχύει και για τις επιταγές που αφορούν τη γνώση. Αν ο Μαρκόνι πει κάτι για τα υπερβραχέα κύματα, θα ’χει κάποιο νόημα. Το νόημα αυτό μπορεί να το εκτιμήσει σωστά μόνο κάποιος που κατέχει το θέμα. Κανείς δεν δέχεται επιταγή από αγνώστους χωρίς συστάσεις. Στον γραπτό λόγο, το “όνομα” παίζει το ρόλο των συστάσεων. Ύστερα από καιρό σού ανοίγει πίστωση. Η λεκτική διατύπωση σε μια τραπεζική επιταγή μοιάζει πολύ με τη λεκτική διατύπωση οποιασδήποτε άλλης επιταγής. Αν η επιταγή σας έχει αξία, σημαίνει πως τελικά θα σας αποφέρει αυτό που θέλετε. Ένας αφηρημένος ή γενικόλογος ισχυρισμός έχει αξία εφόσον διαπιστωθεί τελικά πως ανταποκρίνεται στα πραγματικά περιστατικά. 

Αλλά κανένας άσχετος δεν μπορεί να σας πει με την πρώτη ματιά αν έχει, ή όχι, αξία. Έτσι, (παραλείποντας διάφορα ενδιάμεσα σκαλοπάτια)…έτσι λοιπόν η γνώση λίμνασε σχεδόν στη διάρκεια του Μεσαίωνα. Οι αφηρημένοι συλλογισμοί δεν βοήθησαν τη γρήγορη πρόοδο του ανθρώπινου γένους ούτε και άνοιξαν γρήγορα τους ορίζοντες της γνώσης […] 

Ένας γενικός ισχυρισμός έχει αξία μόνο σε σχέση με γνωστά αντικείμενα ή περιστατικά. Ακόμα κι όταν ο γενικός ισχυρισμός κάποιου ανίδεου είναι “αληθινός”, δεν δίνει μεγάλη αξία στα γραπτά ή στα λόγια. Δεν γνωρίζει τι λέει. Δηλαδή, δεν το ξέρει ή δεν το εννοεί όσο και κάποιος που θα είχε ή έχει πείρα πάνω σ’ αυτό. Έτσι, ένας νεαρός μπορεί να’ χει πέρα για πέρα “δίκιο”, χωρίς να μπορεί να πείσει έναν γεροντότερο, που μπορεί να πέφτει έξω μια χαρά κι ωστόσο να ξέρει ένα σωρό πράγματα που αγνοεί ο νεότερος.

Μια από τις ηδονές του μεσήλικα είναι ν’ ανακαλύπτει πως είχε δίκιο, και μάλιστα πολύ περισσότερο απ’ όσο καταλάβαινε στα δεκαεφτά, ας πούμε, ή στα είκοσι τρία του χρόνια. 

Αυτό δεν αποκλείει διόλου τη χρήση της λογικής, της σωστής εικασίας, της διαίσθησης, της ολικής αντίληψης, ή της “εξέτασης του πως έπρεπε να έχουν τα πράγματα”. Έχει, όμως, πολύ να κάνει με την αποτελεσματικότητα της προφορικής δήλωσης και με τη δυνατότητα μετάδοσης μιας πεποίθησης».

Related stories

Ζωή Λάσκαρη: Η σταρ της Χρυσής εποχής του Ελληνικού κινηματογράφου

Στις  12.12.1944 γεννιέται η Ζωή Λάσκαρη. Εντυπωσιακή, δυναμική και...

Το καφέ της Θεσσαλονίκης που αποτέλεσε έμπνευση για τον Διονύση Σαββόπουλο

Ο Διονύσης Σαββόπουλος έχει μια βαθιά και διαχρονική σχέση...

H Βαλαωρίτου oμόρφυνε εξαιτίας του Φιέρα: H δημιουργική δύναμη της Αφροδίτης και της Ελένης

Φιέρα σημαίνει μεταξύ άλλων, γιορτή και είναι κάπως ταιριαστό...

Η μαγαζάρα που σύχναζαν οι underground της Θεσσαλονίκης και διάσημοι μπασκετμπολίστες

Όταν ο Κώστας Λεκαδείτης γνωστός τότε ως Χοσέ αποφάσισε...

UUBA: Ένα Ταξίδι Τολμηρής Έκφρασης στη Μόδα

Ένα νέο brand μόδας γεννιέται, φέρνοντας μια φρέσκια οπτική,...