(The Hunt/ Jagten)
Δράμα, Δανία, 2012, 115 λεπτά
Σκηνοθεσία: Τόμας Βίντερμπεργκ
Παίζουν: Μαντς Μίκελσεν, Τόμας Μπο Λάρσεν
Έπειτα από ένα επώδυνο διαζύγιο, ο 40χρονος Λούκας έχει μια νέα σχέση, μια νέα δουλειά και επαναπροσδιορίζει τη σχέση του με τον έφηβο γιο του, Μάρκους. Η ζωή του, όμως, θα ανατραπεί ύστερα από ένα ψέμα για σεξουαλική παρενόχληση ενός παιδιού.
Ένα ψέμα διαθέτει δυναμική εξάπλωσης στη φαινομενικά φιλήσυχη τοπική κοινωνία και είναι ικανό -ειδικά, αν αφορά ένα τόσο ευαίσθητο θέμα- να υπερισχύσει έναντι της αλήθειας. Κάπως έτσι γεννιέται για τον Βίντερμπεργκ (Οικογενειακή Γιορτή) η κοινωνική αδικία. Τα παραπάνω ηχούν ενδιαφέροντα και θα μπορούσαν να συνιστούν γερή βάση μιας καλής ταινίας, αν η διάθεση του δημιουργού της δεν ήταν τόσο χειριστική και η ανάπτυξη της πλοκής τόσο απλοϊκή, ώστε να γίνει εύκολα εκμεταλλεύσιμο το θέμα.
Ο αψεγάδιαστος πρότερος βίος του καλλιεργημένου Λούκας δε λαμβάνεται καθόλου υπόψιν. Ο ίδιος στέκει παθητικά και δεν τοποθετείται ποτέ επί του ζητήματος. Φίλοι, συνάδελφοι και γνωστοί, στηριζόμενοι στο ανεπαρκές επιχείρημα πως τα παιδιά λένε πάντα την αλήθεια, στρέφονται εναντίον του, κατά πλειοψηφία. Το δικαστήριο τον αθωώνει, αλλά ούτε αυτό αλλάζει την κατάσταση. Συνεπώς, τα πνευμόνια του θεατή γεμίζουν με οργή, αφού δε φέρει τη στωικότητα ενός πλατωνικού όντος με χριστιανικές αποχρώσεις, όπως ο Λούκας. Σανίδα σωτηρίας αποτελεί ο διεκδικητικός Μάρκους, ο μοναδικός πιστευτός χαρακτήρας.
