(A Royal Affair/ En kongelig affære)
Δράμα εποχής/ Αισθηματική, 2012, Δανία/ Σουηδία/Τσεχία, 128 λεπτά
Σκηνοθεσία: Νικολαϊ Αρσέλ
Παίζουν: Μαντς Μίκελσεν, Αλίσια Βικάντερ, Μίκελ Μπόε Φολσγκάαρντ
Μια νεαρή βασίλισσα, στη Δανία του 18ου αιώνα, παντρεμένη με έναν ψυχικά διαταραγμένο βασιλιά, ερωτεύεται κρυφά τον γιατρό της αυλής και μαζί ξεκινούν μια επανάσταση που θα αλλάξει για πάντα ένα ολόκληρο έθνος.
Βλέποντας τον Έρωτα της Βασίλισσας μέσα στο πλαίσιο της δικής μας εποχής οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Και η μάχη ενάντια στο σκοτάδι και υπέρ του φωτός διαχρονική. Τον 18ο αιώνα μια σημαντική ιδεολογική μάχη είχε συνεπάρει την Ευρώπη. Απο τη μια ήταν οι συντηρητικοί αριστοκράτες, υπέρμαχοι της προστασίας των προνομίων τους και της παράδοσης, απο την άλλη οι μορφωμένοι αστοί, ενθουσιώδεις υποστηρικτές του Διαφωτισμού και του Φιλελευθερισμού. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τοποθετεί ο ελληνικής καταγωγής Νικολάϊ Αρσέλ την ιστορία του, μια ιστορία που πηγάζει απο τα βάθη της δανέζικης και συνάμα της ευρωπαϊκής ιστορίας. Η νεαρή βασίλισσα Καρολίνα, στερημένη απο συναισθήματα εξαιτίας του άτυχου γάμου της με τον πνευματικά άρρωστο Βασιλιά Χριστιανό VIΙ, βρίσκει το νόημα της αγάπης στην σχέση της με τον γιατρό (και αργότερα δεξί χέρι του Βασιλιά) Στρούντσε. Καθόλου τυχαία η σχέση αυτή “γεννάει” μια σειρά απο νόμους, μεταρρυθμίσεις και κοινωνικά επιτεύγματα, που θα ωθήσουν τη Δανία σε ρόλο υπερασπιστή και θερμού υποστηρικτή του Διαφωτισμού και των φιλελεύθερων ιδεών του.
Ο Νικολαϊ Αρσέλ δημιουργεί ένα υπέροχο σύνολο μέσα σε αυτή την παλιομοδίτικη σε ύφος αλλά εξαιρετικά φροντισμένη και καλογυρισμένη ταινία εποχής. Καταφέρνει μάλιστα κάτι περισσότερο κρατώντας την απαιτούμενη ισορροπία ανάμεσα στο ερωτικό πάθος της παράνομης σχέσης της Βασίλισσας και στο πολιτικό πάθος της εποχής με την σύγκρουση σκοταδιστικού φεουδαρχισμού και αστικού Διαφωτισμού.
Μόνο ψεγάδι της ταινίας η έλλειψη χημείας μεταξύ της γοητευτικής Αλίσια Βικάντερ και του Μαντς Μίκελσεν, οι οποίοι παρ΄όλα αυτά είναι πολύ καλοί στους ρόλους τους ως Βασίλισσα Καρολίνα και γιατρός – φωτισμένος τύρρανος Στρούντσε. Πολύ καλός και ο Μίκελ Μπόε Φολσγκράαρντ ως προβληματικός Βασιλιάς Χριστιανός. Αρκετά καλή και η μουσική των Γκαμπριέλ Γιαρέντ και Σίριλ Όφορτ, χωρίς κορυφώσεις αλλά αρκετά ατμοσφαιρική για αυτή την δραματική ταινία εποχής. Όλα αυτά έδωσαν δίκαια στην ταινία το εισητήριο για την ξενόγλωσση κατηγορία των Όσκαρ και των Σφαιρών ενώ στην περυσινή Μπερλινάλε απέσπασε 2 βραβεία για την ερμηνεία του Φολσγκάαρντ και το σενάριο του Νικολαϊ Αρσέλ.
