Όταν οι τέχνες βαδίζουν χέρι χέρι κοιτάζοντας στα μάτια η μία την άλλη, μόνο κάτι καλό μπορεί προκύψει μέσα από αυτή τη σχέση. Οι μεταφορές που έχουν γίνει από το σανίδι στο μεγάλο πανί είναι αμέτρητες. Οι παρακάτω ταινίες κατάφεραν, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να αποδώσουν στο έπακρο την ατμόσφαιρα και το στόχο των έργων.
Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι του Tennessee Williams (1958) σε απόδοση του
Joseph L. Mankiewicz (1959)
«Φήμες λένε ότι ο ίδιος ο Williams υπέγραψε το σενάριο. Ο ίδιος το αρνήθηκε κατηγορηματικά. Οι ίδιες φήμες λένε ότι ο Williams μόλις είδε το φιλμ του ήρθε να ξεράσει. Ο σκηνοθέτηςMankiewicz από την άλλη μεριά (πάλι οι φήμες το λένε) φαίνεται να κατηγόρησε τον Williams πως είχε φτιάξει ένα προβληματικό έργο. Και μόνο για την παραφιλολογία που επικρατεί γύρω από την ταινία ,
αξίζει να την δείτε. Α, και παίζει και η
Elizabeth Taylor.»
Μήδεια του Ευριππίδη
(431 π.Χ.) σε απόδοση του Lars Von Trier (1988)
«Μέσα σε βάλτους, ομίχλη και καπνούς, οTrierπροτείνει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδοχή της Μήδειας.»
A Streetcar Named
Desire του Tennessee Williams
(1947) σε απόδοση του Elia
Kazan (1951)
«Νέα Ορλεάνη, ζέστη, ιδρώτας, κολλητάμπλουζάκια, ο Marlon Brando στο ρόλο του Stanley Kowalski και ο Elia
Kazan πίσω από την κάμερα… say no more.»
Ο θάνατος του εμποράκου του
Arthur Miller σε απόδοση του
Volker Schlöndorff (1985)
«Αν δεν ήσασταν στο Broadway εκεί στις αρχές των
50’s ή και εν τέλει αν δε βρήκατε εισιτήριο για μια από τις
742 παραστάσεις του εμποράκου, η συγκεκριμένη ταινία θα φροντίσει να σας κάνει ένα flashback ώστε να πάρετε μια γεύση.»
Βόυτσεκ του
Georg Büchner (1837) σε απόδοση του Werner Herzog (1979)
«Κατά τη γνώμη μου είναι η πιο εύθετη μεταφορά από τις
10. Ο Herzog σε συνεργασία με τη μούσα του (ας μου επιτραπεί η έκφραση) τον
Klaus Kinski κατάφεραν να δημιουργήσουν το χώρο μέσα στον οποίο ο συγγραφέας και το έργο του, ανέπνευσαν.»
Sunset Limiter του Cormac McCarthy (2006) σε απόδοση του Tommy Lee Jones (2011)
«Ποτέ δεν εκτιμούσα ιδιαίτερα τον Tommy Lee Jones, όμως είναι η μοναδική ταινία που είδα τρεις φορές…
μέσα σε μια μέρα.»
Death and the
Maiden του Ariel Dorfman
(1990) σε απόδοση του Roman
Polanski (1994)
«Σκηνοθεσία Polanski, παίζει ο Ben Kingsley και η
Sigourney Weaver. Το λακωνίζειν ως γνωστόν… »
Sleuth του Anthony Shaffer (1970) σε απόδοση του Joseph L. Mankiewicz (1972)
«Ο Mankiewicz σέβεται απόλυτα το ύφος του έργου, το ρυθμό του και διατηρεί αψεγάδιαστους τους διαλόγους. Σε αυτό προσθέστε επίσης και τους
Laurence Olivier και Michael Caine και κάντε μόνοι σας το άθροισμα.»
Ο έμπορος της Βενετίας του
William Shakespeare (1596-1598) σε απόδοση του
Michael Radford (2004)
«Αν μας τρυπήσεις δεν θα αιμορραγήσουμε
Κοριολανός του
William Shakespeare (1605-1608) σε απόδοση του
Ralph Fiennes (2011)
«Λοιπόν, αυτή ήταν η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Fiennes. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα φιλόδοξη μεταφορά του ομώνυμου έργου του Shakespeare. Τα δεδομένα από μόνα τους είχαν θέσει τον πήχη πολύ ψηλά αλλά ο Fiennes κατάφερε να περάσει τα εμπόδια και να φτιάξει μια αιματηρή, βίαιη και γεμάτη δράση ταινία.»
***
