γράφει η Χρύσα Πλιάκου
«Η νέα γενιά δεν είναι όπως παλιά», «εμείς στην ηλικία σας, πριν βγει ο ήλιος, δεν είχαμε γυρίσει ακόμη σπίτι», «η πραγματική διασκέδαση ήταν τότε, στα μπουζούκια» — τέτοιες φράσεις αντηχούν συχνά στα αυτιά της Gen Z, κάθε φορά που κάποιος επιχειρεί να συγκρίνει το σήμερα με το «τότε».
Εκείνο το τότε που η Θεσσαλονίκη ξενυχτούσε στ’αλήθεια: όταν τα μπαρ μύριζαν αλκοόλ, καπνό και ιδρώτα, ο φωτισμός ήταν κόκκινος και ζεστός, τα τραπέζια γεμάτα γέλια και φωνές, και κάπου ανάμεσα στα βαριά λαϊκά και στα πρώτα φώτα της ημέρας, όλοι ορκίζονταν πως ζούσαν την καλύτερη εποχή.
Η αλήθεια είναι πως η νέα γενιά δεν πρόλαβε να ζήσει εκείνη τη νυχτερινή ζωή, τη ρομαντικοποιημένη, ακατάστατη, γεμάτη υπερβολή και τσιγάρο. Σήμερα κάτι έχει αλλάξει∙ ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Η Gen Z μοιάζει να έχει βρει άλλους τρόπους να περνά τον χρόνο της, να φτιάχνει εμπειρίες πιο ήσυχες, πιο “καθαρές”, πιο… ψηφιακές.
Μα μήπως τελικά η διαφορά δεν είναι και τόσο μεγάλη; Μήπως δεν άλλαξε η ανάγκη για διασκέδαση, αλλά μόνο ο τρόπος που την αναζητούμε; Ή μήπως, όντως, μιλάμε για μια ολόκληρη αλλαγή κουλτούρας που ξανά γράφει τι σημαίνει νύχτα στην Θεσσαλονίκη;
Από τα μπουζούκια στα ποτήρια του κρασιού
Η Gen Z μπορεί να μην γνώρισε μπουζούκια, αλλά συνώνυμο της νυχτερινής της διασκέδασης σήμερα έχει γίνει ο Σούπερ Ιούλιος και το Τζέλα Δέλτα στην καρδία της πόλης. Δεν έχουν πίστα, δεν έχουν τραπέζια γεμάτα γαρύφαλλα, ούτε λαϊκά μέχρι το πρωί, έχουν όμως πολλές επιλογές σε κρασιά και coctails, χαμηλό φωτισμό και μια αισθητική που συνδιάζει vintage και σύγχρονο μαζί. Εκεί δεν χρειάζεται να φωνάξεις για να ακουστείς. Μιλάς και συζητάς σε χαμηλούς τόνους και νιώθεις μια αίσθηση οικειότητας, σαν να μαζευτήκατε παρέα σε σπίτι.
Σούπερ Ιούλιος
Το ρέτρο που έγινε ξανά μόδα
Αν έλεγε κανείς στην Gen Z ότι θα περνούσαν τα χρόνια και θα άκουγαν σήμερα τα τραγούδια που έπαιζαν στο πικ απ των γονιών τους, ούτε οι ίδιοι θα το πίστευαν. Κι´όμως η Κονσέρβα που βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης έχει γίνει το ξεχωριστό στέκι τους και το επισκέπτονται όχι για να ακούσουν ραπ και techno, αλλά Μοσχολιού, Βάνου και Μητροπάνο. Στην Κονσέρβα δεν υπάρχει ανάγκη για ενθουσιασμό, μόνο μια ήρεμη απόλαυση για το παλιό καλό λαϊκό, με μια γλυκιά δόση μελαγχολίας μέσα από τα μάτια μια γενιάς που ξανά δίνει ζωή στο “ρέτρο”.
Καφές, ησυχία και minimal αισθητική
Μπορεί ο καφές σήμερα να αποτελεί σχεδόν είδος πολυτελείας και ίσως οι παλαιότεροι να μην το είχαν καν ως προτεραιότητα, αφού τότε η διασκέδαση είχε εντελώς διαφορετικό νόημα, για την Gen Z όμως σήμερα είναι η καθημερινή της συνήθεια. Θα τους βρεις να αράζουν συχνά στο Phillia κοντά στην Ναυαρίνου, αλλά και στο Bricks λίγα μόλις λεπτά από το κέντρο της πόλης. Εκεί βγαίνουν όχι για να κάνουν “χαμό”, αλλά για να συζητήσουν τα νέα της εβδομάδας, να κανονίσουν την επόμενη εκδρομή με την παρέα αλλά κυρίως για να βρουν λίγο χώρο στην -γεμάτη υποχρεώσεις- καθημερηνότητα. Οι παλαιότεροι θα έλεγαν ότι αυτά δεν είναι μαγαζιά για να βγεις, αλλά στέκια για φωτογραφίες, όμως για την σημερινή γενιά αυτά τα στέκια είναι ένας τρόπος να ανήκεις κάπου χωρίς να χρειάζεται να το προσπαθήσεις και πολύ.
Philia
Brunch: η νέα συνήθεια της Gen Z
Οι έξοδοι που κάποτε τελείωναν στις 7 το πρωί σίγουρα δεν είναι πια τρόπος ζωής της Gen Z. Τη θέση του φυσικά έχει πάρει το brunch και τα “σουσου” με την παρέα σε μαγαζιά όπως το Mandarini στην Ζεύξιδος. Εκεί θα βρεις την νέα γενιά να απολαμβάνει το καλύτερο πρωϊνό μετά τις 12 – γιατί τότε, όπως λένε πολλοί, ξεκινάει η μέρα των Θεσσαλονικιών- να φωτογραφίζει τα pancakes για ένα story στο instagram και να συζητάει γαι μελλοντικά σχέδια, πλάνα και ταξίδια. Οι παλιότεροι είναι πολύ πιθανό να χαμογελάσουν ειρωνικά — «εμείς τέτοια ώρα πηγαίναμε για ύπνο» — μα για τη σημερινή γενιά, το brunch δεν είναι απλά η νέα μόδα, είναι ο νέος τρόπος για να βγαίνεις έξω: λιγότερη παραζάλη, περισσότερη ζωή.
Mandarini
Μια πόλη που προσαρμόζεται σε νέα δεδομένα
Η Θεσσαλονίκη, με το γνωστό μείγμα της νοσταλγίας,της ανεμελιάς και ρομαντισμού, φαίνεται να προσαρμόζεται στη νέα της γενιά, που της αλλάζει λίγο τα όσα ήξερε μέχρι τώρα. Οι παλιοί μπορεί να μιλούν για τις “χαμένες” νύχτες των 2000s και την διασκέδαση που δεν ηχεί πια με τον ίδιο τρόπο στην πόλη, όμως οι νέοι ζουν την δική τους εκδοχή, απλώς πιο ήρεμη, πιο αισθητική, ίσως και πιο ουσιαστική.
Ίσως τελικά η διασκέδαση να μην έχει χαθεί. Ίσως απλώς να φόρεσε πιο άνετα ρούχα, να άφησε το τσιγάρο, κι αντί για τραπέζι γεμάτο με λουλούδια να προτιμά ένα ποτήρι κρασί, λίγο φως και κουβέντες με πολλή αλήθεια.
