της Τέτης Σώλου
Το 1889 ξεκίνησε η πρώτη σχεδιασμένη επέκταση της Θεσσαλονίκης έξω από τα τείχη, στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού των μεγάλων αστικών κέντρων της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Τότε κατεδαφίστηκε το νότιο τμήμα των ανατολικών τειχών. Στη θέση του δημιουργήθηκε η λεωφόρος Χαμιδιέ, ένας δρόμος με κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα και πολυτελή μέγαρα, τα λεγόμενα σουλτανικά.
Ο σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ για να στολίσει τη νέα περιοχή, δώρισε στην πόλη μια μαρμάρινη κρήνη με τρεις κρουνούς.
Τα εγκαίνια του Σιντριβανιού, στις 21 Σεπτεμβρίου 1889.
Το Σιντριβάνι τοποθετήθηκε εκεί που ήταν η Πύλη της Καλαμαριάς. (Καμία σχέση με τη σημερινή Καλαμαριά, που τότε ήταν ακατοίκητη). Η λεωφόρος Χαμιδιέ άρχιζε από τον Λευκό Πύργο, που ήταν περιοχή διασκέδασης και έντονης πολιτιστικής κίνησης, και κατέληγε στο Σιντριβάνι. Εκείνα τα χρόνια το Σιντριβάνι ονομαζόταν Κρήνη Χαμιδιέ. Αργότερα ονομάστηκε Λευκή Κρήνη, Κρήνη της Καλαμαριάς, Κρήνη του Κωνσταντίνου (όταν η Χαμιδιέ μετονομάστηκε σε λεωφόρο Βασιλέως Κωνσταντίνου).
Δεξιά από το Σιντριβάνι άρχιζε η οδός Νοσοκομείων. Πιο πάνω, στην έκταση με τα κυπαρίσσια, ήταν το μουσουλμανικό νεκροταφείο και τα Εβραϊκά Μνήματα. Η οδός Νοσοκομείων, αργότερα Νέα Εγνατία, σήμερα έχει μετονομαστεί σε λεωφόρο Κωνσταντίνου Καραμανλή. Όλοι προτιμούν να τη λένε Νέα Εγνατία.
