Και η τρέλα του ανεξάρτητου Αμερικανικού σινεμά ξεκίνησε. Το
Sundance, είναι ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ
ανεξάρτητου κινηματογράφου παγκοσμίως και σίγουρα το μεγαλύτερο του είδους του
στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά την σημασία και φήμη του, το φεστιβάλ δεν είναι
τόσο γνωστό στην Ευρώπη και την Ελλάδα όσο άλλα Ευρωπαϊκά φεστιβάλ, φέτος όμως
το ακούσαμε λίγο παραπάνω, λόγο της πρώτης συμμετοχής της Ελλάδας σε αυτό με
την μικρού μήκους ταινία “Βόλτα” της σκηνοθέτιδος Στέλλα Κυριακοπούλου.
Οι πύλες άνοιξαν για το 2015 την περασμένη εβδομάδα,
προετοιμάζοντας το έδαφος για το τι θα δούμε από αμερικανικό και παγκόσμιο
εναλλακτικό κινηματογράφο την φετινή χρονιά. Ο ιδρυτής του, ο περίφημος
ηθοποιός Robert Redford, ανοίγοντας
μίλησε για το μέλλον του κινηματογράφου, δηλώνοντας πως “πλέον η τηλεόραση
προχωράει γρηγορότερα από το σινεμά” και το γεγονός ότι “η αλλαγή είναι
αναπόφευκτη”, αλλά και σχολιάζοντας την επίθεση στην Charlie Hebdo, χαρακτηρίζοντας την ως
“ένα γεγονός αφύπνισης”.
Αίσθηση φέτος προκαλεί η τολμηρή απόφαση τς επιτροπής να
προβάλει και να προωθήσει ένα ντοκιμαντέρ-από τα πρώτα σοβαρά του Hollywood, που στρέφεται κατά
της Σαϊεντολογίας που τρίζει τις βάσεις μίας οργάνωσης τόσο καλά συνυφασμένης
με το Hollywood.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης το γεγονός ότι φέτος κορυφώθηκε
η μεταστροφή Αμερικανών κωμικών-κυρίως της τηλεόρασης, σε δραματικές ταινίες
(σε πρωταγωνιστικό ή σκηνοθετικό ρόλο) αλλά και στο να πάρουν θέση πάνω σε
φλέγοντα θέματα του σινεμά. Από πέρυσι που η πρωταγωνίστρια του “Parks and Recreation” Amy Poehler κίνησε
καμπάνια κατά της υποτίμησης των γυναικών ερμηνευτριών από δημοσιογράφους στα
ΜΜΕ, μέχρι την δραματική μεταστροφή της Jennifer Aniston στο “Cake”, στρώθηκε για φέτος το πεδίο για δραματικές ταινίες και
συζητήσεις στο φεστιβάλ κατά των διακρίσεων, του σεξισμού και των προβλημάτων
του κινηματογράφου σήμερα, με εισηγητές μεγάλα πλέον κωμικά ονόματα της αμερικανικής
τηλεόρασης, όπως η Kristen Wiig του SNL και η Lena Dunham του “Girls”.
***
Ταινίες που Ξεχώρισαν Φέτος
I Smile
Back, με την Sarah
Silverman
Η Sarah
Silverman είναι γνωστή στην Αμερική για την κωμική της καριέρα, φέτος
όμως βρίσκεται ανάμεσα στους κωμικούς που έκαναν στροφή 180 μοιρών για να
προσεγγίσουν δραματικό ρόλο.
Συγκεκριμένα πρόκειται για το “I
Smile Back” του νέου σκηνοθέτη Adam Salky που είχε σκηνοθετήσει και το “Dare” το 2009. Ο ρόλος της αφορά μία ανισόρροπη
μητέρα των προαστίων σε νευρική κρίση, που διαλύει και προσπαθεί να φέρει εις
πέρας την ζωή της. Χαρακτηρίστηκε μεταξύ άλλων, από τους προγραμματιστές του Sundance ως “μία πολύ δυνατή
δραματική ταινία με πολλή συναίσθηση”.
“The
Wolfpack”, μία ταινία για παιδιά που γυρίζουν ταινίες.
Πρόκειται για το πρώτο ντοκιμαντέρ του νεαρού Crystal Moselle. Το Sundance έχει παράδοση στο να
προωθεί συναρπαστικά ντοκιμαντέρ και αποτελεί έναν από τους στυλοβάτες της
ανόδου του είδους, τόσο στην εκτίμηση του κοινού, όσο και στον ενδιαφέρον των κινηματογραφιστών
τα τελευταία χρόνια. Η ταινία περιστρέφεται γύρο από έξη έφηβα αδέρφια, τα
οποία αφότου πέρασαν την παιδική τους ηλικία απομονωμένα από τον έξω κόσμο,
σταδιακά ξεκίνησαν να εγκλιματίζονται στην κατάσταση τους. Η επαφή τους με την
πραγματικότητα-το παράθυρο στον έξω κόσμο, ορίζεται αποκλειστικά μέσα από τον
κινηματογράφο. Μέσα στην μοναξιά τους άρχισαν να αναπαριστάνουν ταινίες όπως το
“Resevoir Dogs” και το
“Halloween” του John Carpenter. Το σινεμά
όμως δεν είναι πιστή αναπαράσταση της πραγματικότητας. Το έργου αποτελεί μία από τις πιο
ιδιαίτερες συμμετοχές, σε ένα φεστιβάλ που μας έχει συνηθίσει σε ιδιαίτερες
συμμετοχές.
“Results”,
με τον Guy
Pearce
O Andrew
Bujalski, ύστερα από αρκετές ανεξάρτητες ταινίες στο δυναμικό του,
επιστρέφει στο Sundance σκηνοθετώντας
το μεγαλύτερο όνομα στην μέχρι στιγμής καριέρα του: τον Guy Pearce. Το σενάριο αφορά την απλή
ιστορία δύο γυμναστών, οι οποίο αναλαμβάνουν έναν δύσκολο πελάτη. Μέχρι στιγμής
το κωμικό έργο έχει κερδίσει τις καλύτερες κριτικές, μεταξύ άλλων από την
διοίκηση του φεστιβάλ που δηλώνει πως ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης είναι “πολύ
καλός στην παρατήρηση και στο να κάνει την λεπτομέρεια να φαίνεται αβίαστη”. Ο
νατουραλισμός του σκηνοθέτη δεν παύει να εντυπωσιάζει τους θεατές του.
“James White” του Josh Mond
Ο παραγωγός της Borderline Films που έφερε στο Sundance ταινίες όπως το “Simon Killer” και το “Marcy May Marlene”, μπήκε στην
θέση του σκηνοθέτη για να μας παρουσιάσει μία εξαιρετικά προσωπική ιστορία με
εξαιρετικές ερμηνείες. Πρόκειται για μία ευαίσθητη ιστορία, βασισμένη στις
εμπειρίες του ιδίου κατά τον θάνατο της μητέρας του. Το φεστιβάλ δηλώνει πως ο
σκηνοθέτης μάλλον “θα κερδίσει τις εντυπώσεις” και πως “το έργο επεξεργάζεται
κάτι το οποίο έχουν περάσει όλοι, αποτυπώνοντας το με έναν τόσο ιδιαίτερο
τρόπο”.
“Βόλτα”, η Ελληνική συμμετοχή
Πρόκειται για την πρώτη συμμετοχή της Ελλάδας στο Sundance και η πρώτη επαγγελματική μικρού μήκους της σκηνοθέτιδος
έχει ήδη πάει εξαιρετικά στις προβολές της. Η Στέλλα Κυριακοπούλου μας πάει μία
βόλτα μέσα στην Αθήνα, ακολουθώντας μία νεαρή μητέρα σε δυσμενής κατάσταση μαζί
με την κόρη της. Ο προορισμός άγνωστος και οι παρατηρήσεις στην Ελλάδα της
κρίσης πολλές. Ένα φαινομενικά απλό θέμα με αρκετή δουλειά από πίσω που
ανυπομονούμε να το δούμε από κοντά.
“Call me Lucy”, κωμικός κάνει σοβαρό ντοκιμαντέρ.
Άλλη μία περίπτωση κωμικού που στράφηκε στον σοβαρό
κινηματογράφο και μάλιστα αυτήν την φορά σε ρόλο σκηνοθέτη. Ο πρώην κωμικός της
Stand-up
Bobcat Goldthwait έχει ξαναπαρουσιαστεί στο Sundance με έργα όπως το “Stay” (που κέρδισε
διανομή στην Ελλάδα) και το “Worlds Greatest Dada”. Το
τελευταίο του έργο “Call me Lucy”, είναι ένα ντοκιμαντέρ
για τον Αμερικανό κωμικό Barry Crimmins, ο οποίος έγινε
ακτιβιστής υπέρ της ειρήνης. Το φεστιβάλ δηλώνει πως “η ιστορία του είναι
συναρπαστική, οδυνηρή και διαφωτιστική στο από που πηγάζει η κωμωδία για τους
κωμικούς της Stand-up
Comedy. “Ο Bobcat είναι εξαιρετικός κινηματογραφιστής. Καταλαβαίνει το κοινό και
ξέρει πως να διαχειριστεί βαριές καταστάσεις μέσα από την κωμωδία”.
Hollywood κατά Σαϊεντολογίας
Από τις πιο κραυγαλέες συμμετοχές φέτος είναι η προβολή του
ντοκιμαντέρ του Alex Gibney: “Going Clear: Scientology
& the Prison of Belief. Το έργο εστιάζει πάνω σε δύο πασίγνωστα μέλη
της γνωστής εκκλησίας: τον Tom Cruise και τον John Travolta, ενώ παίρνει συνεντεύξεις από πρώην μέλη, τα οποία θίγουν
θέματα όπως την συμπεριφορά της εκκλησίας προς τους πιστούς της αλλά και την
θεωρητικά μη-κερδοσκοπική θέση της ως οργάνωση. Το έργο επίσης αποκαλύπτει την
επιρροή της εκκλησίας πάνω στην σχέση του Tom Cruise με την Nicole Kidman αλλά
και κατηγορεί την εκκλησία για εκβιασμό του Travolta, σε περίπτωση που κάποτε θα αποχωρούσε. Η HBO που προωθεί το έργο και ο σκηνοθέτης έχουν δεχτεί σφοδρές
κατηγορίες από την εκκλησία, παρόλα αυτά το έργο έκανε την πρεμιέρα του σε
ήρεμους τόνους και αναμένεται η αναμετάδοση από την HBO τον
Μάρτιο.
