Για να παίξεις Rachmaninov, πρέπει πρώτα να κατακτήσεις τον Chopin και τον Liszt μου έλεγε ο καθηγητής μου και εγώ δυσανασχετούσα πάνω από τα πλήκτρα του
πολύπαθου πιάνου μου.
γράφει η Ισμήνη Δασκαρόλη
1 Μαρτίου γεννήθηκε ο σπουδαίος ρομαντικός βιρτουόζος του πιάνου Fryderyk Chopin
στην Πολωνία το 1810. Όσοι έχουν ασχοληθεί με το αντικείμενο, τον έχουν καταραστεί τουλάχιστον μία φορά για την πολύπλοκη δεξιοτεχνία του, οι υπόλοιποι μουσικόφιλοι, όμως, τον έχουν τοποθετήσει δικαίως σε ένα από τα πλέον κορυφαία βάθρα της ιστορίας μουσικής θέτοντας τον, τον τέταρτο πιο γνωστό κλασσικό συνθέτη παγκοσμίως μετά τους καθιερωμένους Μότσαρτ, Μπαχ και Μπετόβεν.
Η ευαισθησία και η μελαγχολία που αποπνέουν τα έργα του συνάδουν με την ζωή του. Το παιδί-θαύμα, ασχολήθηκε με την έκφραση στην μουσική κάνοντας την -εν αντιθέσει με τους προκατόχους του, ζήτημα προσωπικό ανυψώνοντας την δραματικότητα της, την δεξιοτεχνία της και προωθώντας παράλληλα τις “εθνικές μελωδίες της πατρίδας του, μετατρέποντας παραδοσιακούς πολωνικούς χορούς, όπως η “Μαζούρκα σε κλασσικά αριστουργήματα.
Ο ίδιος υπήρξε μία ταυτόχρονα εύθραυστη, αλλά και δυναμική προσωπικότητα που έχει λατρευτεί τόσο για την καλλιτεχνική του σπουδαιότητα, όσο και για τα συμβάντα της ζωής του. Προωθήθηκε από τον επίσης περίφημο μουσικό-δεξιοτέχνη Franz Liszt και ο Chopin γρήγορα έγινε μία από τις εξέχουσες μουσικές προσωπικότητες της εποχής. Σήμα κατατεθέν αποτελούν οι περιβόητες ερωτικές του ιστορίες, η επαφή του με την έξι χρόνια μεγαλύτερη του συγγραφέα και ανύπαντρη μητέρα Γεωργία Σάνδη. Η Γεωργία Σάνδη υπήρξε από τις πιο ξεχωριστές προσωπικότητες της τότε κοινωνίας, αφού σε αντίθεση με τους κοινωνικούς νόμους, σύναπτε ελεύθερες ερωτικές σχέσεις με άνδρες, ντυνόταν με ανδρικά ρούχα και συνήθιζε να καπνίζει πούρα. Αρχικά τον είχε απωθήσει-λέγεται πως o μουσικός είπε την αξιοσημείωτη φράση “Τι απωθητικός άνθρωπος είναι αυτή η Σάνδη-είναι πραγματικά γυναίκα; όταν την πρωτοείδε. Εκείνη όμως τον διεκδίκησε και τον κέρδισε οδηγώντας τον σε μία πλούσια, μακροχρόνια σχέση που κίνησε κουτσομπολιά στην υψηλή κοινωνία. Οι δυο τους ταξίδεψαν ενώ δεν παντρεύτηκαν ποτέ και η φθορά της υγείας του συνθέτη κατέλαβε τόσο την ζωή όσο και την σχέση τους, οδηγώντας την ύστερα από 9 χρόνια στο τέλος της.
“Τρεις γιατροί με έχουν επισκεφθεί: Ο πρώτος είπε ότι είμαι νεκρός, ο δεύτερος είπε ότι πεθαίνω και ο τρίτος είπε ότι θα πεθάνω.”
Στις μελωδίες του Chopin βρίσκει κανείς από έντονο μπρίο μέχρι αργή μελαγχολία και φράσεις δυνατές που γρήγορα μαζεύονται σε έναν πολύ ισχνό και σιγανό σβήσιμο. Στις 17 Οκτωβρίου του 1849 ο Chopin πέθανε στο Παρίσι ύστερα από χρόνια πάλη με την φυματίωση υπό την φροντίδα της αδερφής του, αφήνοντας πίσω του μία εξαιρετικά πλούσια μουσική κληρονομιά που θα ενέπνεε σειρά καλλιτεχνών και ερωτευμένων.
Ο Chopin σαφώς όρισε γενιές επί γενεών και δημιουργούς όλων των ειδών. Από τις πιο
χαρακτηριστικές μεταφορές της ζωής του στην μεγάλη οθόνη αποτελεί το “Improptu του 1991 με τον νεαρό τότε Hugh Grant να υποδύεται γοητευτικά τον ρόλο του μουσικού, την Judy Davis ως Γεωργία Σάνδη και ένα δυνατό cast γύρω τους, όπως Mandy Patinkin, Bernadette Peters, Julian Sands και Γιώργο Χωραφά.
Χαρακτηριστική όμως περίπτωση έργου-ύμνου στον μουσικό, αποτελεί και η αριστουργηματική χορευτική απόδοση του “Η Κυρία με τις Καμέλιες στην Σκάλα του Μιλάνου το 2007 σε σκηνοθεσία John Neumeier και με τους εξαιρετικούς Alessandra Ferri και Roberto Bolle στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Σαφώς οι μπαλάντες του Chopin βρίσκονται επίσης σε πρωταγωνιστικό ρόλο αφού είναι σε άψογη συνάρτηση με την αφήγηση και την ψυχολογία μίας ευαίσθητης ηρωίδας με ταραχώδη ερωτική ζωή που έφυγε από φυματίωση.
