Στη δεκαετία του ‘90 το Ιαπωνικό
παιχνίδι Tamagotchi πούλησε 70 εκατομμύρια συσκευές οι οποίες προσομοίωναν ψηφιακά κατοικίδια που
χρειάζονταν τακτική φροντίδα μέσα στην
ημέρα. Το 2009 η εταιρεία Konami έφτιαξε
ένα δημοφιλές στην Ιαπωνία παιχνίδι το LovePlus + το οποίο παίζεται σε φορητή κονσόλα και ο χρήστης
διατηρεί μια ρομαντική –μη σεξουαλική- σχέση μ’ένα εικονικό κορίτσι.
Οι χρήστες, παίζουν το παιχνίδι προσομοιώνοντας σχεδόν τα
πάντα. Στέλνουν παιχνιδιάρικα sms
στο κορίτσι τους ή μπορούν να χρησιμοποιήσουν και το ενσωματωμένο μικρόφωνο της
συσκευής για να έχουν και κάποια συνομιλία μαζί τους. Σε μια κριτική του LovePlus+ διάβασα πως τέτοιου
είδους παιχνίδια είναι αρκετά δημοφιλή και αρκετά παρεξηγημένα εκτός Ιαπωνίας. Για κάποιους, δεν είναι ένας τρόπος για να
ξεφύγουν από την πραγματική ζωή, ούτε μια αντικατάσταση μιας πραγματικής-κρεάτινης
φίλης. Είναι απλά μια αξιαγάπητη εμπειρία-παιχνίδι.
Τόσο αξιολάτρευτη που ένα θέρετρο, περίπου μια ώρα απ’το Τόκιο, το Atami, αξιοποιείται για τη
δημοτικότητα του LovePlus+. Το Atami, είναι ένας προορισμός όπου οι χρήστες του παιχνιδιού
μπορούν να κάνουν διακοπές με τα εικονικά τους κορίτσια. Υπάρχει ξενοδοχείο το οποίο διαθέτει ειδικά διαμορφωμένους
χώρους, όπου τα πάντα είναι έτοιμα για τους πελάτες που θέλουν να προσομοιώσουν
την εμπειρία μιας πραγματικής απόδρασης. Το προσωπικό του ξενοδοχείου έχει πάρει εντολή να προσποιούνται πως οι χρήστες
του LovePlus+
συνοδεύονται από γυναικεία παρέα. Τα εστιατόρια
προσφέρουν ειδικά γεύματα και πωλητές τροφίμων δίπλα στη θάλασσα πουλάνε κέικ
ψαριών και επιδόρπια ζωγραφισμένα με το λογότυπο του LovePlus+. Υπάρχει ακόμη και μια
εφαρμογή στο iphoneπου επιτρέπει στους χρήστες να βγάλουν μια ψεύτικη
φωτογραφία τους δίπλα στο εικονικό τους κορίτσι.
Το Ατάμι, δεν είναι το μοναδικό μέρος όπου ο εικονικός
κόσμος συναντάει την πραγματικότητα. Η
εταιρεία Konami, μέσω Twitter, υπενθύμισε στους followers σ’όλη την Ιαπωνία
πως η Rinko Kobayakawa–ηρωίδα του παιχνιδιού-
έχει γεννέθλια 17 Αυγούστου και ρώτησε πως σχεδίαζαν να περάσουν την
ημέρα μαζί της. Κάποια Χριστούγεννα, η εταιρεία ανακοίνωσε πως οι χρήστες θα
μπορούν να αγοράσουν χριστουγεννιάτικα κέικ για τις φίλες τους. Μια ώρα αργότερα, ρομαντικά αγόρια με σάρκα
και οστά, συνέρρεαν στα μαγαζιά όπου τα 300 κέικ είχαν ήδη πουληθεί πριν ακόμα
ανοίξουν τα αρτοποιεία.
Διαβάζοντας εντυπωσιασμένη όλα αυτά για την εικονική
πραγματικότητα, το διαδίκτυο, τις ανθρώπινες συμπεριφορές, θυμήθηκα τη φράση
μιας φίλης πριν λίγα χρόνια όταν το Facebookείχε αρχίσει να μπαίνει δυναμικά
στη ζωή μας: πάνε οι εποχές που εάν
ήθελε κάποιος να σου μιλήσει έπρεπε να πάρει τηλέφωνο στο σταθερό του σπιτιού
σου και ίσως να χρειαστεί ν'απαντήσει
στην ερώτηση του πατέρα σου -που θα τύχαινε να σηκώσει το τηλέφωνο- ποιος
τη ζητεί παρακαλώ; τώρα απλά περιμένουμε να δούμε και να προσπαθήσουμε να
ερμηνεύσουμε το ενδιαφέρον του άλλου με το εάν κάνει λάικ στις αναρτήσεις μας,
στις φωτογραφίες μας, εάν σχολιάζει ή αν μας στέλνει μέιλ»
Έτσι είναι. Το διαδίκτυο δεν έχει
αλλάξει μόνο τον τρόπο που δουλεύουμε και ενημερωνόμαστε, αλλά και τον τρόπο
που αγαπάμε, ερωτευόμαστε, φλερτάρουμε, απατούμε, κάνουμε φιλίες και ερχόμαστε
σ'επαφή. Μπορεί ο τρόπος να έχει αλλάξει,
αλλά όσο περίεργο και αν ακούγεται, τα συναισθήματα, βιώνονται το ίδιο έντονα όπως σε μια σχέση
εκτός διαδικτύου. Για πολλά χρόνια, ήταν
ταμπού. Μια καινούργια έρευνα του American
Psychological Association δείχνει πως πλέον πρόκειται για τον δεύτερο πιο
συνηθισμένο τρόπο. Οι άλλες επιλογές
εκεί έξω, δεν είναι ιδιαίτερες χρήσιμες, συμπληρώνει ο Harry T. Reis Καθηγητής
Ψυχολογίας, ειδικά όταν είμαστε ενήλικοι και δεν υπάρχει το σχολείο ή το
Πανεπιστήμιο για να μας βοηθήσει να συναντήσουμε νέους ανθρώπους.
Άραγε μπορεί να πετύχει μια τέτοια σχέση; Οι γνωριμίες μέσω διαδικτύου έχουν κάνει τις
ανθρώπινες σχέσεις αναλώσιμες; Συμπεριφέρονται διαφορετικά οι άντρες από τις
γυναίκες; Αυτά και άλλα στο επόμενο
άρθρο. Στον Εξώστη.
Η Νάσια Ευθυμιοπούλου είναι Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt
