Το πάτωμα έτριξε. Έτσι. Πρωταρχικό στάδιο της
μύησης εαυτού στο αγαθό της αισθητικής
νοημοσύνης. Προχωρώντας.
Διόλου. Η αντίληψη της
διάστασης του χώρου κυκλώνει τα όρια. Οι προοπτικές της έκθεσης προδιαγράφονται
από την καλλιτέχνιδα. Τώρα, λοιπόν; Τώρα προχώρι. Επί της ουσίας.
Εκπέμποντας μια φανερή
αίσθηση πνευματικότητας, τα έργα της Έλενας Ζέππου ταξιδεύουν το νου του
παρατηρητή. Καταφανώς, η ίδια προσδίδει σημαντικό ρόλο στη φύση του ανθρώπου με
τρόπο σύγχρονο και με μια ελαφρώς αφαιρετική διάθεση, χρησιμοποιώντας μια
ευρεία χρωματική γκάμα στα χαρακτικά της δημιουργήματα. Κυρίαρχες τεχνοτροπίες:
Λινογκραβούρα και Stencil.
Πιο αναλυτικά περί των
έργων, εντύπωση προκαλεί η άρτια προαναφερθείσα τεχνοτροπία, η οποία δημιουργεί
εικόνες διεισδυτικές που δίνουν μια αίσθηση εμβάθυνσης και χρωματικής διασποράς
στους καμβάδες. Ακόμη, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των έργων το στοιχείο του μετά-
ιμπρεσιονισμού, μέσω της αίσθησης μιας κινητικότητας και χάρη στα έντονα χρωματικά
συνονθυλεύματα που επιχειρούνται αναλόγως.
Εξέχοντα ρόλο,
επιπροσθέτως, κατέχει η σουρεαλιστική διάσταση που αναδύεται από την πρώτη
ακόμη ματιά στα έργα, σε ποικιλότροπο κι άκρως ενδιαφέροντα συνδυασμό με μια
ιδιόρρυθμη εκδοχή ενός κάποιου λανθάνοντος, καθώς και αφηρημένου νατουραλιτικού
εξπρεσιονισμού. Αξίζει, σε αυτό το σημείο μια επισήμανση περί μιας, θέτοντας σε
ισχύ τον συγκεκριμένο όρο, «αντί-
κυβιστικής», γεωμετρικού ύφους και νοοτροπίας, οπτικής έκφανσης της χαράκτριας.
Σε μια τομή, λοιπόν, κατά την οποία
τέχνη του χαράττειν γίνεται αντιληπτή στον χωροχρόνο ως μια νέα,
πιθανότατα, εκδοχή op art,
η εικαστική γενεαλογία των καλλιτεχνικών ρευμάτων ανανοηματοδοτεί το μετά-
μοντέρνο στο σύνολο της δημιουργικής αποτύπωσης της σύλληψης επί του καμβά.
Πιο συγκεκριμένα, οι
μορφές αναδίδουν έντονη την παρουσία ενός τύπου
μετά- νεωτερικού πουαντιγισμού, ο οποίος έρχεται σχεδόν να «κουμπώσει»
στο αίσθημα του θεατή και καταλήγει σε μια ιδεοληπτική, σχεδόν, αιθεροβασία
ανάμεσα στις φωβικές μορφοποιήσεις και τις συμβολιστικές του προεκτάσεις.
Πράγματι, η
καλλιτέχνιδα αποπειράται εσωτερίκευσης και ενδοσκοπικής ανάλυσης περί της
ανθρωπινης φύσεως. Υπό ποια έννοια και προοπτική;
Ας προσεταιρισθούμε τις
σχετικές με τον αποδομισμό θεωρίες. Ο ντερριντιανός Μετά- δομισμός, ο οποίος αποτέλεσε
κομβικό σημείο στην μετέπειτα ξεδίπλωση της αποδομιστικής φιλοσοφίας και
κοσμοαντίληψης, εκτοπίζοντας δυναμικά τους απόηχους της Σωσσυριανής
σημειολογίας, άσκησε εντυπωσιακές, πολυεπίπεδες επιρροές σε αρκετούς τομείς της
καθημερινότητας.
Παράδειγμα ιδιαιτέρως
οικείο, η αρχικετκτονική: Αρμονία, σαφήνεια, συνοχή και συνεκτικότητα
αντικαθίστανται ραγδαία από δυσαρμονικές, αφηρημένες και μυστηριακές αντιφάσεις.
Ακόμη ένα παράδειγμα η
λογοτεχνία, όπου η αποδόμηση προκύπτει ως κριτική ύφανση της: Κατά τον J.
Hillis Miller, «αποδόμηση δεν είναι το να αποσυναρμολογήσεις τη δομή ενός
κειμένου, αλλά μία υπόδειξη ότι το ίδιο το κείμενο έχει αποσυναρμολογήσει τον
εαυτό του. Αυτό που φαίνεται ως η συμπαγής του βάση δεν είναι βράχος, αλλά
αέρας».
Επιπλέον, η μικρότερη υπολογίσιμη μονάδα του ομόκεντρου
κύκλου, το άτομο, ένα απροσπέλαστο παράδειγμα: Κατακερματισμός, αποσάθρωση, τελευτές
του φοίνικος. Αποδομήσεις της ταυτότητας. Ο Jean-François Lyotard είχε
αναφέρει, επί του θέματος, πως «ο εαυτός είναι κάτι ελάχιστο, αλλά δεν είναι
απομονωμένος, έχει εμπλακεί μέσα σε ένα υφάδι σχέσεων πιο περίπλοκο και πιο
ευκίνητο από ποτέ. Είναι πάντα (…) τοποθετημένος σε «σταυροδρόμια» κυκλωμάτων
επικοινωνίας, έστω και αν είναι μηδαμινά (…) ακόμα και ο πιο απόκληρος δε
στερείται ποτέ την εξουσία πάνω σε αυτά τα μηνύματα που τον διαπερνούν».
Κρατώντας νοητά στο
μυαλό το συνονθύλευμα «μεταμοντερνιστικής συνθήκης-κατάστασης» του Lyotard και
της επιμήκυνσης της θεωρητικής του σκέψης στον θρυμματισμό της ταυτότητας, ο
φωβισμός από καλλιτεχνικό- εικαστικό ρεύμα μετατρέπεται σε συναισθηματική διέγερση
τς μονάδας: Ο φοίνικας θα αναγεννηθεί, εν τέλει από τις στάχθες του, ή μήπως θα
πνεύσει τα λοίσθια της ατέρμονης μακαριότητας;
Πλέον, η παραπάνω
θεώρηση εξαπλώνεται στο μεγάλο φάσμα που ενέχεται στην εννοιοδότηση της
«ταυτότητας». Παραδείγματος χάριν, η σεξουαλική ταυτότητα, αποτελεί το πλέον
διαδεδομένο αντικείμενο αναλύσεων, λαμβάνοντας υπόψιν την εδραίωση και την
περαιτέρω ενεργοποίηση σε κοινωνικό επίπεδο (κοινοτήτων όπως οι lgbt, queer).
Εν συντομία και ως προς
τον πρωταρχικό κρίκο της αλυσίδας. Σε πολιτικό- κοινωνικό επίπεδο, αναγνώσεις και ερμηνείες προσφέρουν ανάλογο
όγκο πλεγμάτων θεωρητικών αναλύσεων.
Ο μίτος της Αριάδνης αρχίνησε να εκτυλίσσεται.
Μόλις.
Η βροχή δυνάμωσε.
Μόλις.
***
Πληροφορίες
Έκθεσης
Έκθεση: Inner Land
Καλλιτέχνες: Έλενα Ζέππου
Χώρος: Propaganda Rollin co. Store (ART ROOM)
Διεύθυνση : Ισαύρων 7 (Πλατεά Ναυαρίνου), 54622 Θεσσαλονίκη
Διάρκεια έκθεσης: Από τις 6 Μαρτίου στις 7:00 μ.μ. μέχρι τις
21 Μαρτίου στις 3:30 μ.μ.
Είσοδος: ελεύθερη
Στοιχεία
επικοινωνίας
Τηλέφωνο: 23140 05392
Ηλεκτρονική επικοινωνία:
https://www.facebook.com/PropagandaRollinCoStore?fref=ts
