Πλώρη για το 54
Αντιφατικό σε συναισθήματα το 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποτέλεσε μια καλή διόργανωση εν τέλει για το σύνολο των σινεφίλ που κατέκλεισαν τις αίθουσες. Η πληρότητα άλλωστε, σύμφωνα με τον Δ. Εϊπίδη, πλησίασε το 90% με πιο απογοητευτική την προσέλευση στις Νυχτερινές Εικόνες, το νεοσύστατο τμήμα με τις ταινίες των Ζάππα και Σαμρίζ να μην κάνουν τελικά την υπέρβαση για το κοινό. Συγκινητική η προσέλευση στα αφιερώματα Αγγελόπουλου, Ντρέζεν, Μουντζίου και Γκομπαντί, λαϊκό προσκύνημα στις ταινίες του Καουρισμάκι αλλά και στις δημόσιες εμφανίσεις του τόσο στην Προβλήτα όσο και στα ουζερί της Θεσσαλονίκης (επισφραγίζοντας μια σχέση σινεφιλικού πάθους που ξεκίνησε πριν 20 χρόνια με την πρώτη προβολή της Μποέμικης Ζωής). Ικανοποίηση πρεπει επίσης να νιώθουν όσοι παρακαλούθησαν το διεθνές διαγωνιστικό, το οποίο κινήθηκε σε αρκετά καλό επίπεδο και επιβεβαιώνει την προσεγμένη ματιά του Δημ. Εϊπίδη για το τμήμα*. Θετική η αργή αλλά σταθερή στόχευση του Φεστιβάλ στις νέες τεχνολογίες με τα applications για smartphones και τα social media η οποία ελπίζουμε πως μπορεί να αναδείξει μια νέα εποχή αμφίδρομης επικοινωνίας με το κοινό.
Παρά όμως την αγάπη του κοινού, για το γεγονός που λέγεται Φεστιβάλ ή το πραγματικό ενδιαφέρον για τις επιμέρους ταινίες που προβάλει, είναι απορίας άξιον πως δεν έχει γίνει ακόμα κάποιο βήμα πρόοδου στο ζήτημα της πώλησης εισητηρίων. Προξενεί άλλωστε περίεργη αίσθηση η προαναγγελία μιας προβολής ως sold out και τελικά 5 λεπτά πριν την έναρξη της ταινίας να βρίσκεις άδεια καθίσματα στην αίθουσα. Μείζον θέμα επίσης οι ανεξόφλητες υποχρεώσεις παλαιοτέρων ετών, ζήτημα που σαφώς θα απασχολεί την επικαιρότητα των εφημερίδων για καιρό. Μείζον και η έναρξη λειτουργίας της Ταινιοθήκης και ας ελπίσουμε πως πέρα από την προβολή ταινιών θα μεριμνήσει και για την διάσωση και τεκμηρίωση της κινηματογραφικής ιστορίας. Μείζον εν τέλει και το θέμα της συζήτησης που θέλησε να ξεκινήσει ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης και Πρόεδρος του ΔΣ του Φεστιβάλ Γ. Μπουτάρης για την ανάδειξη της δυναμικής και της κεφαλαιοποίησης του θεσμού με οφέλη για την πόλη συνολικά. Μια συζήτηση που οφείλουμε να ξεκινήσουμε και να στηρίξουμε αν θέλουμε να νιώθουμε πως το Φεστιβάλ δεν είναι απλά μια 10ήμερη συνήθεια στα μέσα του Νοέμβρη αλλά πολλά περισσότερα για την τοπική αγορά και ευρύτερα για την κοινωνία.
*Για όσα συνέβησαν στις προβολές και την κριτική των ταινιών μπορείτε να ενημερωθείτε στο blog του Εξώστη, αφού η ομάδα του Εξώστη Θήτα ήταν καθημερινά σε αρκετές προβολές.
