Ντοκιμαντέρ, 2013, Ελλάδα, 53 λεπτά
Σκηνοθεσία: Μαρσέλ Μιχαλάρης
Το κρεοπωλείο του Στράτου δεν είναι ένα συνηθισμένο κατάστημα, όπου οι πελάτες απλώς αγοράζουν κρέας, αλλά ένας χώρος που παραπέμπει περισσότερο σε κάποιο πάρτι της πρώιμης Rave σκηνής. Η ένταση της μουσικής, τα φώτα και οι ρυθμοί δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που δίνει στο κρεοπωλείο μια ξεχωριστή διάσταση. Τελικά ο Στράτος, που ένιωθε πολύ μεγάλος στα 16 του, στα 42 του νιώθει παιδί;
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής δεν αφήνει στους ανθρώπους πολλά περιθώρια για να διαχωρίσουν την επαγγελματική απο την προσωπική τους ζωή. Οι απαιτήσεις της εποχής μας συνεχώς πολλαπλασιάζουν τις δεσμέυσεις και τις υποχρεώσεις. Στο σήμερα έχεις δύο επιλογές, την εξής… μια: να είσαι ελεύθερος ωραρίου με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό. Ο Μαρσέλ Μιχαλάρης αφηγήται με πολύ χιούμορ και θετική διάθεση την εκκεντρική ιστορία ενός τέτοιου ανθρώπου που θέλησε να συνδυάσει το επαγγελματικό του υπεραπαιτητικό καθημερινό πρόγραμμα με την αγάπη του για την ηλεκτρονική μουσική (rave, techno, ambient, trance, goa, κλπ).
Η ευρηματικότητα και η απόλυτη αποδοχή του Στράτου με τον εαυτό του και τις δεσμεύσεις του τον έχουν απελευθερώσει τόσο ώστε να έχει κάνει την δουλειά του διασκέδαση και την ψυχαγωγία του επάγγελμα.
Ο Στράτος μέσα απο τα μάτια του Μαρσέλ είναι ένας ερασιτέχνης άνθρωπος, είναι δηλαδή εκείνος ο ωραίος τύπος που χαίρεσαι να πίνεις τις μπύρες σου λέγοντας αστεία και ακούγοντας δυνατά την μπιτάτη μουσική του και παράλληλα ο απαιτητικός επαγγελματίας κρεοπώλης με την 12ώρη απασχόληση. Υπό αυτή την έννοια ένα θέμα που θα κάλυπτε ένα δημοσιογραφικό ρεπορτάζ στην κατηγορία “παράξενες ειδήσεις” αποκτά στα χέρια του υπόσταση, σάρκα και οστά και η ιστορία όσο εμβαθύνει στο ζουμί νοστιμεύει την θέαση της ταινίας.
