Αλληγορική Περιπέτεια, 2012, ΗΠΑ, 117 λεπτά
Σκηνοθεσία: Τζο Κάρναχαν
Πρωταγωνιστούν: Λίαμ Νίσον, Ντέρμοτ Μαλρόνεϊ, Φρανκ Γκρίλλο
Ομάδα αντρών έρχεται αντιμέτωπη με τα στοιχεία της φύσης και μια αγέλη πεινασμένων λύκων, όταν το αεροπλάνο της συνθλίβεται στα αφιλόξενα εδάφη μιας ορεινής περιοχής.
Άπαντες εργάζονται σε εγκατάσταση πετρελαϊκής εταιρείας στην Αλάσκα. Τρεις λόγοι υπάρχουν για να αναλάβει κάποιος να εργαστεί σε μια τόσο απομακρυσμένη περιοχή και υπό αυτές τις συνθήκες. Είτε γιατί θέλει να ξεχάσει κάτι που έκανε, είτε γιατί θέλει να ξεφύγει από κάτι που τον κυνηγά, είτε γιατί απλά δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει. Ο Ότγοουεϊ (ένας σπαραχτικός Λίαμ Νίσον) ανήκει σε μία από αυτές τις κατηγορίες. Μέχρι το τέλος θα έχει γίνει ξεκάθαρο σε ποια. Το σίγουρο είναι πως βρίσκεται σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής του και καλείται να βρει την δύναμη ώστε, χρησιμοποιώντας μια σειρά από ειδικές ικανότητες που κατέχει, να ηγηθεί του αγώνα της ομάδας για την επιβίωση.
Μπορεί η σύνοψη της ταινίας να παραπέμπει σε μια δυναμική περιπέτεια επιβίωσης, το Grey όμως είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Πρόκειται για ένα δράμα μεταφυσικής ανησυχίας και υπαρξιακής αναζήτησης, με επίκεντρο έναν ήρωα που λαχταρά με πάθος και αγωνία μπεργκμανικής φιγούρας μια ανταπόκριση από τον Θεό, ένα σημάδι που να μαρτυρά την ύπαρξή του. Το ταξίδι του ήρωα ολοκληρώνεται στο φινάλε (το οποίο με τους όρους μιας τυπικής action movie θα μπορούσε να θεωρηθεί anticlimactic και αναμένεται να ξενίσει ακόμα περισσότερο μερίδα θεατών, που πήγε να δει τη νέα ταινία «αυτού που παίζει στο Taken»). Κι αν ο Τζο Κάρναχαν δεν υπέκυπτε στον πειρασμό να «μολύνει» αυτό το ουσιαστικά πνευματικό ταξίδι του ήρωα του με σκηνές που παραπέμπουν σε άλλου τύπου ταινία (εκείνη ακριβώς που θα ήθελαν να παρακολουθήσουν, όσοι πήγαν να δουν τη νέα ταινία «αυτού που παίζει στο Taken»), θα είχε υπογράψει μια πραγματικά μεγάλη ταινία. Το Grey, ως έχει, είναι μια μικρή ταινία. Αλλά με μεγάλη καρδιά.
