Το κτίριο αυτό, λένε, είναι ένα μάτι.
Από την ομάδα Παλιές φωτογραφίες Θεσσαλονίκης
Βέβαια είναι λίγοι στην πόλη εκείνοι που το ξέρουν κι είναι ακόμη λιγότεροι εκείνοι που το λένε, λένε, πάντως, ότι αυτό το κτίριο είναι ένα μεγάλο, διάφανο μάτι.
Θα το καταλάβαινες κι εσύ, λένε, αν το έβλεπες από ψηλά, αν έβλεπες το σχήμα του: ίδιο καλειδοσκόπιο που κρύβει, φανερώνει και μεταβάλλει. Θα το καταλάβεις, ίσως, αν σταθείς ποτέ και κοιτάξεις προς τα πάνω και δεις τον θόλο του να ανοίγει κρυστάλλινος προς τον ουρανό. Μια γυάλινη, υγρή κόρη που κοιτάζει το χάος.
Το κτίριο αυτό, λένε, είναι ένα μάτι προς το τίποτα.
Από το αρχείο του Θεάτρου του Άλλοτε. Φώτο: Δημήτρης Συμεωνίδης
Λένε όμως -κι είναι οι ίδιοι, οι ίδιοι που λένε και τα παραπάνω,
οι ίδιοι αυτοί λένε–
πως μπορεί και να ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Ότι δηλαδή μπορεί το κτίριο αυτό και να είναι
το μάτι του ουρανού προς τα εμάς. Ότι χτίστηκε για να μπορεί το χάος να μας κοιτάξει από το ασύλληπτο, ερεβώδες τίποτα και από τις περιοχές του Κόσμου που θα μπορούσαν να μας αφανίσουν με έναν απλό αναστεναγμό τους.
Από εκεί πέρα μας κοιτάζει το τίποτα, λένε. Το κτίριο αυτό είναι ο οφθαλμός του.
Απεικόνιση από την Ηλέκτρα Τσάρα
Το Bensusan Han, στην οδό Εδέσσης 6, στην Θεσσαλονίκη, είναι ένα παλιό εβραϊκό πανδοχείο το οποίο βρίσκεται στην περιοχή των Άνω Λαδάδικων. Χτίζεται μάλλον μεταξύ του 1894 και 1907 και επιβιώνει από την πυρκαγιά του 1917. Κατά την πάροδο των ετών φιλοξενεί στους χώρους του συμβολαιογραφικά και τελωνειακά γραφεία, αποθήκες, καταστήματα μπαχαρικών, καφενεία και βιοτεχνίες. Σήμερα, με εμφανείς τις φθορές του χρόνου, φιλοξενεί στον ιδιαίτερα φορτισμένο χώρο του καλλιτεχνικές δραστηριότητες, ενώ έχει συνδεθεί στενά με το ανέβασμα θεατρικών παραστάσεων.
Από το αρχείο του Θεάτρου του Άλλοτε. Φώτο: Δημήτρης Συμεωνίδης
