Κι αν σκόρπισαν τα φύλλα με τ' αγέρι, τον δρόμο κι αν τον σκέπασ' η βροχή, για μας είν' ο Σεπτέμβρης καλοκαίρι, η αγάπη σου φωτίζει όλη τη γη…
Νοσταλγικοί στίχοι του Γιώργου Παπαστεφάνου σε μουσική του Γιάννη Σπανού, βγαλμένοι από μιαν άλλη εποχή, πλημμυρισμένοι από συναίσθημα και πρωτατραγουδισμένοι από τον ηθοποιό Κώστα Καρρά.
Το τραγούδι αυτό, γεμάτο αναμνήσεις για κάποιους, γράφτηκε για την παράσταση του, ομώνυμου με το τραγούδι, έργου του Noel Coward
Θυμήσου τον Σεπτέμβρη (Private Lives, στο πρωτότυπο), που πρωτοπαρουσιάστηκε τη σεζόν 1967-1968 στο θέατρο Διονύσια με πρωταγωνιστές την Έλλη Λαμπέτη και τον Κώστα Καρρά.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι στην ηχογράφηση του τραγουδιού κατά την θεατρική του εκδοχή, είναι η Έλλη Λαμπέτη που το τραγουδά, κι όχι ο Κώστας Καρράς με την φωνή του οποίου έγινε ευρέως γνωστό το τραγούδι.
Η ηχογράφηση με τον Καρρά πραγματοποιήθηκε όταν το θεατρικό αυτό, όπως και πολλά άλλα, μετατράπηκε σε κινηματογραφικό έργο. Πρόκειται για την ταινία του 1985
Θυμήσου τον Σεπτέμβρη με τον Κώστα Καρρά και την Έλενα Ναθαναήλ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους και σκηνοθέτη τον Κώστα Καραγιάννη. Μαζί τους ο Νίκος Ρίζος και η Μπεάτα Ασημακοπούλου. Το σενάριο της ταινίας υπέγραφε η ταλαντούχα Μέλπω Ζαρόκωστα.
Ποια είναι η ιστορία τόσο στο θεατρικό όσο και στην ταινία; Με δύο λέξεις ερωτικά μπερδέματα. Ένα ζευγάρι ερωτευμένο, αλλά μέσα στην ένταση και στην κόντρα (έστι γαρ είναι ο έρωτας), αποφασίζει να χωρίσει. Μετά τον χωρισμό τους γνωρίζουν νέους έρωτες, ή μήπως όχι; Ο Σεπτέμβρης είναι αυτός που τους ενώνει. Το λένε κι οι στίχοι στο τέλος του τραγουδιού:
Κι αν κάποτε χωρίσουμε θυμήσου: Σεπτέμβρη σου `χα πει πως σ' αγαπώ.
Το τραγούδι αυτό, γνώρισε πολλές επανεκτελέσεις. Μπορείτε να το βρείτε από τον Γιάννη Πουλόπουλο μέχρι και τον Πάνο Κιάμο (!). Η πλέον σύγχρονη εκτέλεση είναι αυτή των Au Revoir.
Όπως και να 'χει, ο Σεπτέμβρης είναι ένας ιδιαίτερα φορτισμένος μήνας για όλους μας. Είναι το νέο ξεκίνημά μας για κάθε χρονιά, από τότε ακόμη που ετοιμάζαμε τις τσάντες μας για τον αγιασμό του σχολείου μέχρι και σήμερα. Εκτός από ξεκίνημα, όμως, ο Σεπτέμβρης είναι και λήξη. Λήξη του καλοκαιριού, της όποιας ξενοιασιάς παραπάνω επιτρέπαμε στον εαυτό μας, λήξη των υποσχέσεων και ποιος ξέρει τι άλλο. Κάθε λήξη είναι μια αρχή, κι ο Σεπτέμβρης πια δεν θα μας μελαγχολεί.
Πάμε, αν θέλεις, ως τον ουρανό. Τραγούδι του Σεπτέμβρη είν' η ματιά σου, αυτά τα μάτια πόσο τ' αγαπώ…
