62ο Φεστιβάλ Βερολίνου: οι πρώτες μεγάλες στιγμές
Σε ένα Βερολίνο που σιγά-σιγά βγαίνει από το ψυγείο, με την θερμοκρασία να πλησιάζει επιτέλους το μηδέν, το ίδιο το Φεστιβάλ μετά το πρώτο τριήμερο μοιάζει να ζεσταίνεται και να εμφανίζει δειλά-δειλά τα πρώτα δυνατά χαρτιά του δικαιώνοντας τη φήμη του και την ταλαιπωρία μας. Την ίδια στιγμή την πρεμιέρα τους έκαναν και τα πολυαναμενόμενα Μετέωρα (φώτο από την χτεσινή πρεμιέρα) του Σπύρου Σταθουλόπουλου μέσα σε μια συγκυρία καθόλου ιδανική σε σχέση με ό,τι διαδραματίζεται στην Αθήνα και φτάνει ως παραπάνω από απόηχος και στο Βερολίνο φυσικά. Η Ελλάδα βρίσκεται δυστυχώς στο επίκεντρο με τον πιο δραματικό τρόπο και δυστυχώς όχι για μόνο για το σινεμά της. Δεν υπάρχει συνάδελφος ή επαγγελματίας του σινεμά γενικότερα που να μην μας εκφράσει την αγωνία και τη συμπαράσταση του για τη δραματική νύχτα της Κυριακής.
Επιστρέφοντας στα Μετέωρα, η ταινία του Σταθουλόπουλου δίχασε όπως ήταν αναμενόμενο, η υποδοχή της όμως στη δημοσιογραφική προβολή ήταν αρκετά θετική και δεν είναι λίγοι αυτοί που την συζητούν ακόμη και για κάποιο βραβείο. Η γραφή της άλλωστε προσφέρεται σίγουρα για μια φεστιβαλική διάκριση, ένα μείγμα παραβολής και παραμυθιού, που ξεδιπλώνει τον απαγορευμένο έρωτα ενός μοναχού και μιας μοναχής, αλλά διακόπτεται από σχεδόν ντοκιμαντερίστικα ιντερλούδια της καθημερινής ζωής και σκηνές αγιογραφιών σε animation, μικρά κομψοτεχνήματα που αποτελούν αναμφισβήτητα το πιο δυνατό χαρτί της ταινίας μαζί βέβαια με το υποβλητικό τοπίο. Ταυτόχρονα όμως η κεντρική, αρκετά προβλέψιμη, ιστορία μοιάζει καθηλωμένη όχι στο μετέωρο χώρο μεταξύ ουρανού και γης, ανθρώπινου πάθους και πνευματικότητας όπου ίσως στοχεύει, αλλά σε πιο ρηχά νερά κάτι στο οποίο δυστυχώς συνεισφέρουν και οι αρκετά επίπεδες ερμηνείες των Τεό Αλεξάντερ και Ταμίλα Κουλίεβα. 
Το πιο δυνατό χαρτί ως τώρα στη Μπερλινάλε αποτελεί κατά τη γνώμη μας η εξαιρετική Barbara του Κρίστιαν Πέτζολντ, μια ασυνήθιστα συγκινητική, για τον συνήθως παγερά αποστασιοποιημένο Γερμανό δημιουργό, ματιά στην Ανατολική Γερμανία της δεκαετίας του ’80 και σε ένα σκηνικό που φέρνει στο νου τις Ζωές των Άλλων, μέσα από το πορτρέτο μιας γιατρού (η Μπάρμπαρα του τίτλου) που εκτοπίζεται στη μεθόριο εξαιτίας της αντικαθεστωτικής δράσης και έρχεται αντιμέτωπη με μια καινούρια ζωή, αλλά και καθοριστικά ηθικά διλήμματα. Η Νίνα Χος, σταθερή μούσα του Πέτζολντ, δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία σκιαγραφώντας αθόρυβα μια γυναίκα που πασχίζει να διατηρήσει την ελευθερία της μέσα σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον πληρώνοντας το ανάλογο τίμημα.
Στις ευχάριστες εκπλήξεις συμπεριλαμβάνεται η τελευταία ταινία των ογδοντάχρονων πλέον Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι, Caesar Must Die γύρω από το ανέβασμα του Ιούλιου Καίσαρα του Σέξπιρ από μια ομάδα έγκλειστων σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στη Ρώμη. Οι αειθαλείς Ταβιάνι στοχάζονται εκπληκτικά πάνω στο ρόλο της τέχνης και στη απελευθερωτική της (ή όχι) δύναμη όσο και πάνω στις δομές της εξουσίας με ένα ευφυές μείγμα ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας που θα ζήλευαν πολλοί νεώτεροί τους υπογράφοντας την καλύτερή τους ταινία εδώ και μια εικοσαετία θυμίζοντας τις εποχές του Αλλοζανφάν και του Πατέρα Αφέντη.
Στις σημαντικές στιγμές του διαγωνιστικού ως τώρα συμπεριλαμβάνεται και το Captive του Φιλιππινέζου και μέχρι πρότινος τακτικού θαμώνα των Καννών Μπριγιάντε Μεντόζα που δοκιμάζει τις δυνάμεις του στην πρώτη του ευρωπαϊκή συμπαραγωγή με ένα μεγάλο προϋπολογισμό, έχοντας πρωταγωνίστρια την πάντα τολμηρή Ιζαμπέλ Ιπέρ. Ο Μεντόζα αφηγείται το αληθινό χρονικό της ενός χρόνου ομηρείας μιας ομάδας ξένων υπηκόων στις Φιλιππίνες το 2001, οι οποίοι απάχθηκαν από του μουσουλμάνους αντάρτες που δρουν με βάση στο νησί Μιντανάο με σκοπό τα λύτρα. Μέσα από μια σκηνοθετική βιρτουζιτέ και σκηνές καταιγιστικής δράσης που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τις ανάλογες του αμερικανικού σινεμά ο Μεντόζα χτίζει μια βαθιά πολιτική όσο και ανθρώπινη ιστορία με επίκεντρο ένα βρώμικο πόλεμο που διεξάγεται μέχρι σήμερα και καλύπτει πίσω από τις εύκολες ταμπέλες της θρησκευτικής και πολιτισμικής σύγκρουσης μια σειρά από πολύ πιο πολύπλοκές συγκρούσεις και ανθρώπινες τραγωδίες.
