Η Ειρήνη Καραβαγγέλη έχει φτιάξει δυο μικρές οάσεις στην πόλη ονόματι Boτανικός. Η μία βρίσκεται στην Καλαμαριά και η άλλη στη Ρωμαϊκή Αγορά. Το ανθοπωλείο της Ρωμαϊκής Αγοράς είναι εντελώς διαφορετικό απ’ό,τι έχετε δει. Αρχικά δεν ξέρεις αν είναι ανθοπωλείο με την πρώτη ματιά – πρέπει να προσέξεις αρκετά για να δεις πως όντως το κατάστημα πουλά λουλούδια!
Ειρήνη μίλησε μας για το πότε και πώς αποφάσισες να φτιάξεις αυτό το ανθοπωλείο μπουτίκ!
Η αρχική μας ιδέα μας ήρθε πριν από δύο χρόνια, προέρχεται από αυτή την ανάγκη για δημιουργία και για ομορφιά, που λίγο πολύ όλους μας έπιασε μετά τα lockdown… Κυρίως όμως, μας ενέπνευσε η τοποθεσία, αλλά και το πόσο πολύ μας είχε λείψει η ενέργεια του κέντρου!
Είναι πραγματικά πολύ ιδιαίτερο. Πώς το σκέφτηκες;
Στην αρχή θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα μικρό θεματικό ανθοπωλείο που θα έχει κάθε μηνά μονοχρωματικά λουλούδια (κόκκινα, πορτοκάλι κ.α., ανάλογα με την εποχή) θέλαμε να διαφέρει από το πρώτο μας ανθοπωλείο και να είναι πιο εικαστικό… σχεδιάζοντας το όμως με το σύζυγο μου Μάνο Μυλωνάκη ο οποίος είναι αρχιτέκτονας, καταλήξαμε εν τέλει, να δημιουργήσουμε έναν χώρο που να μοιάζει με σπίτι! Θέλαμε ο επισκέπτης να νιώθει σαν καλεσμένος μας και ταυτόχρονα να δει ένα φυτό στην πράξη πως θα ήταν να το έχει στον χώρο του…να νιώσει την ενέργεια και τις ευεργετική επίδραση των φυτών στην καθημερινότητά του.
Ποιες είναι οι αντιδράσεις του κόσμου, σχόλια που σου έκαναν και σου έχουν μείνει;
Θυμάμαι, το πρώτο διάστημα πιο έντονα, αλλά και πρόσφατα, ότι ο κόσμος σταματούσε για να το φωτογραφίσει και μου φαινόταν περίεργο, ή έρχονταν να δώσουν συγχαρητήρια…Δεν το είχα ξανανιώσει αυτό! Με χαροποιεί ιδιαίτερα που τουρίστες και περαστικοί συνεχίζουν να εκπλήσσονται και να βγάζουν σέλφι με τα φυτά μας… Είναι ωραίο να ξέρεις ότι μπορεί να γίνεις εκείνα τα λίγα λεπτά στην ημέρα κάποιου, εκείνη η στιγμή που θα ομορφύνει τη μέρα του!
Ποια είναι η καθημερινότητά σου ανάμεσα σε δυο ανθοπωλεία;
Το να έχεις μια επιχείρηση με δύο καταστήματα είναι αρκετά δύσκολο και αγχωτικό, αλλά είμαι τυχερή γιατί με τους ανθρώπους που δουλεύω δημιουργώ φιλικούς, σχεδόν οικογενειακούς δεσμούς, μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος και έτσι όλα γίνονται πιο εύκολα. Το υποκατάστημα του κέντρου μου δίνει τον ενθουσιασμό, το κουράγιο και τη δύναμη που είχα όταν ήμουν φοιτήτρια, τον ρομαντισμό που τόσο έχω ανάγκη, και πραγματικά χαίρομαι όταν είμαι εκεί.
Η ζωή στην πόλη πώς είναι για σένα; Τι σου αρέσει και τι όχι;
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που σίγουρα δε σου αφήνει περιθώρια ώστε να μη την αγαπήσεις! Έχει πολύ καλό φαγητό, κόσμο ευχάριστο και όντως…χαλαρό. Το αγαπημένο μου μέρος είναι το παραλιακό μέτωπο με αυτά τα σουρεαλιστικά ηλιοβασιλέματα και τα υπέροχα θεματικά του πάρκα. Δε μου αρέσει καθόλου η συγκοινωνία της πόλης μας, γι αυτό και κινούμαι με ηλεκτρικό πατίνι, κι αυτό με δυσκολία όμως, με δεδομένη την έλλειψη ασφαλούς ποδηλατικού δικτύου και οδηγικής συνείδησης τόσο από πλευράς αναβατών όσο και υπόλοιπων οδηγών. Επίσης, το αιώνιο πρόβλημα των σκουπιδιών με ενοχλεί και με θλίβει.
Τι πιστεύεις ότι λείπει από τη Θεσσαλονίκη; Και σε επιχειρηματικό επίπεδο είναι μια πόλη για να έχεις μαγαζί;
Αυτό που λείπει από τη Θεσσαλονίκη είναι σίγουρα το περισσότερο πράσινο, ακόμα και όταν πηγαίνω στην Αθήνα, ή σε μικρότερες πόλεις, το συνειδητοποιώ. Ότι δεν έχουμε μεγάλους και οργανωμένους χώρους πράσινου, τη στιγμή που ταυτόχρονα υπήρξαν και υπάρχουν τόσες πολλές αναξιοποίητες ευκαιρίες (στρατόπεδα,ΔΕΘ, κλπ).
Αναλογικά, είναι μια πόλη με καλή δυναμική για να έχεις τη δική σου επιχείρηση αρκεί να είσαι συγκεντρωμένος στους μικρούς δικούς σου στόχους και να μην επηρεάζεσαι από το τι κάνουν οι άλλοι…
Να υπηρετείς με πείσμα το δικό σου όραμα και να κάνεις αυτό που αγαπάς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με εκτίμηση και ευγένεια προς τον καταναλωτή. Τότε μόνο κερδισμένος μπορείς να είσαι! Προφανώς, η παγκοσμιοποιημένη αγορά και η έλλειψη κρατικής προτεραιότητας για τις μικρές επιχειρήσεις μπορεί πανεύκολα να σε εξαφανίσει μπροστά στον μεγάλο ανταγωνισμό, αλλά αν είσαι από τους τυχερούς που η δουλειά σου σου προσφέρει ευχαρίστηση και όχι μόνο κούραση, μάλλον -για λίγο ακόμα- τα καταφέρνεις!
Ποια είναι τα αγαπημένα σου λουλούδια; Ποια πουλάνε περισσότερο στα μαγαζιά σου;
Ποτέ δε μπόρεσα να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Θυμάμαι σε ένα σεμινάριο ανθοδετικής που είχα παρακολουθήσει, ότι πολλοί από τους συμμετέχοντες έλεγαν ότι δεν προτιμούν το τριαντάφυλλο ή δεν θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν κάποια λουλούδια στη σύνθεση τους γιατί δεν τους αρέσουν, και μου φαινόταν περίεργο! Προσωπικά, είμαι περισσότερο της Ιαπωνικής φιλοσοφίας, είχα διαβάσει κάπου ότι τα λουλούδια είναι σαν μικρά γήινα αστέρια και συμφώνησα μέσα μου αμέσως!
Για μένα, όλα είναι τόσο ξεχωριστά και ιδιαίτερα, κάθε εποχή θαυμάζω κάθε είδος ξεχωριστά, πότε αγαπώ τις ανεμώνες, πότε τις παιώνιες, ακόμα και τα τριαντάφυλλα είναι ιδιαίτερα για μένα και όσες φόρες και να τα έχω δει, τα χρώματα και τα αρώματά, η ίδια τους η δομή, με εντυπωσιάζουν. Αυτά που πωλούνται περισσότερο είναι αυτά που γνωρίζει κυρίως ο κόσμος. Τουλίπες, χρυσάνθεμα και τριαντάφυλλα από δρεπτά λουλούδια, και από γλάστρες επίσης κάποια πολύ γνωστά τροπικά.
Τα τελευταία χρόνια, και κυρίως μετά τον covid, βλέπω ότι ο κόσμος άρχισε να ψάχνεται περισσότερο και να διαλέγει και άλλα είδη φυτών, ίσως και λίγο πιο ιδιαίτερα. Η φιλοσοφία του φυτού-συγκάτοικου είναι πια γεγονός. Πάντα προσπαθώ να εκπαιδεύσω τον κόσμο που έρχεται στο χώρο μας, για τους τρόπους φροντίδας των φυτών, για τα επιστημονικά ονόματά τους, να τους δείχνω καινούργια είδη και να μοιραστώ μαζί τους όλο αυτό τον πράσινο μικρόκοσμο που εγώ θαυμάζω.
Πώς τα πάει η πόλη από πράσινο; Τι λες εσύ για τα δεντρά που κόβονται αυτό το διάστημα και έχει γίνει σάλος;
Έτυχε να περάσω και εγώ κοντά στο σκηνικό των κομμένων δέντρων. Σε μια πόλη που στερείται το πράσινο, όταν βλέπεις ξαφνικά μπροστά σου αυτή την εικόνα είναι σαν να σου παίρνουν κι άλλο οξυγόνο…νιώθεις μια έντονη δυσφορία.
Θα προτιμούσα να είχε γίνει αυτή η ενεργεία κάπως πιο διακριτικά, πιο οργανωμένα, να υπάρχει ίσως καλύτερη ενημέρωση του κόσμου ότι τα δεντρά αυτά όντως είχαν πρόβλημα και σίγουρα να είχε συνοδευτεί με αντίστοιχη ενεργεία επαναφύτευσης, ή να ήταν μέρος μιας ευρύτερης περιβαλλοντικής μελέτης. Για μένα εξίσου σκληρή ήταν και η “ανάπλαση” του Κήπου του Νερού στη Νέα Παραλία. Πριν ήταν ένας θαυμαστός βιότοπος, ένα πραγματικά όμορφο μέρος για να κάτσεις και να ηρεμήσεις από τους έντονους ρυθμούς της πόλης, τώρα απλά είναι μια πισίνα με χαλασμένα φώτα.
Έχεις καμιά ωραία ιστορία να μας πεις από κάποιον που ήρθε να αγοράσει λουλούδια;
Το ανθοπωλείο βρίσκεται κοντά σε πολλές στιγμές ενός ανθρώπου, κάνει έναν κύκλο θα έλεγα…από τα πολύ ευχάριστα όπως είναι μια γέννα, μέχρι τις πιο δυσάρεστες στιγμές. Έχω πάρα πολλές ωραίες ιστορίες να θυμηθώ που με γεμίζουν χαρά και αγάπη, έχω έρθει κοντά με πελάτες, εξαιτίας της φύσης της δουλειάς, που πια τους θεωρώ φίλους. Βρίσκεσαι κοντά τους σε ορκωμοσίες, εγκαίνια, στο γάμο, στη βάπτιση του πρώτου τους παιδιού.. Ιδιαίτερα συγκινητική είναι η Γιορτή της Μητέρας για μένα.
Ξαφνικά το ανθοπωλείο γεμίζει με μικρά παιδιά που ψωνίζουν για τις μαμάδες τους, γράφουν τόσο ωραίες κάρτες μέσα στην καρδιά της άνοιξης με το μαγαζί μας γεμάτο από πολλά λουλούδια! Συγκινούμαι επίσης και με τα λουλούδια που ανταλλάσσουν στις επετείους τα μεγάλης ηλικίας ζευγάρια και εκφράζουν την εκτίμηση, την αγάπη και την αφοσίωση τους για όλα αυτά τα συντροφικά τους χρόνια!
Βοτανικός (Αγνώστου Στρατιώτου 2, Ρωμαϊκή Αγορά και Ι. Πασσαλίδη 153, Καλαμαριά)
