Αν είσαι από αυτούς που απολαμβάνουν να μετρούν λάθη, ατυχίες και γρουσουζιές, ίσως αυτό το κείμενο να μη σε αφορά. Ή να σε αφορά περισσότερο από τους άλλους.
Η φράση Κeep Calm And Carry On τοιχοκολλήθηκε το 1939 σε δημόσια σημεία (σε βιτρίνες και στο μετρό) της Βρετανίας κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, για να τονώσει το ηθικό του λαού, και να του υπενθυμίζει να μείνει ψύχραιμος και να συνεχίσει το δρόμο του.
Πρέπει ίσως να το μεταφράσουμε και να το κολλήσουμε στους δρόμους της χώρας.
Κάθε μέρα, δημοσιογράφοι σε όλη τη χώρα-σε όλα τα μέσα- με όλους τους τρόπους αναδεικνύουν την άσχημη πλευρά της πόλης, σε προειδοποιούν για το ζοφερό μας μέλλον, σου θυμίζουν πως όλα θα πάνε προς το χειρότερο, δε σε αφήνουν να το ξεχάσεις ποτέ. Τα τεράστια προβλήματα της χώρας, οι αυτοκτονίες, οι απλήρωτοί σου λογαριασμοί, το κράτος σε κατάρρευση- κι εσύ, με άδεια τσέπη, περιμένεις τι; Να βρεις κανα φράγκο να πληρώσεις τη ΔΕΗ, και να σου δώσουν κάτι να περιμένεις. Κάτι, οτιδήποτε. Και πιάνεις τον εαυτό σου καμιά φορά να πιστεύει στο όλα θα πάνε καλά. Ε λοιπόν κοίτα να δεις. Δεν γίνεται άλλο έτσι.
Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις, όμως η μιζέρια που λειτουργεί καθημερινά σα σαράκι, τρώει τα χαμόγελα όλης της χώρας κάθε φορά που διαβάζουμε μία ακόμη κακή είδηση. Και αντί να δείχνουμε στους ανθρώπους πως πρέπει να τα βγάλουν πέρα, τους κάνουμε να πιστεύουν πως αυτό είναι αδύνατο. Και ξέρεις τι γίνεται; Όπως και να'χει, πρέπει να τα βγάλεις πέρα, θα το παλέψεις, είτε μιζεριάζεις, είτε όχι. Κάνε κάτι καλύτερο για σένα, σταμάτα να διαβάζεις ειδήσεις για μερικές μέρες.
Να φέρουμε μπροστά αισιόδοξους ανθρώπους, θετικούς, όμορφα νέα, καλές ειδήσεις.Το χρειαζόμαστε για να πιστέψουμε σε αυτό το κάτι. Όταν μας βρει το καλοκαίρι να είμαστε ακόμη όλοι εδώ, στα πόδια μας. Κι αν κάποιος πέσει, να τον σηκώσουμε. Αλλά για να τον σηκώσουμε, θα πρέπει να μείνουμε ψύχραιμοι και να συνεχίσουμε το δρόμο μας.
