HomeMind the artΜουσικήΣυνέντευξη των Your Hand In Mine

Συνέντευξη των Your Hand In Mine

Πέρασε καιρός απ’ το πρώτο τους album, “Every Night Dreams”, το πρωτότυπο soundtrack για τη βουβή ταινία του Mikio Naruse, που ακούστηκε για πρώτη φορά ζωντανά στις «Μέρες Ανεξαρτησίας», του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Οι Your Hand In Mine (Μάνος Μυλωνάκης, Γιώργος Παπαδόπουλος) επιστρέφουν αυτό το φθινόπωρο με το καινούριο τους άλμπουμ “The Garden Novels”, όπου μέσα από εννιά κομμάτια, επιχειρούν μια διαδρομή στο υποσυνείδητο, συναντούν φανταστικούς ήρωες κι αφουγκράζονται τις ιστορίες τους…

Πείτε μου δυο λόγια για τη νέα σας δισκογραφική δουλειά, “The Garden Novels”…Αποτελεί, κατά μια έννοια, συνέχεια του προηγούμενου δίσκου “Every Night Dreams”; Ή αποτελεί ένα ολοκαίνουριο concept;

Σε ηχητικό επίπεδο θα μπορούσε κανείς να πει ότι το The Garden Novels συνεχίζει αυτό που ήθελε να πει o προηγούμενος δίσκος. Ήταν ένα μουσικό ύφος που, λόγω των αυστηρών ορίων ενός soundtrack (όπως το να λειτουργεί συνοδευτικά), δε νιώσαμε ότι εξαντλήσαμε. Αλλά παράλληλα, ήταν κάτι που βγήκε πρωτίστως αυθόρμητα και χωρίς συγκεκριμένη στρατηγική. Σε επίπεδο concept τώρα, η λογική που ακολουθήθηκε ήταν η εντελώς αντίστροφη απ’ αυτή του soundtrack. Η μουσική, από το συνοδευτικό της ρόλο, έρχεται τώρα πια στο προσκήνιο, δεν υποστηρίζει εικόνες αλλά υποστηρίζεται από αυτές διαμέσου του λόγου. Τα 9 μίνι novels γράφτηκαν μετά τη μουσική, για να αποδώσουν το ποιες εικόνες δημιουργούνται στο κεφάλι μας ακούγοντας τα κομμάτια.

Συνεχίζετε στην ίδια ορχηστρική μορφή μουσικής (μ’ εξαίρεση το κομμάτι “Nightly Drums”) . Υπάρχει κάποιος λόγος γι’ αυτό ή απλά έτσι σας βγαίνει με τη μη χρήση φωνητικών…;

Έχουμε πολλές φορές εξηγήσει για ποιό λόγο μας έχει κερδίσει η ορχηστρική μουσική. Θεωρούμε ότι ο στίχος κι η αμεσότητα της ανθρώπινης φωνής προφανώς και μπορεί να απογειώσει μια καλή σύνθεση, όμως αν η τελευταία υστερεί, όσο καταπληκτικός και να είναι ο στίχος, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια να σωθεί το σύνολο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το σφύριγμα μιας κολλητικής μελωδίας στο δρόμο, το λαλαλά στο μπάνιο, ή αντίστροφα, τα ποιήματα που ταξίδεψαν ως δημοτικά τραγούδια από στόμα σε στόμα στο χρόνο και που τώρα μας απέμεινε μόνο το κείμενο. Το σύνολο δύσκολα επιβιώνει…Σ' όλα αυτά προσθέτεις και το ότι δεν ήμασταν ποτέ περήφανοι για τις φωνές μας, οπότε ως ένα σημείο το intstrumental μας κέρδισε εύκολα κι από μικρή ηλικία.

The Garden Novels…Που παραπέμπει το όνομα του δίσκου;

Παραπέμπει στον κοινό άξονα γύρω από τον οποίο ανακαλύψαμε ότι περιστρέφονται τα κομμάτια μας, δηλαδή ένα φανταστικό κήπο. Ανατρέχοντας λίγο πίσω στο υποσυνείδητο και βλέποντας τι είναι αυτό που τελικά συνδέει τα κομμάτια μας μεταξύ τους, βρήκαμε μια αναπάντεχη «εξοχίλα», μυρωδιές υπαίθρου κι αγρού, ζώα και φανταστικούς χαρακτήρες. Ίσως είναι η έλλειψη που εξάπτει τη φαντασία, ίσως πάλι τα όργανα μας το υπαγόρευαν κάθε μέρα που ηχογραφούσαμε στο Μελισσοχώρι. Μας άρεσε επίσης η ιδέα μιας λογοτεχνικής συλλογής, αλλά και η αισθητική των παλιών βρετανικών εκδόσεων…

Ποιες είναι οι επιρροές των Your Hand In Mine (μουσικά και μη…);

Η μουσική «παιδεία» των Your Hand in Mine ξεκίνησε από το κιθαριστικό postrock. Έτσι έμαθε ο ένας το παίξιμο του άλλου, δέσαμε μαζί, αλληλοδιδαχθήκαμε την αφαίρεση αλλά πρωτίστως μάθαμε να στηρίζουμε τη μουσική μας περισσότερο στις χροιές των οργάνων και όχι τόσο στα δεξιοτεχνικά παιξίματα. Μας επηρεάζει οτιδήποτε βλέπουμε και νιώθουμε γύρω μας. Οι άνθρωποι, τα ταξίδια, η αρχιτεκτονική, η λογοτεχνία…Όλα αυτά διαμορφώνουν ένα πολύπλευρο πρίσμα, τον ίδιο το χαρακτήρα μας τελικά, μέσα απ’ τον οποίο διαβάζουμε την ιστορία που κάθε όργανο έχει να μας πει.

Θα υπάρξουν συναυλίες για την προώθηση του The Garden Novels;

Προγραμματισμένη για την ώρα είναι μόνο μια συναυλία στις 30/10 στο Six Dogs στην Αθήνα, αλλά είμαστε σε συζητήσεις για εμφανίσεις στην Πάτρα, στην Αλεξανδρούπολη και φυσικά στη Θεσσαλονίκη, μέσα στο φθινόπωρο.

Υπάρχει το κοινό για να στηρίξει τη μουσική των Your Hand In Mine; Πως βλέπετε τα πράγματα σε σχέση με την ελληνική πραγματικότητα και δη της Θεσσαλονίκης…;

Δεν είμαστε παραπονεμένοι απ’ το κοινό της πόλης μας, αλλά και γενικότερα, ούτε πιστέψαμε ότι ζούμε στο Βερολίνο, ούτε τρέφαμε ποτέ αυταπάτες ότι θα γυρνούσε σελίδα η ιστορία της Τέχνης επειδή γράψαμε μουσική. Δρούμε πρωτίστως σε προσωπικό επίπεδο, μας αρκεί να εκφραζόμαστε και να είμαστε περήφανοι με το αποτέλεσμα. Όταν βέβαια προκύπτει να ταυτιστούν κι άλλοι μαζί μας, τότε η χαρά τουλάχιστον διπλασιάζεται…

Ο επίλογος σε σας….

Διανύοντας την παρούσα κοινωνική περιπέτεια, θα θέλαμε να εκφράσουμε το πόσο πολύ έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας στον πολιτισμό και την παιδεία, ως μοναδικά όπλα να το παλέψουμε και μέσα για να σωθούμε. Όπλα που ο καθένας μόνος του μπορεί να κατακτήσει, όσο κι αν η πολιτεία εντέχνως του τα κρύβει, αρκεί να επαναστατήσει και να συμμεριστεί αυτή «την αγωνία απελευθέρωσης και τη διάθεση μιας ιπτάμενης φυγής προς τ' άστρα»
(Μ. Χατζιδάκις, Τα σχόλια του Τρίτου, εκδ. Εξάντας).

Ο δίσκος των Your Hand In Mine κυκλοφορεί από τη δισκογραφική Inner Ear

Related stories

Υπερδιπλάσια η έκταση που θα απαλλοτριωθεί στο Σέιχ Σου για το Flyover

Τροποποιητική μελέτη από το ΥΠΕΝ Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας...

Είναι οι “Στενές επαφές με τον Διάβολο” το θρίλερ της χρονιάς;

γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Η ταινία “Στενές επαφές με τον...

Θεσσαλονίκη: Πρωινή επίσκεψη από δελφίνια στον Θερμαϊκό

Μια ευχάριστη έκπληξη περίμενε όλους όσοι βρέθηκαν το πρωί...