του Γιάννη Παπαδόπουλου
Ο Ντάνι Μπόιλ δεν φτιάχνει απλά ταινίες. Ο Ντάνι Μπόιλ ξεκινάει φιλοσοφική κουβέντα με τον θεατή και λίγο πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους, νιώθεις πως έχεις παρακολουθήσει δέκα εντατικά σεμινάρια life coaching. Σε αυτή την ταινία, ο Μπόιλ σου ρίχνει το δόλωμα με τις υπέροχες μουσικές, με το γλυκό ρομάντζο και τις εικόνες που σε ταξιδεύουν.
Αλλά χωρίς να έχεις δώσει τη συγκατάθεσή σου στο τέλος έχεις πάρει ένα μάθημα ζωής. Η υπόθεση αφορά ένα Βρετανό – Ινδό που προσπαθεί να κάνει καριέρα στην ποπ μουσική, με δικές του δημιουργίες, αλλά το μόνο που έχει καταφέρει είναι να τον ακούν μερικοί μεθυσμένοι θεατές που ήρθαν για τις δωρεάν μπύρες.
Όμως ακόμα και σε αυτή τη φάση λίγο πριν τα παρατήσει, έχει την πιο φανατική θαυμάστρια, τη επί χρόνια φίλη του, που όμως είναι ερωτευμένη μαζί του. Μια διακοπή ρεύματος, δημιουργεί αμνησία στον κόσμο και ο ήρωας της ταινίας αντιλαμβάνεται ότι αγνοούν πλήρως τους Beatles.
Αποφασίζει να γίνει σταρ με τη βοήθεια των τραγουδιών του συγκροτήματος που λάτρευαν σε κάθε γωνιά του πλανήτη πριν το μπλακ άουτ. Η καριέρα έρχεται, οι σειρήνες της παγκόσμιας αναγνώρισης του σφυρίζουν.
Όμως είναι αυτό που τελικά ήθελε πάντα. Αξίζει να είσαι νούμερο ένα περπατώντας στο δρόμο που χάραξε άλλος, χρειάζεται παραπάνω από ένας αληθινός φαν για να νιώθεις σταρ; Η ταινία πίνεται σαν δροσερό κρασί με θέα τη θάλασσα. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι λίγο αλκοόλ, καλή παρέα και διάθεση για να ταξιδέψεις.
