Γνωρίζονται από το σχολείο και τους ένωσε η αγάπη τους για τη μουσική. Στο ευρύ κοινό συστήθηκαν το 2008 κι αγαπήθηκαν για τον ιδιαίτερο ήχο τους που δε μοιάζει με κανέναν άλλο. Η πανδημία τους στέρησε την επαφή με το κοινό τους, αλλά επιστρέφουν ανανεωμένοι … για να μας ξανασυστηθούν.
Οι Usurum ξεκινάνε τις χειμερινές τους εμφανίσεις και ένας από τους πιο σημαντικούς σταθμούς της περιοδείας τους είναι η Θεσσαλονίκη και ο Πολυχώρος WE το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου αφού κάνουν μια στάση στον Εξώστη.
Τραγούδια από τον καινούριο τους δίσκο που αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στον Δεκέμβρη, καθώς και επιλεγμένα τραγούδια από την δισκογραφία τους, συνθέτουν ένα πρόγραμμα που περνάει από τον ηλεκτρονικό ήχο στον ακουστικό και από την…..
“σπασμένη καρδιά χαλασμένη κονσόλα
στον πόνο πως μοιάζουμε οι άνθρωποι σ’ όλα”
Μετράτε 15 χρόνια μουσικής παρουσίας και 4 άλμπουμ. Ποια είναι η δημιουργική διαδικασία που ακολουθείτε ως group;
Aπό τα πρώτα χρόνια του γυμνασίου μαζευόμασταν και κουβεντιάζαμε, κάναμε βόλτες, ακούγαμε πολλή μουσική και ανταλλάζαμε ακούσματα και ερεθίσματα. Δεν άργησε η στιγμή που πιάσαμε τα όργανα και αρχίσαμε να παίζουμε, πρώτα τραγούδια άλλων. Στη συνέχεια, δειλά δειλά, ένας ένας αρχίσαμε να φέρνουμε τα δικά μας τραγούδια και να τα δείχνουμε στους υπόλοιπους και όλοι μαζί να τα συνδιαμορφώνουμε. Ακριβώς λοιπόν με τον ίδιο τρόπο λειτουργούμε και σήμερα. Κάποιος θα φέρει το τραγούδι σε πρωτόλεια μορφή και ύστερα όλοι μαζί θα το επεξεργαστούμε, συμβάλλοντας έτσι στην ενορχήστρωση, την παραγωγή, αλλά πολλές φορές και σε ολόκληρα συνθετικά μέρη του τραγουδιού. Για τους τελευταίους δύο δίσκους, φύγαμε από το στούντιο και τους κάναμε όλοι μαζί στο σπίτι του Κοσμά, με μοναδικά μέσα ένα λάπτοπ και ένα πάμφθηνο μικρόφωνο, προσεγγίζοντας έτσι ακόμα περισσότερο τη συνθήκη των σχολικών μας χρόνων.
Θυμάστε την πρώτη σας φορά μπροστά στο κοινό Πώς αισθανθήκατε
Πριν από το 2008 όπου πρωτοεμφανιστήκαμε ως Usurum είχαμε εμφανιστεί η ίδια παρέα σε διάφορες συνθήκες. Όμως ως Usurum θυμόμαστε τη δεύτερη εμφάνισή μας μπροστά στο κοινό, όπου ήταν ένα φεστιβάλ νεολαίας της Νέας Μάκρης – για μας ήταν λες και κάναμε περιοδεία στην Ελλάδα τότε να πάμε να παίξουμε στη Ν. Μάκρη – όπου δεν είχαν κανονικά μικρόφωνα και οι περισσότεροι τραγουδούσαμε από κάτι φιδογυριστά μικρόφωνα καρφωμένα σε κάτι έδρανα, δανεισμένα προφανώς από τους χώρους των δημοτικών συμβουλίων. Οπότε ήταν σα να βγάζαμε λόγο. Και πάλι όμως αισθανόμασταν σε πλήρη σύμπνοια με αυτό που κάναμε. Ήμασταν αφοσιωμένοι και σίγουροι ότι αυτό μας γεμίζει και θέλουμε να το ακολουθήσουμε γενικά στις ζωές μας.
Ο ήχος σας είναι απόλυτα ιδιαίτερος και, προσωπικά, δε θα μπορούσα να τον κατατάξω σε μια μόνο κατηγορία. Εσείς πώς θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας
Να, και ‘μείς δυσκολευόμαστε πολύ να την χαρακτηρίσουμε κάπως, και δαγκωνόμαστε όταν μας ρωτάνε τι παίζετε. Ας πούμε ότι τα τελευταία χρόνια προσανατολιζόμαστε σε μία folktronica κατάσταση όπου το ακουστικό συνυπάρχει με το ηλεκτρονικό. Νομίζω οτι αυτή μας η ανάγκη δε θα μπορούσε να αποτυπωθεί καλύτερα απ’ ότι στο σετ κρουστών που παίζει ο Γιώργος. Παίζει ουσιαστικά ένα αμιγώς ηλεκτρονικό drum machine, ένα σχεδόν ντραμ σετ και ένα υβρίδιο που έχει φτιάξει μόνος του και είναι ανάμεσα στο ακουστικό και ηλεκτρονικό.
Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές σας;
Έχουμε πολλές και διαφορετικές επιρροές ο καθένας όπως καταλαβαίνετε. Το ελληνικό τραγούδι, σε όλο του το φάσμα είναι σίγουρα το πρώτο σημείο αναφοράς, ειδικά για εμάς που γράφουμε τα τραγούδια (Σταύρος, Κοσμάς). Η ελληνική ποίηση επίσης. Δε θα ξεκινούσαμε και να γράφουμε αν δεν είχαμε ακούσει τους τραγουδοποιούς μας, τους συνθέτες μας και τη λαϊκή μας παράδοση. Από κει και πέρα, τα τελευταία χρόνια, νιώθω ότι έχουμε φύγει και έχουμε στραφεί περισσότερο σε ξένους καλλιτέχνες. Η παγκόσμια pop γνωρίζει μια άνθιση θεωρώ με καλλιτέχνες όπως η Billie Eilish ή ο Stromae όπου μόνο trash δεν τους λες. Αναφορά για μας είναι πάντα η Λένα Πλάτωνος και η Μαριανίνα Κριεζή. Όσο περνάν τα χρόνια βρίσκουμε μια σύνδεση με τον κόσμο που αυτές οι δύο απίθανες γυναίκες έφτιαξαν. Το ελληνικό χιπ χοπ επίσης κάνει μετά από χρόνια σοβαρές προσπάθειες, συν του ότι έχει καταφέρει να είναι η πιο λαϊκή μουσική στις μέρες μας. Αυτά όσον αφορά την καθαυτώ τραγουδοποιία. Από κει και πέρα στο πώς ντύνουμε τα τραγούδια μας, είναι ένα τεράστιο ουράνιο τόξο απ’ το οποίο τσιμπάμε χρωματάκια. Από τεχνικές της πειραματικής και ηλεκτρονικής μουσικής, με ηχογραφήσεις με εναλλακτικούς τρόπους όπως από κινητό, με αναφορές στην Αφρικανική παράδοση, αλλά και τη σύγχρονη κλασσική μουσική, το μπαρόκ, τη disco, την πολυφωνία (είτε αυτή της Ηπείρου, είτε της Τυφλίδας).
Πιστεύετε ότι τα social media και το διαδίκτυο γενικά, βοηθάει στο να αποκτήσει η μουσική σας περισσότερη αναγνώριση ή θεωρείτε ότι η υπερβολική πληροφορία που δίνεται «κουράζει» τον ακροατή κα δε δίνει τον χρόνο και την αφοσίωση που απαιτείται στον εκάστοτε καλλιτέχνη;
Δυστυχώς στην Ελλάδα τα social και το ίντερνετ είναι ο μόνος τρόπος να κυκλοφορήσει η μουσική σου. Η μουσική βιομηχανία είναι κατεστραμένη και απαξιωμένη, οπότε οι καλλιτέχνες από μόνοι τους προσπαθούν να κάνουν ό,τι μπορούν. Παρατηρούσαμε οτι ξένοι καλλιτέχνες με πολύ μεγάλη αναγνωρισιμότητα είχαν παρόμοια likes και διάδραση με Έλληνες καλλιτέχνες που έχουν το 1/20 της αναγνωρισημότητας τους. Αυτή η εμμονή με τα social είναι ελληνικό φαινόμενο, αλλά δεν μπορείς κιόλας να κατηγορήσεις τους καλλιτέχνες, καθώς όπως είπαμε η βιομηχανία είναι νεκρή και η κρατική πρόνοια για τον πολιτισμό ανύπαρκτη. Οπότε για να απαντήσουμε, συμβαίνουν και τα δύο αυτά που αναφέρετε. Είναι το αναγκαίο κακό στην παρούσα φάση με τις επικρατούσες συνθήκες στον χώρο της μουσικής.
Τι θα δούμε στην εμφάνιση σας στο WE;
Θα παρουσιάσουμε τα τραγούδια από τη μέχρι τώρα δισκογραφία μας και ακόμα καινούρια ακυκλοφόρητα από την επόμενη δουλειά μας. Το σημαντικό όμως για εμάς είναι ότι θα τα παρουσιάσουμε για πρώτη φορά με έναν ήχο που ονειρευόμασταν καιρό τώρα, Πιο ηλεκτρονικό ίσως, πιο πολυφωνικό επίσης. Έχει προστεθεί ο Φανής Ζαχόπουλος στην κιθάρα, τα πλήκτρα, το μαντολίνο και τη φωνή. Πρώτη φορά αποδίδουμε τα τραγούδια μας ζωντανά ακριβώς όπως θα θέλαμε. Και μάλιστα υπάρχουν και κάποια που δε μας αρέσουν έτσι όπως αποτυπώθηκαν δισκογραφικά, ενώ μας αρέσουν ως κομμάτια. Τώρα πρώτη φορά νιώθουμε ότι παίρνουν την κατεύθυνση που θέλουμε. Μας έχει λείψει το παίξιμο εννοείται. Επίσης μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια της πανδημίας (παίξαμε ελάχιστα σε αυτό το διάστημα) ξεχνάμε ότι εμείς οι ίδιοι, αλλά και το κοινό, κι ο κόσμος όλος έχει μεγαλώσει κατά δύο χρόνια. Δεν είμαστε οι ίδιοι με αυτό που ήμασταν. Έχουμε μια όμορφη αγωνία να ξαναγνωριστούμε πάνω στη σκηνή. Εμείς μεταξύ μας, εμείς με το κοινό, αλλά κι εμείς μ’ εμάς, με τους ίδιους μας τους εαυτούς.
Εισιτήρια
Προπώληση: 11€ στον Πολυχώρο WE & μέσω more.com
Ταμείο: 13€
Οι πόρτες ανοίγουν :21:00
Η συνυαλία ξεκινάει: 22:00
Ήχος: Κώστας Χαϊκάλης
Management Usurum: Melodica Art Productions
