HomeUrbanitiesUrbanities

Urbanities

Μέρες που είναι έπιασα τον εαυτό μου να ψάχνει κεριά, μακριά λευκά κεριά, αρωματικά και πολύχρωμα κεριά που τυλίγουν το χώρο με το άρωμα και το φως τους. Το ύφος μιας βραδιάς αλλάζει μορφή όταν λούζεται με το χρώμα του φωτός από ένα κερί, συχνά επιλέγω το άρωμα του μήλου και της κανέλας που μου θυμίζουν εραστές και υποσχέσεις που ακούστηκαν σε μηνύματα ελπίδας, την Πόλη που με περιμένει καθώς και το καφεδάκι του απογεύματος της Κυριακής κατά την περίοδο των Χριστουγέννων. Κάθε βράδυ καίω ένα κερί με διαφορετικό άρωμα, έχω ξαναμπεί σε μία σειρά ασκήσεων διαλογισμού και αυτά σίγουρα με συνοδεύουν κατάλληλα – χάνομαι στο άρωμα τους, συγκεντρώνομαι και δοκιμάζω τον εαυτό μου στις ασκήσεις συγκέντρωσης. Σκέφτομαι πως δεν ξέρω τι είναι τόσο ευεργετικό σε ένα κερί, θαρρώ το απαλό φως και το βελουδένιο άρωμα έχει κάτι να κάνει με την ηρεμία του μυαλού, σίγουρα όμως το Άγιο Πάσχα είναι η περίοδος εκείνη που το κερί αποκτάει μία άλλη σημασία. Κέρινες φιγούρες, πεινασμένες μετά από τη νηστεία, στεγνές και μάλλον κουρασμένες αλλά ανυπόμονες για το Άγιο Φως. Ενθουσιασμένα πιτσιρίκια τρέχουν πάνω-κάτω στο προαύλιο της εκκλησίας και επιδεικνύουν τη λαμπάδα του νονού – δεν έχω γίνει ακόμη νονός αλλά αυτό το έθιμο θα το τιμήσω εν καιρώ. Όλα έχουν μία ζεστασιά, έρχεται η Ανάσταση να δώσει Φως και το εισιτήριο για ένα καλοκαίρι με αλμυρά φιλιά. Αμήν!

Στην πολύχρωμη Πλατεία Άθωνος, στην Αυγερινού 7 βρίσκεται ένα μαγαζί που αγαπώ εδώ και καιρό, η Μαρία και η Ελίνα, φίλες μιας φίλης και έτσι το επισκέφτηκα προχθές για να δω από κοντά πως φτιάχνεται το κερί a mano! Το εν λόγω μαγαζί, a mano [στο χέρι], βρίσκεται εκεί τα τελευταία 7 χρόνια και μέσα από το χρώμα και το σχήμα δίνει όγκο και ανάσα στις κουρασμένες και υπερβολικά φορτωμένες λαμπάδες που θα δεις στα άλλα μαγαζιά. Μπήκα μέσα και κοίταξα γύρω, το μαγαζάκι μικρό και φορτωμένο με έμπνευση – χίλια μύρια μπιχλιμπίδια κρέμονταν από το ταβάνι, μία βιτρίνα με χειροποίητα κοσμήματα στημένα σαν μικρά πιάτα με μεζέδες, κάτι σαν tapas bar μου έκανε, και μία επικίνδυνα ανηφορική σκάλα που σε ανέβαζε στο εργαστήρι των κοριτσιών. Παρατήρησα γύρω μου το χρώμα σε έξαρση, μπατίκ τεχνικές σε μαξιλάρια και τσάντες, τετράδια και σελιδοδείκτες με μαρμαρένιες φιγούρες χρώματος και πολλές κορδέλες. Όλα αρμονικά δεμένα σαν ένας γιγάντιος φιόγκος γύρω από το λαιμό ενός πελώριου [πασχαλινού] λαγού. Στο τζάμι μικρές φόρμες για τρούφες με γέμιση πολύχρωμου κεριού και ένα δειλό φυτιλάκι για να ζεστάνει το χώρο, μεγάλα cupcakes από κερί και κάτι απροσδιόριστα και τυχαία σχήματα για πιο επίσημες καταστάσεις. Η πασχαλινή λαμπάδα κρέμεται σαν τσαμπί σταφυλιού από την οροφή και θυμίζει τις αγορές στην Πόλη με τα σουτζούκ λουκούμ κρεμασμένα για επίδειξη. Αυτό το μαγαζί ξεχειλίζει από ενέργεια, φως και χρώμα.

Φεύγοντας άκουσα τον κύριο Παντελή που κάθονταν εκεί με την παρέα του, δεν τον ξέρω αλλά άκουσα να τον φωνάζουν έτσι οι άλλοι. Έπιναν στην υγειά τους και τραβούσαν τη ζακέτα για να ζεστάνει τους ώμους τους – ο καιρός είναι τέλειος για πηγαδάκια στην Άθωνος με ζακέτα και ξύλινες καρέκλες.

Till next week

Φέξε μου να περπατώ

Related stories

Κλείνει ένα από τα πιο αγαπημένα μεζεδοπωλεία του κέντρου

Λατρεύτηκε από τις παρέες νέων κι όχι μόνο! Τα...

Οι ταινίες της εβδομάδας 28.03-03.04.2024

Γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Μεγάλη αύξηση στα εισιτήρια την εβδομάδα...

Στην οδό Αρμενοπούλου, ο Gaetano μας ταξιδεύει στην σιτσιλιάνικη επαρχία

Κείμενο: Δέσποινα Λαμπρίδου / Φωτογραφίες: Μαρία Ευσταθιάδου Αρμενοπούλου 27,στην καρδιά...

Ο Εξώστης ρωτά, οι συγγραφείς απαντούν | Λάζαρος Αλεξάκης

    επιμέλεια στήλης: Φανή Χατζή Κάθε εβδομάδα ένας/μία συγγραφέας απαντά σε...

Μητροπολιτικό πάρκο Παύλου Μελά: Μία ανάπλαση που… άργησε πολύ

Ήταν Νοέμβριος του 2021, στη δεύτερη δύσκολη χρονιά της...