του Μαλλίνη Άγγελου
Το εικοσιτετράωρο ενός σαλονικιού βιβλιοφάγου: Μία Τρίτη
7:00 Ξημερώνει στη Καλαμαριά. Μόλις ξύπνησες, ετοιμάζεις γαλλικό. Νιώθεις σπουδαίος που χθες βράδυ ολοκλήρωσες τους Αθέατους. Διαβάζεις τις τελευταίες δυο σελίδες ξανά. Ετοιμάζεις την τσάντα για δουλειά, βάζεις μέσα το Οδοντόκρεμα με χλωροφύλλη με την προσδοκία να διαβάσεις 2-3 διηγήματα μέσα στη μέρα. Είσαι βέβαιος πως δεν θα συμβεί αλλά το τοποθετείς.
8:00 Μπαίνεις στο αυτοκίνητο για τη δουλειά. Κρατάει ακόμα η βραδινή υγρασία. Επιλέγεις να πας στο Καλοχώρι μέσω κέντρου. Τσιμισκή με Λόρδου Βύρωνα γωνία, δύο κορίτσια πιασμένα χέρι-χέρι σφιχτά, τις στεφανώνει ο πρώτος ήλιος από τη Π. Μελά. Τις βλέπεις και σαστίζεις! Συνειρμικά σου έρχεται η Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη
«να σε ανοίγω σαν τρυφερό
λουλούδι, που διψάει για ήλιο – και να με θες-
και να με θες σαν τη δροσιά του πρωινού σε χώμα άνυδρο
σαν σώμα άμαθο, κεραυνοβολημένο.
Να μας κοιτάει ο κόσμος και να σαστίζει.»
9:00 Μπαίνεις γραφείο. Ξέρεις ότι η παρουσίαση που ετοιμάζεις από χθες και ξεκινάς τη πρώτη διαφάνεια με Έλιοτ δεν θα διεγείρει κανένα εγκεφαλικά. Το αφήνεις όμως γιατί το περιβάλλον σου έχει αρκετή ανοχή μαζί σου. Πόσοι σκέφτονται , μα πωλήσεις είμαστε, έλεος κάπου! Για την ιστορία ο στίχος είναι:
We think of the key, each in his prison
Thinking of the key, each confirms a prison
10:00 Έξω από το γραφείο συζητάνε για το βραδινό αγώνα του ΠΑΟΚ. Σκέφτεσαι πόσο σουρεαλιστικό θα ήταν το βασικό σύνθημα στη Τούμπα να είναι το απολυτίκιο του Αγίου Δημητρίου! Σε ξαφνιάζει αυτή η σκέψη.
11:00 Ραντεβού στο κέντρο με συνεργάτη. Περνάς λίγο πριν από βιβλιοπωλείο και με παρόρμηση επιλέγεις Ian Rankin. Το προγραμματίζεις για ανάγνωση προς Μάιο (τώρα είναι Οκτώβριος). Αφενός δεν σε παίρνει νωρίτερα (βρίσκονται άπειρα σε αναμονή) αφετέρου θέλεις να το συζητήσεις με νονό Κώστα στη Λαγόμανδρα το καλοκαίρι. Βγαίνεις από τη Πρωτοπορία με ενοχές. Τις ξεχνάς μέχρι την Αριστοτέλους.
12:00 Επιστροφή στο γραφείο από Σβώλου, ο πεθερός σου την αναγνώριζε μόνο ως Πρίγκιπος Νικολάου, περνάς από το Χρυσό Παγώνι και θυμάσαι τον ποιητή (Ντίνο Χριστιανόπουλο) ως θαμώνα. Σταματάς πιο κάτω και παίρνεις ένα κρύο σάντουιτς γαλοπούλα κασέρι. Σε πηγαίνουν πατητά οι εκκρεμότητες στο γραφείο.
13:00 Διάλειμμα. Σκρολάρεις facebook. Πέφτεις πάνω στον Yiannis Antiochou (Γιάννης Αντιόχου), πάλι έχει αναρτήσει απόσπασμα από τις Μέρες του Σεφέρη. Το διαβάζεις. Θέλεις να το σημειώσεις, να ανατρέξεις το βράδυ, μπορεί και να το ξεχάσεις. Μπαίνεις στο προφίλ του για να διαβάσεις ξανά ακριβώς κάτω από την ένδειξη 63 κοινοί φίλοι.
Ανεπαίσθητα
ήρθε ο αφανισμός·
είχε μια κλίση
ο κόσμος μας
-καθώς άδειαζε
14:00 Παραγγέλνεις καφέ. Φρέντο εσπρέσο σκέτο. Σκέφτεσαι πως αν ήσουν ιδιοκτήτης του take away, την παγκόσμια ημέρα καφέ θα τύπωνες πάνω στα χάρτινα ποτήρια το «και κράτησε με αν θες όσο κρατάει ένας καφές»
15:00 Teams… και παράλληλα viber με Θυμία. Όλα εντάξει με Ανδρέα, απλώς κοιμήθηκε μισή ώρα. Αλλάζει απότομα η επικοινωνία ,το αντιλαμβάνεσαι:
– Πήγες ΙΑΝΟ (δεν έχει βάλει ερωτηματικό, ούτε τελεία). Μα τοποθέτησες κατευθείαν στο ράφι τα Δεδουλευμένα του Σκαμπαρδώνη. Που το βρήκε; Μυστήριο.
16:00 Ανάμεσα σε mail, κάποιες φωτοτυπίες, διευκρινήσεις και πλάνο της επόμενης ημέρας ρωτάς την Ιωάννα αν τελείωσε το Ορατή σαν αόρατη. Δεν το αγόρασε ακόμη. Ούτε η Μαρία ολοκλήρωσε το Αλλαγή: Μέθοδος. Συνειδητοποιείς πως ο Δημήτρης δεν γοητεύεται από το Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά. Σε πιάνει απελπισία που επιμένεις. Διευκρινίζεις: Παιδιά δεν είναι μόνο ο Στόουνερ βιβλίο!
17:00 Επιστρέφεις σπίτι πάλι από το κέντρο. Πιάνεις τις χαμένες κλήσεις, κάπου στα δικαστήρια ολοκληρώνεις. Οδηγείς μηχανικά μέχρι την Πύλη του Λιμανιού. Bluetooth, μπαίνεις Spotify, Βιβλία και συγγραφείς, ο Νίκος Μπακουνάκης ανέβασε το πρωί το podcast Γιώργος Σεφέρης: Εξήντα χρόνια μετά το Νόμπελ, ακόμα επίκαιρος, διαρκεί 26 λεπτά. Μόλις πάρκαρες Κηφισιά.
18:00 Παίρνεις την Στελίνα από τη γιαγιά. Επιστρέφεις στη Δανιηλίδειο τα βιβλία που δανείστηκε. Έχεις σταματήσει πια να της προτείνεις τι να επιλέξει. Έξω από το σπίτι συναντάτε τον Τσάρλι με το αφεντικό του. Η Στελίνα δεν θέλει πια να τον χαϊδέψει (κάποτε φτιάχνατε χάρτες για να τον βρείτε στη γειτονιά). Κάθε φορά που τον συναντάτε αναρωτιέσαι αν η νονά Δέσποινα διάβασε το Ο φίλος που της χάρισες. Γιατί ποτέ δεν τη ρωτάς ευθέως αν το ολοκλήρωσε;
19:00 Τρώτε βραδινό όλοι μαζί. Η Θυμία ετοιμάζει την τσάντα της Στελίνας για την σχολική εκδρομή. Δεν χωράει τρίχα μέσα. Η Στελίνα έχει βάλει μια παλιά έκδοση της μαμάς της Οι μικρές κυρίες. Μα πότε έγινε αυτή η μετάβαση; Πότε πέρασε από τον Jeffers Oliver στην Λουίζ Άλκοτ;
20:00 Είσαι έτοιμος για τον κανόνα των 70×7 (εβδομήντα σελίδες επί επτά μέρες την εβδομάδα) ξέρεις ότι θα τον καταστρατηγήσεις πριν ξεκινήσεις. Αρχίζεις το Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε. Θα γίνει σειρά στο Netflix , όλο και κάπου θα πεις την αποψάρα σου. Σκέφτεσαι τις Πλειάδες από όπου το αγόρασες αλλά νιώθεις παρηγοριά που υπάρχει το Σαιξπηρικόν στη πόλη σου.
21:00 Κοιμίζεις τη Στελίνα. Εδώ και ένα χρόνο, εμμονικά με Τζερόνιμο Στίλτον. Κάθε βράδυ το διαπραγματεύεσαι αλλά κατά βάθος το χαίρεσαι περισσότερο από την ίδια.
22:00 Μπαίνεις mail από το κινητό. Τα διαβάζεις και απαντάς σε τρία. Μπαίνεις Instagram. Στα stories πέφτεις σε αναρτήσεις του book.places.bookstores. Ονειρεύεσαι το δικό σου βιβλιοπωλείο, στον Παρθενώνα Χαλκιδικής. Σε στοιχειώνει η φράση «θα ασκηθούμε στην αρετή της φτώχειας» την αναπαράγει με τον γλυκό της τρόπο η γυναίκα σου.
23:00 Η Θυμία σου ξεκαθαρίζει ότι δεν θα κρατήσει άλλο βιβλίο του Εντουάρ Λουί. Της άρεσε η ανάρτηση σου για το η Κλάρα διαβάζει Προυστ και θα το πιάσει. Ο Ανδρέας ξυπνάει.
24:00 Χαϊδεύεις τη βιβλιοθήκη με τα μάτια. Κάποτε θα προτείνεις στον Ανδρέα να διαβάσει Μάτεσι, μάλλον τον Μύρτο ή και την Μητέρα του σκύλου. Ή μήπως το ταξίδι με τον έσπερο; Πριν κοιμηθείς διαβάζεις λίγες ακόμα σελίδες. Λίγες. Και πέφτεις για ύπνο δίπλα της.
«Έπεφτε στο όνειρο καθώς έβγαινα από το όνειρο
έτσι ενώθηκε η ζωή μας και θα είναι πολύ δύσκολο να ξαναχωρίσει.»
Βιβλία που αναφέρονται
Carlier, S. (2023). Η Κλάρα διαβάζει Προυστ. Αθήνα: Ίκαρος.
DAMASIO, A. (2023). ΟΙ ΑΘΕΑΤΟΙ. Αθήνα: Πόλις.
Eliot, T. (2021). ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ. Αθήνα: Εκδόσεις Κείμενα.
Oliver, J. (2013). Πώς να πιάσεις ένα αστέρι. Αθήνα: Ίκαρος.
Warren, R. P. (2020). Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά. Αθήνα: Πόλις.
Williams, J. (2017). Στόουνερ. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.
Άλκοτ, Λ. (1992). Οι μικρές κυρίες. Αθήνα: ΑΣΤΗΡ.
Αντιόχου, Γ. (2019). Αυτός, ο κάτω ουρανός. Αθήνα: Ίκαρος.
Γλυνιαδάκη, Κ. (2023). Ημέρες Καλοσύνης. Αθήνα: Πόλις.
Ζατέλη, Ζ. (2021). Ορατή σαν αόρατη. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη.
Λουί, Ε. (2022). ΑΛΛΑΓΗ:ΜΕΘΟΔΟΣ. Αθήνα: αντίποδες.
Μάτεσις, Π. (1990). Η μητέρα του σκύλου. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη.
Μάτεσις, Π. (2004). Μύρτος. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη.
Ντορ, Ά. (Αθήνα 2016). ΟΛΟ ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.
Παπαδημητρακόπουλος, Η. (2021). ΟΔΟΝΤΟΚΡΕΜΑ ΜΕ ΧΛΩΡΟΦΙΛΗ. Αθήνα: Εκδόσεις Κίχλη.
Ράνκιν, Ί. (2023). Όσα δεν θέλω να πω. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Σεφέρης, Γ. (2007). Μέρες Δ’. Αθήνα: Ίκαρος.
Σεφέρης, Γ. (2012). ΠΟΙΗΜΑΤΑ. Αθήνα: Ίκαρος.
ΣΙΓΚΡΙΝΤ, Ν. (2021). O φίλος. Αθήνα: Gutenberg.
Σκαμπαρδώνης, Γ. (2016). Τα δεδουλευμένα. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη.
Στίλτον, Τ. (2014). Ο Τζερόνιμο μετακομίζει. Αθήνα: Κέδρος.
Τερζάκης, Ά. (2009). Ταξίδι με τον έσπερο. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ.
