δελτία τύπου παντός καιρού
Τώρα πια που… όπως γράφαμε στον προηγούμενο ΕΞΩΣΤΗ… ‘’παίζουμε τα ρέστα μας’’, αυτός ο παραπάνω τίτλος θα ήθελα να είναι για σήμερα επικεφαλής, για να ενισχύσει την ψυχική μας ανθεκτικότητα, να διώξει τη διάχυτη απελπισία και παραίτηση από την αναζήτηση ελπίδας, απελπισία που απλώνεται διαρκώς γύρω μας, χωρίς κανείς να μπορεί ή να θέλει να κάνει μιαν αντίστροφη κίνηση στο βάθος του τούνελ… Συναντάει κανείς ένα φίλο ή γνωστό στο δρόμο στο κέντρο – της πόλης με τα κουρεμένα δέντρα – και στο ερώτημα… τι κάνεις;’’… πέφτουν απαντήσεις καινούριες, διαφορετικές, άλλες… πάντως όχι ‘’καλά’’… απαντήσεις … δεν ξέρω… καλύτερα… προσπαθώ… το παλεύω… άσε καλύτερα…δεν καταλαβαίνω … δεν ξέρω. Ούτε καν εκείνο το τυπικό ‘’καλά’’ που λέγαμε .
Επικρατεί αμηχανία και μετά αρχίζει συχνά μια ζεστή συζήτηση …
Εν τω μεταξύ,
το ζουμπούλι στο μπαλκόνι… μεγαλώνει…
έβγαλε ήδη επτά πράσινα φύλλα, μεγαλώνει προς τα πάνω, άνω θρώσκον, με όμικρον, ως ουδέτερο, δεν καταλαβαίνει τίποτα… λέτε να κρύβει κάτι μέσα του στο άμεσο προσεχές μέλλον… ποιός ξέρει…
Αυτό είναι μια αφιέρωση
στο δάσκαλό μας, το Δημήτρη Μαρωνίτη ,
που μας πρόσφερε απολαυστικές παρομοιώσεις από την Ιλιάδα και τον Όμηρο, διαβάζοντας όρθιος με δυνατή βραχνή φωνή μεγάλη ποίηση με σοφία οικουμενική αιώνων, ποίηση γραμμένη στα παράλια Ευρώπης και Μικράς Ασίας, όπως τότε, όπως και τώρα… Τεράστια ακροαματικότητα, επιτόπου, όχι τηλεοπτική, ζωντανή απολαυστική… Παράλληλα οφείλω από καρδιάς και μια αφιέρωση
στον κύριο Αδαμάντιο Πεπελάση,
για όσα σοφά μας είπε ΕΥΘΕΩΣ σε εκπομπή του κ.Μπογδάνου, για όσα επέρχονται στη χώρα μας και για όσα έζησε σε πολύ μεγάλες θέσεις στα προηγούμενα 50 χρόνια. Κυρίως όμως για το τι συμβαίνει γενικώς παντού… όταν η ανεργία ξεπερνάει το 35%…
Ακόμα τούτη η άνοιξη,
ραγιάδες,ραγιάδες…
το γράφω για να το πιστέψω κι εγώ… πού ξέρετε μπορεί στο τέλος αυτού του δρόμου, στη στροφή να μας περιμένει κάτι άλλο, να βρίσκεται κάτι άλλο, καλύτερο, αναπάντεχο, το γράφω για να το πιστέψω, ’’πίστη σε τι ,δεν βρίσκω λόγια…’’ που λέει κι ο ποιητής…
Όπου και να σας εύρει το κακό αδελφοί, μνημονεύετε Μαρωνίτη και Πεπελάση και βεβαίως Όμηρο, στο πρωτότυπο ή σε καλή μετάφραση εν ανάγκη, με υπογεγραμμένη, που ξέρετε… μπορεί να βρείτε σοφές ιδέες, όπως π.χ. την επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη, το διώξιμο των μνηστήρων της Πηνελόπης… και πολλά άλλα…
Σήμερα συνεχίζω ένα μοντάζ κειμένων μέσα από τη σελίδα αυτή του ΕΞΩΣΤΗ, με συνέχειες κι αναφορές… τα συμπεράσματα είναι δικά σας… θα τα βγάλετε μόνοι σας.
Ζητείται ελπίς… μετά τη στροφή αυτού του δρόμου… την άλλη Πέμπτη πάλι… του μπι κοντίνουεντ…
