δελτία τύπου παντός καιρού
και πεζοδρομήσεων ΕΠΙΤΟΠΟΥ…
Έχει η πόλη μας μια μακρά παράδοση ενοχών και αποκρύψεων στο θέμα των πολλαπλών αρχαιοτήτων που σε επάλληλα στρώματα κείτονται 3.5,7,9 μέτρα κάτω από την αμέτρητη άσφαλτο με πλακάκια, τις άθλιες πολυκατοικίες και τα αραχνιασμένα αυτοκίνητα παρκαρισμένα πάνω στο σπάνιο και πολύτιμο για τους πεζούς δημόσιο χώρο της… Εξήντα χρόνια μετά τον εμφύλιο, εξακολουθεί με ενοχές να αποκρύπτει ότι κατά καιρούς βγαίνει στην επιφάνεια -συχνά κατά λάθος- από μια εκσκαφή για πολυκατοικία, από κάποιο έργο π.χ. το μετρό, από κάποιο τεχνικό έργο ΟΤΕ ΔΕΗ κλπ…
Κατά μήκος της Εγνατίας οδού, ενός από τους αρχαιότερους χάι –γουέις της ανθρωπότητας, βάζει άθλιες λαμαρίνες, ώστε οι κάτοικοι που κυκλοφορούν και οι επισκέπτες να μην μπορούν να δουν, τα χρυσά στεφάνια, τους μαρμάρινους δρόμους, τις θολωτές κατασκευές με τις περίτεχνες λεπτομέρειες, ενός κέντρου πόλης ιστορικού από τα καλύτερα και πιο πολυεθνικά και πολυ-πολιτισμικά του κόσμου όλου…
Γιατί δεν ξέρω -στην Ευρώπη όλη- άλλη πόλη που να ήταν για 2.380 τουλάχιστον χρόνια μεγάλη πόλη διαρκώς, με ελληνικά, εβραικά, μουσουλμανικά, ρωμαϊκά, ελληνιστικά και… και… με στάδια και εκκλησίες και τζαμιά και συναγωγές και κρυπτοπόρτικους και θέατρα και ιππόδρομο…. και… και… και… με ‘’μαγεμένες’’ που βρίσκονται μια χαρά στο Λούβρο, και τόσα άλλα…
Ναι, αλλά εμείς θέλουμε να παρκάρουμε μπροστά στο σπίτι μας τα αυτοκίνητα μας κι ας μην έχουμε βενζίνη να τα κινήσουμε, να ψωνίζουμε στις μεγάλες ευρωπαϊκές πεζοδρομημένες πρωτεύουσες -κι ας μην μπορούμε τα τελευταία 4 χρόνια να πάμε όπως πριν… Τι ωραία εκεί τι πολιτισμός, τι τραμ και ποδήλατα και μουσικές δρόμου και ούτε ένα περίπτερο-τέρας… αλλά εκεί είναι Ευρώπη παιδιά, δεν είναι όπως εδώ… κι ας έχουμε τα πιο ακριβά και πολύτιμα αρχαία στο κέντρο της πόλης… δίπλα στα ρημαγμένα καταστήματα… που υποκριτικά κλαίνε γιατί τάχα με τις πεζοδρομήσεις… μειώνεται ο τζίρος… ποιός τζίρος…
Κι όταν βρεθεί κάτι πολύτιμο… τότε θέλουμε να το μεταφέρουμε αλλού… όλοι γίνονται ειδικοί… δεν ρωτάνε το κόστος και το καρακιτσαριό της μεταφοράς, δεν τους ενδιαφέρει το τεχνικό μέρος, δεν τους νοιάζει το τελείωμα του μετρό… μόνο που θα παρκάρουμε τα αυτοκίνητα μας…
Δεν τους ενδιαφέρει το τεράστιο πλεονέκτημα για την αγορά και για το μετρό, που είναι να περπατάς για λίγα μέτρα πάνω στο επιτόπου επισκευασμένο δάπεδο το βυζαντινό η δίπλα… στο μοναδικό μετρό του κόσμου που έχει αρμονικά και επιτόπου συμπεριλάβει τις πολύτιμες και μοναδικές αρχαιότητες στο χώρο του… καμιά μεταφορά αλλού…
-ΣΥΝΘΕΣΗ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ ΕΠΙΤΟΠΟΥ
-Προστιθέμενη αξία χωρίς καθυστερήσεις έργων
-ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΟ
-Ανάδειξη του μεγάλου συγκριτικού πλεονεκτήματος της πόλης…
…Δένοντας το παλιό με το καινούργιο, στην αιώνια χάραξη… το είπε και ο Αλέξης Ασλάνογλου, που ως γνωστόν …γεννήθηκε στη Σαλονίκη και πρόλαβε να δει τους ποιητές…
