δελτία τύπου παντός καιρού
κι αυτό γίνεται οπωσδήποτε κάθε χρονιά, θα γίνει και στα 2013. Θα σπάσουν τα νερά κάπου εκεί στα Φώτα, το χιόνι θα ζεστάνει σαν κουβέρτα τους σπόρους μέσα στη γη και το χορτάρι θα ξεφυτρώσει και πάλι, πράσινο μέσα από το χώμα …
Όχι δεν την κάναμε λαχείο, δεν υποκύψαμε στο κλίμα των καιρών, δεν χάσαμε την παραδοσιακή αισιοδοξία μας, έχει απόλυτο δίκιο ο Καουρισμάκι… όταν πλέον δεν υπάρχει ελπίδα, τότε δεν υπάρχει και λόγος να είμαστε απαισιόδοξοι…
Ομάδα από έμπειρους ρεπόρτερ της στήλης και του ΕΞΩΣΤΗ –επάγγελμα ρεπόρτερ- ψάχνουν πυρετωδώς να βρουν κατάλληλα κομμάτια, τσιτάτα κι αποσπάσματα από την παγκόσμια ιστορία και εμπειρία για την πρωτοφανή κατάσταση βασανιστηρίων που ζούμε σ’ αυτό τον υπέροχο κόσμο σ’ αυτή την ευλογημένη γωνιά της γης, τα τελευταία πέντε χρόνια…και αυτό του Καουρισμάκι είναι πραγματικά εξαίρετο…και μας επιτρέπει να μην αναφερθούμε πάλι σε Λαο Τσέ, γιαπωνέζικα χάι κου και τον δικό μας Ηράκλειτο που έζησε στις ακτές του σημερινού Μπόντρουμ, στην Έφεσο…
Καθώς γράφεται Κυριακή βράδυ αυτό το σημείωμα και θα βγει στον αέρα της πόλης την Πέμπτη, ρισκάρει και κάνει μιαν ευχή…Να φωτίσει ο οποιοσδήποτε θεός του Ολύμπου ή διαφόρων μονοθεϊστικών απόψεων, την κυρία Μέρκελ και να σκεφτεί λογικά, γερμανικά και πανευρωπαϊκά…με ευρύ πνεύμα και ευρεία οπτική, όπως η ετυμολογία της λέξης Ευρώπη…ΟΥΜ ΓΚΟΤΤΕΣ ΒΙΛΛΕΝ…
Να καταλάβει επιτέλους το σημείο όπου βρίσκεται η χώρα μας και ότι λίγος – πολύ λίγος- χρόνος απομένει πια για μια ενιαία και συνθετική ευρωπαϊκή λύση, μια σύνθεση βορρά και νότου, από την Ευρώπη της οποίας σήμερα ηγείται και να δώσει πολιτικά την ανάσα που όλη η χώρα έχει ανάγκη.
Να ακούσει προσεκτικά αυτά που και ο Χέλμουτ Σμιτ και ο Ζαν Λύκ Γκοντάρ και ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ έχουν τονίσει και να συμβάλλει με όλες τις δυνάμεις της στο σταμάτημα της διάλυσης, της παρακμής και των μακρόσυρτων βασανιστηρίων της χώρας μας …
Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι έρχεται εσπευσμένα και αξίζει η κυρία Μέρκελ μιας αξιοπρεπούς και ευγενικής υποδοχής – κάθε έκτροπο και ασέβεια είναι απαράδεκτα…
Ας θυμηθεί τι έκαναν οι νικητές του πολέμου για να σταθεί η Γερμανία στα 1950 στα πόδια της ξανά, στο κέντρο της Ευρώπης…
Κυρίως όμως ας αναλογιστεί, ότι αν παρ’ ελπίδα καταρρεύσουμε από σύμπτωση, απόγνωση ή τυχαίο γεγονός σ’ αυτό το γωνιακό οικόπεδο στο σύνορο της Ευρώπης …τότε θα είναι 50 φορές πιο δύσκολη η ανόρθωση…αλλά και θα έχουμε γίνει ανίκητοι ξανά…
…η άνοιξη έρχεται, το χορτάρι μεγαλώνει ξανά…θα επιζήσουμε μάλλον… αλλά γιατί αυτό να γίνει …στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη…
και όχι στα ρόδινα ακρογιάλια…
