δελτία τύπου παντός καιρού
Που είχαμε μείνει, λοιπόν; α… ναι, στο απαλό αεράκι που άρχισε να φυσάει από δυτική Ευρώπη και να γίνεται αισθητό μέχρι τα μέρη μας, αεράκι που φαίνεται να συνεχίζει και να γίνεται, ένας ευχάριστος άνεμος ζωογόνος, δροσερός και μεταρρυθμιστικός, σχεδόν ένας άνεμος θεϊκός. Φαίνεται ότι και οι θεοί μας συμπά- θησαν επιτέλους και είπαν να βοηθήσουν, μοιάζει με την ταινία εκείνη του Πολάνσκι ―μαχαίρι στο νερό― όπου μετά από πολύ χρόνο ακινησίας, κάτι αρχίζει να κινείται… για να μην πάμε μέχρι τον Όμηρο και τον Οδυσσέα… Από τη μιά έχουμε τον Τζήμερο και τον Μάνο που επιτέλους βρήκαν μια κοινή πλατφόρμα κοινής καθόδου, από την άλλη έχουμε την κοινή κάθοδο Ντόρας και Σαμαρά… έχουμε την με- τρημένη και σοφή στάση του Φώτη Κουβέλη…ακόμα και οι οικο- λόγοι φαίνεται να το σκέφτονται να συνεργαστούν με κάποι- ους… Όλα αυτά δείχνουν ότι μπορεί η αστική παράταξη ―έστω και στο παρά πέντε― να γλυτώσει την αυτοκτονία… Από την άλλη η λεγόμενη αριστερή παράταξη όλο και πιο πολύ φαίνεται ένα είδος ανέκδοτου του παραλόγου, αφού ο Σύριζα καλεί το ΚΚΕ σε αριστερή κυβέρνηση, το ΚΚΕ αρνείται φυσικά ενώ οι λεγόμενες «αριστερές» συνιστώσες του ΣΥΡΙ- ΖΑ… λιγουρεύονται το πριμ των 50 εδρών του άθλιου εκλογικού νόμου για να βγάλουν τη χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να καταγγείλουν το μνημόνιο και να πληρώσουν οι ίδιοι μισθούς και συντάξεις από τα λεφτά των «πλουσίων», που όμως τάχουν ήδη βγάλει στην Ελβετία… Για την «Αυριανή» που τους υποστηρίζει, για τις διάφορες συντεχνίες που μετά την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ κρύφτηκαν στο 18% του Σύριζα… ούτε κουβέντα… Αν αυτό δεν είναι σκηνικό παραλόγου… τότε τι είναι… Και καπάκι σε όλα αυτά έχουμε και τη γκάφα και αγένεια Τσίπρα στο Παρίσι, όπου πήγε να γνωριστεί και είπε τα απίστευτα περί ΟΛΑΝ-ΔΡΕΟΥ… και περί Σαρκοζί και άλλα… δεν ξέρει ότι… λα νο μπλές ομπλίζ; Καλά, αγγλικά δεν ξέρει, ούτε το σαβουάρ βίβρ δεν έμαθε, πως να περιμένουμε να ξέρει και τη διαφορά ανάμεσα σε χαρακίρι και σεϊμπούκο… Το ένα είναι ένα κόψιμο κοιλιάς, το άλλο ένας «θεϊκός άνεμος», όταν παραβεί κανείς τους κανόνες και πρέπει να επανορθώσει… Ένας σωστός γιαπωνέζος θίγεται όταν του ζητάς να κάνει χαρακίρι, όταν αναφέρεσαι με αγένεια στο σεϊμπούκο… Έτσι συνδέεται το αεράκι που λέγαμε με το σεϊμπούκο και την πολιτική έρημο που διασχίζουμε μήνες τώρα, για λίγες ακόμα μέρες ελπίζω… ως τις 17 του Ιούνη… Κυβέρνηση πρέπει να σχηματιστεί οπωσδήποτε αυτή τη φορά, κυβέρνηση σοβαρών και ευαίσθητων ανθρώπων που ξέρουν και να συνεργάζονται… Ένα απαλό αεράκι άρχισε να φυσά πάνω από την Ευρώπη μας… κι εμείς ας κάνουμε ότι οι καιροί απαιτούν… καμμιά ψήφος δεν πρέπει να πάει χαμένη…
