Ένα παλιό νοσοκομείο, ένας εμπορικός δρόμος, άνθρωποι που επενδύουν σε μια αλλιώτικη ελπίδα. Στην οδό Φράγκων, το παλιό κτίριο του νοσοκομείου Αγ.Παύλος τις τελευταίες δύο εβδομάδες μια ομάδα ανθρώπων δείχνει τον δρόμο για μια διαφορετική επιβίωση. Έτσι ακριβώς (“Επιβίωση”) λέγεται και η κοινωνική κατάληψη που έγινε σε ένα παλιό εγκαταλελειμένο δημόσιο κτήριο, που φιλόδοξα κάποτε ανακοινώθηκε ότι θα γίνει Κέντρο Υγείας Αστικού Τύπου αλλά τελικά έμεινε μια εξαγγελία. Η οικοδομή ήταν επί χρόνια ένα ερειπωμενο φάντασμα στο κέντρο της πόλης, το οποίο ανήκει στην καθολική εκκλησία. Μέχρι που μια πρωτοβουλία έκανε την Επιβίωση πράξη καλώντας άστεγους, μετανάστες, φοιτητές και όποιον άλλο αδύναμο και άπορο να έρθει στην οδό Φράγκων.
Η πρόσοψη του κτιρίου σχεδιάστηκε με γκράφιτι…σκιές που καλύπτουν τα μέχρι χθές αδιάφορα βρωμικα μάρμαρα. “Είναι σκιές ανθρώπων που δε θα παραμείνουν σκιές αλλά θα βγούν προς τα έξω και θα διεκδικήσουν το μέλλον τους” μας λένε ο Λιούμπεν και ο Χρήστος που μίλησαν για το σκοπό αυτού του μεγάλου εγχειρήματος, «Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε μια κοινωνία όπως ακριβώς τη φανταζόμαστε. Μια κοινωνία αλληλεγγύης, ισότητας και να πάρουμε τις κλεμένες μας ζωές πίσω». Οι κάτοικοι και οι περίοικοι της γειτονιάς ανταποκρίθηκαν άμεσα, φέρνοντας τρόφιμα, ρούχα και ό,τι άλλο μπορεί να φανεί χρήσιμο. Φυσικά οι ανάγκες είναι πολλές και όσο πλησιάζει ο χειμώνας θα μεγαλώνουν.
Οι νέοι ένοικοι του κτηρίου δηλώνουν πως όλες οι ανάγκες στηρίζονται στην συμμετοχή τους στην συντήρηση και στην βελτίωση των συνθηκών επιβίωσης: «Ο κάθε ένας που έρχεται στο κτίριο παίρνει ενα δωμάτιο να μείνει και το φτιάχνει, πολλοί είναι τεχνίτες και αναλαμβάνουν να κάνουν εγκαταστάσεις και να διορθώσουν τα προβλήματα που υπάρχουν στο κτίριο. Θέλουμε να έρθουν καθηγητές για να διδάσκουν δωρεάν φοιτητές και οι φοιτητές τα παιδιά των άστεγων οικογενειών. Να δημιουργηθούν χώρος πολιτισμού, μαγειρείο, αναγνωστήριο και άλλες δραστηριότητες, που θα καλύπτουν τις ανάγκες των ενοίκων της μικρής αυτής κοινότητας. Δύο φορές την εβδομάδα υπάρχει ανοιχτή συνέλευση για να τεθούν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Το βάφουμε, το καθαρίζουμε και κάθε μέρα μαγειρεύουμε και τρώμε όλοι μαζί, σαν μια μεγάλη οικογένεια.»
Περιδιαβαίνω το κτήριο. Τα σκονισμένα πλακάκια μαρτυρούν που ήταν τα εξεταστήρια, τα χειρουργεία ή τα δωμάτια των ασθενών. Απέναντι η Καθολική Εκκλησία φροντισμένη, με καθαρά ντουβάρια αποτελεί σήμερα σημείο ξενάγησης ενός γκρουπ γιαπωνέζων. Με τις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές τους καλύπτουν εξονυχιστικά την περιγραφή του ξεναγού. Δίπλα τους δυό πρωην άστεγοι καθαρίζουν τα σκαλοπάτια του Αγ.Παύλου. Η Επιβίωση και η Συμβίωση είναι μια έννοια διαφορετική για κάθε μια από αυτές τις δύο ομάδες…
