γράφει ο Γιώργος Δημητρόπουλος
Ο επίσημος λογαριασμός του Apple TV στο X ανέβασε πρόσφατα μια backstage φωτογραφία του Ανταμ Σκοτ να τρέχει στο σετ και με αυτό επισημοποιείται η έναρξη των γυρισμάτων της δεύτερης σεζόν του Severance. Με αφορμή αυτό ας θυμηθούμε γιατί αποτελεί την πλέον επιτυχημένη σειρά της streaming πλατφόρμας με το μήλο.
Το Severance δεν έσκασε προ διετίας ακριβώς σαν κεραυνός εν αιθρία. Στο Apple TV, τα τελευταία χρόνια της ύπαρξης του, γίνεται συστηματικά καλή δουλειά στην επιλογή και προώθηση περιεχομένου και το δημιούργημα του Νταν Ερικσον ήταν μάλλον η επισφράγιση αυτής της προσπάθειας. Στον πυρήνα του αποτελεί ένα στιβαρό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας που σε όσους είχαν κολλήσει παλαιότερα με το LOST θύμισε πως είναι να βλέπεις καλή τηλεόραση σεναριακά, να σε δένει ένα πιστευτό μυστήριο που σκεπάζει την όλη υπόθεση και μοιράζει τις εκάστοτε σοκαριστικές αποκαλύψεις και cliffhangers που όλοι αγαπήσαμε. Δύο διαφορετικές πραγματικότητες συγκρούονται στον κόσμο της σειράς, όπου οι εργαζόμενοι μιας εταιρίας υπόκεινται σε διχοτόμηση του υποσυνείδητου και των αναμνήσεων τους δημιουργώντας δυο διαφορετικά άτομα που εναλλάσσονται κάθε φορά που ο εργαζόμενος ολοκληρώνει ή αναλαμβάνει να ξεκινήσει τη βάρδια του.
Οι απομονωμένοι και ψυχροί χώροι εργασίας των χαρακτήρων θυμίζουν κάτι από escape room του οποίου οι γρίφοι είναι σχεδόν άλυτοι και δυσνόητοι χωρίς αυτό να υπονοεί κάτι για την εξέλιξη της ιστορίας καθώς η σκηνοθεσία του Μπεν Στίλερ(ναι του γνωστού) ναι μεν υποστηρίζει την βραδυφλεγή εισαγωγή μας στον κόσμο της εταιρίας Lumon και των εργαζόμενων της, πετυχαίνει δε να μη σε κοιμίσει. Για να το θέσω διαφορετικά, τα πρωτα 3-4 επεισόδια έχουν έναν πιο welcoming χαρακτήρα και βαδίζουν αργούτσικα χτίζοντας υπομονετικά το υφος των χαρακτήρων, ενώ από το 4ο ως το φινάλε το πράγμα εκτροχιάζεται τελείως μέχρι να καταλήξει σε μια αναπόφευκτη σύγκρουση.
Χωρίς υπερβολή στο Severance εντοπίζονται αποκλειστικά μόνο θετικά σημάδια. Από τους αριστουργηματικούς τίτλους αρχής και τα στυλιζαρισμένα κλειστοφοβικά σκηνικά ως το επικό καστ που μεταξύ άλλων προσφέρει καταπληκτικές ερμηνείες από Ανταμ Σκοτ, Τζον Τουρτουρο, Πατρίτσια Αρκέτ και Κριστοφερ Γουόκεν και το προσφερόμενο για ανελέητο binge watching σενάριο με τον σαφή σχολιασμό για την εταιριοκρατία , τα δικαιώματα και τις σχέσεις των εργαζόμενων σε τέτοιου είδους περιβάλλοντα όλα δρουν μαεστρικά. Χαίρομαι ιδιαίτερα που οι συντελεστές αυτής της πραγματικά πρωτότυπης ιδέας που μόνο στην τηλεόραση θα μπορούσε να ξεδιπλωθεί τόσο επιτυχημένα δεν έσπευσαν να κυκλοφορήσουν μια βιαστική, τσαπατσούλικη δεύτερη σεζόν καθώς είναι γνωστό πως η συνέχεια της σειράς αντιμετώπισε, όπως πολλές παραγωγές, καθυστερήσεις λόγω της τεράστιας απεργίας της ένωσης Αμερικανών Σεναριογράφων μεταξύ Μαΐου και Σεπτεμβρίου 2023.
Εκείνο που κέρδισε εμένα προσωπικά περισσότερο όμως είναι η μουσική και με αυτό θα κλείσω. Τα τελευταία χρόνια έχω αποκτήσει ένα «χούι» να δημιουργώ λίστες στο Spotify με μουσικές που μου συστήνονται μέσω τηλεοπτικών και κινηματογραφικών θεαμάτων. Το σκορ που συνθέτει ο Θίοντορ Σαπίρο για την πρώτη σεζόν ωστόσο αναμεμειγμένο με κομματάρες από Motörhead και Μπίλι Χόλιντει είναι για μια λίστα μόνο του και επάξια κέρδισε το αντίστοιχο βραβείο Εμμυ στην κατηγορία του το 2022.
Φαν φακτ και μίνι σπόιλερ ταυτόχρονα: Στα πληκτρολόγια των εργαζόμενων της Lumon λείπουν δύο κουμπιά: το escape και το control.
