Above (1995, Columbia)
Στήλη ρομαντική, εκκεντρική, φορώντας βελούδινα φορέματα, συνδυασμένα με δερμάτινο περφέκτο και κρατώντας στο χέρι «Sante» άφιλτρο, βουτάει στη δισκοθήκη της και θυμάται βινύλια και στιγμές αλλοτινών εποχών…
«Ανεβάζεις» τραγούδι στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης κι έχεις δέκα «εγκρίσεις». Κάνει το ίδιο η ξανθιά με τα μεγάλα βυζιά κι έχει 165 «λάικ». Όλοι ψάχνουν να γαμησ… ή να γαμηθ…Ok. Ποιος νοιάζεται για μουσικές κι αναγνώσματα τώρα; Σημεία των καιρών. Over you I'm standing above, claiming unconditional love…
Και κάπως έτσι περνάνε οι πρώτες μέρες της Άνοιξης. Έφαγες το γάιδαρο (ή το άλογο- βλ. κεφτεδάκια ΙΚΕΑ), σου 'μεινε η ουρά. Περιμένεις το καλοκαίρι, μπας και ξεχαστείς. How far away we all are now, am I the only one who remembers that summer…
Η πόλη εξακολουθεί και «χορεύει» στους μίζερους βαλκανικούς σκοπούς της. Άναρθρες κραυγές, ουγκ, τρολ. Ρωμαϊκή αρένα- άρτος και θεάματα. Δε θ' αλλάξει τίποτα. Κι αυτό είναι το πιο θλιβερό απ' όλα. Life less dead, that unclean bed…
Δε γουστάρεις ν' ανοίξεις την τηλεόραση κι όμως το κάνεις. Δεκάδες εικόνες περνάνε γρήγορα από μπροστά σου. Γκόμενες με ντεκαπάζ και χαμόγελο κολγκέιτ. Νόμιζα ότι είχαν εξαφανιστεί εκεί πίσω στα 90s-00s, αλλά μάλλον είναι πιο ανθεκτικές. Αισθάνεσαι τα μάτια σου να βαραίνουν και το μυαλό σου να «κατεβάζει διακόπτες». Wake up young man, it's time to wake up…
