HomeCinemaΕξώστης ΘΠαράσιτα: Πολιτικό σινεμά, γροθιά στο στομάχι

Παράσιτα: Πολιτικό σινεμά, γροθιά στο στομάχι

του Γιάννη Σιφνιού

H ταινία
Παράσιτα, εκτός από ένα σπουδαίο κινηματογραφικό εγχείρημα που απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα φέτος, αποτελεί ένα αμιγώς πολιτικό φιλμ, με ξεκάθαρες αναφορές γύρω από την ταξική ανισότητα, την κοινωνική αδικία και τις παθογένειες που γεννούν οι σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες.

 

Τα βασικά πρόσωπα της ταινίας είναι μια τετραμελής οικογένεια που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Μέσα από μια ευτυχή για αυτούς συγκυρία, ο γιος πιάνει δουλειά στο σπίτι μιας πλούσιας οικογένειας και μέσα από διάφορες μεθοδεύσεις κατορθώνει να φέρει τους γονείς και την αδερφή του να εργαστούν επίσης στο πλούσιο σπίτι.

 

 

Η ταινία ωστόσο δεν αναλώνεται σχηματικά στο δίπολο πλούσιος-φτωχός. Πηγαίνει πιο βαθιά αποκαλύπτοντας το χάσμα που χωρίζει τον άνθρωπο που έχει όλες τις ανέσεις και εκείνον που παλεύει να επιβιώσει. Και αυτό το χάσμα ουσιαστικά δε γεφυρώνεται ποτέ σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, παρά μόνο αποκαλύπτει την ξεδιάντροπη υποκρισία της άρχουσας τάξης, που ανέχεται τους από κάτω, εφόσον εκείνοι γνωρίζουν τη θέση τους και της κάνουν τη δουλειά.

 

Και εκεί που λες ότι τα Παράσιτα επιβεβαιώνουν όσα ήδη ήξερες για τον άχαρο κόσμο που ζούμε, έρχονται μετά το δεύτερο μισό να σε κάνουν να στριφογυρνάς στη θέση σου. Μέσα από μια αναπάντεχη τροπή η ταινία μοιάζει να θέλει να φωνάξει ότι η ανέχεια, αντί να ενώσει τους ανθρώπους σε ένα κοινό μέτωπο, εν τέλει τους οδηγεί να στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου. Πεινασμένος εναντίον πεινασμένου, σε ένα ατέρμονο παιχνίδι επιβίωσης στο οποίο οι καταπιεσμένοι θα παραμένουν καταπιεσμένοι και οι προνομιούχοι θα κερδίζουν όλο και περισσότερα.

 

 

Ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος της ταινίας Bon Joon Ho, με τον Χρυσό Φοίνικα που απέσπασε στις Κάννες

 

Σε ένα σημείο της ταινίας ο πατέρας της οικογένειας λέει για τους εργοδότες του ότι
Είναι πλούσιοι, αλλά καλοί, με τη γυναίκα του να ανταπαντάει πικρά πως Είναι καλοί, γιατί είναι πλούσιοι. Σε αυτή τη στιχομυθία συνοψίζεται όλη η προσπάθεια του ΝοτιοΚορεάτη σκηνοθέτη Bon Joon Ho να μιλήσει ανοιχτά για το γεγονός ότι δε γίνεται να περιμένουμε από ανθρώπους που δεν ξέρουν αν θα έχουν τροφή ή στέγαση, να λειτουργούν μέσα στα πλαίσια μιας εχθρικής προς αυτούς κοινωνίας και ενώ βρίσκονται στον πάτο, να απαιτείται από αυτούς να δρουν με σύνεση.

 

Η ταινία έρχεται σε μια συγκυρία που σε όλο τον κόσμο εντείνονται οι ανισότητες που γεννούν ανθρώπους παράσιτα ή αποβράσματα (όπως ανεκδιηγήτως είχε ακουστεί από υπουργό στο ελληνικό κοινοβούλιο), ανθρώπους που γίνονται τα εξιλαστήρια θύματα με κάθε ευκαιρία, νιώθοντας στο πετσί τους τις τιμωρητικές πολιτικές που εφαρμόζονται για όσους δε μπορούν να ακολουθήσουν τον ρυθμό που επιβάλλεται. Εκείνο που πρέπει όμως να αναρωτηθούμε, είναι ποιοι είναι τα πραγματικά παράσιτα που απομυζούν τον πλούτο του πλανήτη και τον μόχθο των πολλών; Ποιοι και με τι σκοπό δαιμονοποιούν τους ανθρώπους που βρίσκονται στο περιθώριο;

 

Γιατί δε μπορούμε να μιλάμε για κοινωνίες που αναπτύσσονται, όταν υπάρχουν πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας. Όσο ανεχόμαστε να υπάρχουν άνθρωποι που κοιμούνται στους δρόμους των πόλεών μας, ταινίες όπως τα
Παράσιτα, όχι μόνο είναι αναγκαίες, αλλά αποτελούν σπάνιο φάρο ελπίδας, μια υπενθύμιση ότι ίσως δε χάθηκαν ακόμα όλα.

 

Για περισσότερα:
https://www.facebook.com/movi3zmag/

 

Related stories

Κλείνει ένα από τα πιο αγαπημένα μεζεδοπωλεία του κέντρου

Λατρεύτηκε από τις παρέες νέων κι όχι μόνο! Τα...

Οι ταινίες της εβδομάδας 28.03-03.04.2024

Γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Μεγάλη αύξηση στα εισιτήρια την εβδομάδα...

Στην οδό Αρμενοπούλου, ο Gaetano μας ταξιδεύει στην σιτσιλιάνικη επαρχία

Κείμενο: Δέσποινα Λαμπρίδου / Φωτογραφίες: Μαρία Ευσταθιάδου Αρμενοπούλου 27,στην καρδιά...

Ο Εξώστης ρωτά, οι συγγραφείς απαντούν | Λάζαρος Αλεξάκης

    επιμέλεια στήλης: Φανή Χατζή Κάθε εβδομάδα ένας/μία συγγραφέας απαντά σε...

Μητροπολιτικό πάρκο Παύλου Μελά: Μία ανάπλαση που… άργησε πολύ

Ήταν Νοέμβριος του 2021, στη δεύτερη δύσκολη χρονιά της...