φωτογραφία: Ευτυχία Βλάχου
Οι Baby Guru έπρεπε να κυκλοφορήσουν αυτό το άλμπουμ. Ήταν η ώρα του. Η ωρίμανση της μουσικής τους, αλλά πάνω από όλα η ανάγκη για εξωτερίκευση της, είναι ολοφάνερη. Όλα εδώ οδηγούν στο συμπέρασμα ότι προείχε η μουσική, όπως και το λιτό εξώφυλλο σε κόκκινο χρώμα, με το απλό λογότυπο, χωρίς τα εντυπωσιακά σχέδια. Επειδή όντως, δεν είναι δυνατόν να γράφεις ένα άλμπουμ με κομμάτια όπως το Amarousion ή το Oaxaca και να έχεις ανάγκη το εξώφυλλο. Ο ρομαντισμός ήταν πάντα ίδιον των Baby Guru. Ακόμη και σε κομμάτια kraut rock προσανατολισμού, υπήρχε με τον τρόπο του. Στο IV όμως, οι έξτρα δόσεις ρομαντισμού, δείχνουν την ανάγκη για ουσιαστική έκφραση, για αληθινή επικοινωνία. Η αλά Electric Litany κιθάρα στο ξεκίνημα του γλυκύτατου Before Sundown κι ύστερα ο στίχος please, my darling, I hate that sadness in your eyes, δεν είναι δυνατόν να μην σε συγκινήσουν. Το κομμάτι μοιάζει με πρελούδιο αλλά είναι το τελείως αντίθετο και νομίζω πως πρόκειται για την κεντρική ιδέα του IV. Είναι η ελπίδα που παρά τα σκοτάδια και τα βάσανα, θα αναδυθεί και πάλι. Το λένε ξεκάθαρα άλλωστε στον αμέσως προηγούμενο στίχο: the girls in the abyss, will rise just to see your sweet smile.
Το συγκρότημα, μοιάζει πλέον να γράφει μουσική τόσο αβίαστα και φυσικά, τόσο απλοϊκά αλλά παράλληλα τόσο μεστά. Αυτό δεν είναι κάτι που θα πρέπει να μας παραξενεύει. Το Marginalia του 2014 ήταν ενός είδους αποκορύφωμα όλων αυτών των ετών προσπάθειας και αποκάλυψε μια από τις μουσικές κορυφές που μπορούσε να κατακτήσει η μπάντα. Γιατί οι κορυφές από ότι φαίνεται, είναι πολλές για τους Baby Guru. Η νέα τους δουλειά δεν μοιάζει συνολικά με τον ήχο του 2014, είναι κάτι διαφορετικό. Η ψυχεδέλεια και οι σκληρές kraut rock κορυφώσεις, έχουν δώσει τη θέση τους σε περισσότερο σαφή και ρυθμικά κομμάτια αλλά και σε 70's συνθέσεις, με έμφαση στους στίχους και τις μελωδίες. Στο Bluebird Picnic, οι αφρικανικές ρίζες που οι ίδιοι επικαλούνται στο δελτίο τύπου που συνοδεύει το release, αναπτύσσονται σε ένα μελωδικότατο κομμάτι τρεισήμισι λεπτών, με τα φωνητικά του Prince Obi και συνοδεία των υπόλοιπων μελών εν είδη χορωδίας. Η πιο groovy πλευρά του δίσκου, βρίσκεται στο Oaxaca (The Calvino Song). Και τα φωνητικά σκέρτσα βραχνάδας του vocalist αλλά και τα κρουστά, θυμίζουν τεχνοτροπίες της δεκαετίας του 70'. Η έκπληξη-γύρισμα, έρχεται όπως μας έχουν συνηθίσει. Κάπου στο μέσον του τραγουδιού, αναλαμβάνει το kraut alter ego των Baby Guru, για να ολοκληρώσει το κομμάτι εν μέσω μπόλικης φασαρίας από synthesizer και τύμπανα.
Στο επίσης funky και αφρικανικής καταγωγής Motel Rwanda, ορθώς υποψιαστήκαμε πως πρόκειται για παράφραση ενός φιλμ του 2004, του Hotel Rwanda. Η μπάντα με βραζιλιάνικους και αγγλικούς στίχους, όπως μας απαντούν σε σχετική ερώτηση, θίγει ζητήματα ανθρώπινης καταπίεσης και ασφυκτικών συνθηκών ζωής. Τα κατά τα άλλα αληθινά γεγονότα της γενοκτονίας στην Ρουάντα το 1994, παραλληλίζονται με όμοια ζητήματα του σύγχρονου κόσμου. Το ξεκίνημα του τελευταίου τμήματος του νέου δίσκου της παρέας από το Μαρούσι, σηματοδοτείται από το μυσταγωγικό Palace in the Sun. Φαντασιακά σκηνικά και ανεκπλήρωτες διαστημικές αγάπες, με ολίγον από μπλέξιμο με Sun Ra. Στο Nothing Really Bothers Me, όμορφα πλήκτρα, 60's κιθάρες και backing vocals λες και ξαφνικά εισβάλει στο στούντιο ο Larry Gus, το οποίο τελικά θα είναι και το τελευταίο uptempo δημιούργημα του LP. Το άλμπουμ θα κλείσει με το άκρως συναισθηματικό Amarousion ενώ η θέση που επέλεξαν να τοποθετηθεί, δε θα μπορούσε να είναι διαφορετική. Το συγκεκριμένο κομμάτι μου άρεσε πολύ, εκτός της πανέμορφης μουσικής του και για έναν ακόμα λόγο. Για τον στίχο in my dreams I try to hide from a monster bereft of any pride. Μεγάλο πράγμα η υπερηφάνεια, ειδικά στο σήμερα που μας βρίσκει ΟΛΟΥΣ παγωμένους, απενεργοποιημένους και ανίκανους να αντιδράσουμε για να πάρουμε πίσω την υπερηφάνεια μας.
Το IV είναι άλλη μια απόδειξη της ικανότητας των Baby Guru να ελίσσονται ανάμεσα στα μουσικά είδη και να χτίζουν επιδέξια νέες βάσεις κάθε φορά. Ναι, προτιμώ τους Guru που αλλάζουν και δεν μας αναγκάζουν να ακούσουμε μια παράλλαξη τους. Προτιμώ τους συναρπαστικούς Guru που θα αναζητήσουν νέους τόπους, από το να προσθέτουν απλά λίγη γαρνιτούρα. Θα μπορούσα να παρομοιάσω τη νέα τους δουλειά, με μια ασφαλή πλεύση στον αυτόματο πιλότο, με τις αυθόρμητες και απαραίτητες κάθε φορά διορθώσεις ύψους και πορείας, όταν έρχονται οι αναταράξεις.
Τέταρτος δίσκος – τρία χρονιά μετά το Marginalia και δύο μετά το EP Sunshine Special… Τι αλλαγές έχουν επέλθει αυτό το διάστημα στην μπάντα, τόσο σε επίπεδο ήχου όσο και σε επίπεδο…κοσμοθεωρίας ; Τι σημαίνει και τι σηματοδοτεί το hashtag που χρησιμοποιείτε τελευταία, #BabyGuruPhaseTwo; Η phase two σηματοδοτείται από την έλευση του Κωνσταντίνου ως το 4ο μέλος της μπάντας και την κυκλοφορία του μίνι-άλμπουμ «Sunshine Special». Λειτουργούσαμε για πολύ καιρό ως τρίο και θέλαμε, από εδώ και πέρα, να πειραματιστούμε με τις δυναμικές που προκύπτουν από την εισχώρηση ενός τέταρτου ατόμου στην ομάδα.
Είναι φυσικά και η προσθήκη ενός τέταρτου μέλους στην μπάντα, του Kon Kon. Πώς προέκυψε και πώς επιδρά στον ήχο σας; Ο Κωνσταντίνος εκτός από πολύ καλός κιθαρίστας είναι και songwriter και τραγουδιστής, οπότε εμπλουτίζει με νέα στοιχεία τον ήχο της μπάντας. Επιπλέον, είναι και παιδικός μας φίλος και αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς οι Baby Guru είναι family affair.
Εξετάζοντας το IV πιο αναλυτικά και αν θέλετε τη δική μας άποψη, μας φέρνετε έναν πάρα πολύ καλό και πρωτότυπο δίσκο και δεν έχουμε παρά να σας συγχαρούμε! Πώς θα περιγράφατε το νέο σας δίσκο σε έναν υποψήφιο ακροατή; Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σας λόγια! Θα χρησιμοποιήσουμε την φράση ενός καλού μας φίλου που το περιέγραψε ως esthete adult-oriented rock.
Κάτω από ποιες συνθήκες γράφτηκαν τα κομμάτια; Ποιες ήταν οι κύριες πηγές έμπνευσης;Τα κομμάτια γράφτηκαν στο Marginalia Studio σε χαλαρούς ρυθμούς κάτω από συνθήκες οικογενειακής θαλπωρής, αμοιβαίου σεβασμού και παράδοξων συμπτώσεων. Ακούγαμε όλη την μέρα το «Avalon» των Roxy Music, το «Graceland» του Paul Simon και παράλληλα ηχογραφούσαμε το 2ο άλμπουμ του KU Ganja. Όταν τελειώναμε από όλα αυτά πηγαίναμε στο Cinecitta στην Πεύκη και ακούγαμε Strokes, The Band και Scott Walker.
Στο δελτίο τύπου που συνοδεύει το δίσκο σας, λέτε πως η επικείμενη κυκλοφορία, σας βρίσκει πρόθυμους να διευρύνετε τα όρια για άλλη μια φορά, παραδίδοντας το πιο μεστό σύνολο τραγουδιών σας μέχρι σήμερα, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Θεωρείτε πως το IV θα είναι η πιο ολοκληρωμένη σας δουλειά; Όταν ένας δημιουργός ηχογραφεί κάτι νέο, την περίοδο που το κάνει, πιστεύει ότι καλύπτει όλες τις αισθητικές του ανάγκες… μέχρι να καταπιαστεί με το επόμενο του project. Στην εποχή μας, μεσολαβεί πολύς χρόνος από την ολοκλήρωση ενός ηχογραφήματος μέχρι την ημέρα της επίσημης κυκλοφορίας του. Όπως και να 'χει, θεωρούμε το Baby Guru IV ως ένα ποιοτικά μεστό σύνολο τραγουδιών που αντικατοπτρίζει με πετυχημένο τρόπο μια δημιουργική φάση του συγκροτήματος.
Σε κομμάτια όπως το Motel Rwanda ακούμε επιρροές με βραζιλιάνικες ρίζες, μπλεγμένες με αυτό το groovy στιλ. Πως βρεθήκατε προς τα εκεί; Κάποια σχέση του τίτλου με το φιλμ Hotel Rwanda του 2004;Το ρυθμικό μοτίβο του κομματιού, προέκυψε από μια άσκηση μελέτης για τύμπανα και μπάσο πάνω στην φόρμα μιας ιδέας από τον επερχόμενο προσωπικό δίσκο του Sir Kosmiche. Είναι παράφραση του τίτλου της ταινίας καθώς μιλάει για το βίαιο εγκλωβισμό ανθρώπων σε ασφυκτικές συνθήκες και τα βάσανα που επιφέρει όλη αυτή η διαδικασία.
Τα Palace in the Sun και Amarousion ακούγονται περισσότερο μια μυσταγωγία. Τι συνδέει αυτά τα δύο με τα υπόλοιπα έξι του δίσκου; Δεν τα συνδέει κάτι συγκεκριμένο θεματικά, είναι και τα δύο προϊόντα βραδύκαυστης ανάπτυξης και μεγάλου συναισθηματικού φορτίου. Το Palace in the Sun είναι μια mini sci-fi ερωτική πράξη όπου ένας επίδοξος γήινος εραστής προσπαθεί να φτιάξει μια συσκευή για να προσεγγίσει την αγαπημένη του, που είναι ιέρεια στο παλάτι του Sun-Ra αλλά δυστυχώς ο έρωτας τους μένει ανεκπλήρωτος. Το Amarousion είναι ένας φόρος τιμής στην περιοχή που μεγαλώσαμε μουσικά (αλλά ιδωμένη μέσα από ένα πιο σουρεαλιστικό πρίσμα) καθώς και στα βάσανα που τραβάει ο κόσμος λόγω κρίσης.
Σχεδόν από την αρχή της πορείας σας, υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη μουσική σας από μέσα αλλά και από το κοινό και του εξωτερικού. Πού νομίζετε ότι οφείλεται αυτό; Έχετε στα σχέδιά σας μία international tour για το νέο album; Ποιες είναι γενικά οι φιλοδοξίες όσον αφορά στο συγκεκριμένο θέμα;Θεωρούμε ότι έχουμε μια σταθερά δημιουργική πορεία με συνεπείς κυκλοφορίες που η μια συμπληρώνει την άλλη και εξελίσσεται προς διαφορετικές κατευθύνσεις, και μια εταιρεία η οποία πιστεύει σε εμάς. Υπάρχουν προοπτικές για αρκετά πράγματα, αλλά προτιμούμε να ζούμε το τώρα, βήμα-βήμα την φορά.
Από την άλλη, το Φθινόπωρο του 2015 μας αιφνιδιάσατε (πολύ ευχάριστα) με δύο ελληνόστιχα κομμάτια, το Ήθελα Να Σου Πω και το Στο Νησί Της Αφροδίτης, για το Sunshine Special EP, στην Klik Records. Πώς προέκυψαν οι ελληνικοί στίχοι; Θα ξαναδοκιμάζατε κάτι τέτοιο; Η γλώσσα στους στίχους δεν είναι αυτοσκοπός, οδηγούμαστε καθαρά από τις ανάγκες του κάθε κομματιού και ασφαλώς αν προκύψει κάτι που μας εκφράζει θα το δοκιμάσουμε ξανά στο μέλλον.
φωτογραφία: Ευτυχία Βλάχου
Επιστρέφοντας για λίγο στο δελτίο τύπου του IV, απομονώνουμε άλλη μια φράση που έχει το δικό της ενδιαφέρον: 'Το IV είναι ένας ύμνος στη ζωή του συγκροτήματος και στο έργο των τεσσάρων παιδικών φίλων, που αναζητούν αυθεντικές μορφές έκφρασης σε έναν σκληρόκαρδο κόσμο'. Πάνω σε ποια βάση στοιχειοθετείτε και ορίζετε αυτόν τον 'σκληρόκαρδο κόσμο'; Υπάρχει ελπίδα τελικά ώστε να προλάβουμε να ζήσουμε σε κάτι πιο όμορφο και λιγότερο απάνθρωπο; Ο δυτικός τρόπος ζωής και σκέψης έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία μιας σκληρής κοινωνίας καθώς σε σπρώχνει σε ένα άσκοπο κυνήγι χρήματος και κοινωνικής καταξίωσης. Φυσικά και υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο αρκεί να σταματήσουμε να ζούμε με εγωκεντρικά μοτίβα και να αφουγκραστούμε τις ανάγκες των άλλων ανθρώπων.
Πιστεύετε πως η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να εξάγει κάποια μέρα μια μπάντα που θα κατακτήσει την Ευρώπη ή και τον κόσμο, στα πρότυπα του Λάνθιμου στον κινηματογράφο; Μας αρέσει πολύ η δουλειά του Λάνθιμου και του αξίζει όλη αυτή η επιτυχία καθώς είναι υψηλής ποιότητας και διεθνών προδιαγραφών. Πλέον δεν υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει μια μπάντα από το να πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις.
Οι καλλιτέχνες ως πνευματικοί ηγέτες, κατά την άποψη μας θα πρέπει αναλαμβάνουν και τις ευθύνες τους απέναντι στο κοινό και την κοινωνία. Θα θέλαμε ένα σύντομο σχόλιο για την τρέχουσα κατάσταση στην Ελλάδα. Χωρίς φόβο και πάθος. Η πνευματική δημιουργία θα πρέπει να διαφοροποιείται από τον υλισμό που διέπει τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Από την άλλη, οποιαδήποτε αισθητική πρόταση ως προϊόν έμπνευσης αποτελεί από μόνη της μια πολιτική πράξη.
Υπάρχει κάτι που βρίσκεται στα άμεσα στα σχέδια σας μετά και την κυκλοφορία του τέταρτου άλμπουμ; Θα γίνουμε χαζο-θείοι για να καλομάθουμε τη νεογέννητη κορούλα του κιθαρίστα μας… και 30 Μαρτίου έχουμε ένα live γιορτή στο Gagarin 205. Ακολουθούν ο δίσκος του KU που δουλέψαμε όλοι παρέα, και το Age of Tourlou του Prins Obi.
*Το νέο άλμπουμ των Baby Guru, IV, θα κυκλοφορήσει στις 28 Φεβρουαρίου από την Inner Ear.
Ο Μιχάλης Αποστόλου είναι ραδιοφωνικός παραγωγός.
