Ολοκληρώθηκε η διαπραγμάτευση με το καλοκαίρι – Πηγές αναφέρουν πως οι εναπομείνασες βροχές θα είναι ελάχιστες μέχρι την ολοκλήρωση του τρίμηνου προγράμματος. Καθαρογράφεται η συμφωνία στα τέλη Ιουνίου, μετά και την τελευταία νεροποντή.
Αισιοδοξία επικρατεί για ολοκλήρωση της τεχνικής συμφωνίας με τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο καθώς ο Ιούνιος αποδείχθηκε δύστροπος και τροπικός. Κορυφαίος αξιωματούχος του υπουργείου Καιρικών Φαινομένων, εξερχόμενος από τη συνάντηση με τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο για τα καιρικά στον τρίτο όροφο του σύννεφου, δήλωσε αισιόδοξος για την επίτευξη high temperature agreement το Σάββατο, 10 Ιουνίου 2023
Ο αξιωματούχος αναφέρθηκε σε έναν «υδατικό χώρο» ύψους 80 χιλιοστών βροχής που η επικράτεια δεν θα πρέπει να υπερβεί και ο οποίος προέκυψε από την επισκόπηση των μέχρι τώρα ποσοτήτων βροχής για το 2018. Από αυτά, 50 χιλιοστά βροχής θα πρέπει να θεωρηθεί πως έχουν ήδη πέσει σε Χαλκιδική και Αττική ενώ συνεχίζεται η συζήτηση για την κατανομή των υπολοίπων 30 χιλιοστών.
Στο επίκεντρο των συζητήσεων την Παρασκευή, θα βρεθούν τα ζητήματα της ποικιλίας των κοκτέιλ (ρούμι, βότκα κτλ.) στα απομακρυσμένα νησιά του Αιγαίου, του αντηλιακού νόμου (ρυθμίσεις SPF, UVA, UVB κτλ) και του επανυπολογισμού των επιτρεπτών ορίων σε σφηνάκια, με τη συμμετοχή της υπ. Καλοκαιρίας και Ηλιοφάνειας, Ηλιάνας Χαραθεΐδου και του αναπληρωτή Υπουργού Τουρισμού, Ξένιου Καλοπερασίδη.
Ο Μιχάλης Αποστόλου και ο Εξώστης, προτείνουν τα δέκα τραγούδια που θα βοηθήσουν στη διατήρηση της καλύτερης δυνατής διάθεσης, έτσι ώστε και φέτος να ζήσουμε ένα αξέχαστο καλοκαίρι.
Καλές διακοπές !
Donald Pierre – (Elle est partie) Ma panthère
Τι ψάχνουμε άλλωστε κάθε καλοκαίρι; Λίγη ανεμελιά, λίγο χρόνο για χορό και στιγμές που θα θυμόμαστε και θα αναπολούμε για πάντα, ειδικά τους χειμώνες μας. Τέτοιες στιγμές ξέρει καλά να προσφέρει ο Romain Guerret, μέλος των Aline από τη Γαλλία που στο παρελθόν μας έδωσαν δύο υπέροχα και λαμπερά άλμπουμ στο ίδιο πάνω κάτω στιλ το 2012 και το 2015 αντίστοιχα.
Ο τραγουδιστής του γκρουπ από τη Μασσαλία, επανέρχεται σόλο αυτή τη φορά υπό διαφορετικό όνομα, αυτό του Donald Pierre. Πιστός στους άκρως παραστατικούς του στίχους, είναι εδώ για να αναζητήσει τον πάνθηρα του που εξαφανίστηκε στο (Elle est partie) Ma panthère [(Έφυγε) ο Πάνθηρας μου]. Ένα πραγματικά καλοκαιρινό Hit με άψογο στιλ και αισθητική από τη Γαλλία της δεκαετίας του 80′!
Κατά βάθος το ύφος του κομματιού περικλείει μια μελαγχολία γιατί και ο ίδιος ξέρει ότι αυτός ο κόσμος σύντομα δεν θα είναι πλέον ο ίδιος. Καθώς τραγουδά, τον βλέπει να εξαφανίζεται… Ο Romain όμως, μέσα από την ποικιλία των μουσικών ειδών που διαπερνούν το κομμάτι, τη disco, τη new wave, τις εθιστικές κιθαριστικές γραμμές και τα talk-over λόγια του ενώ οι νότες κυλούν, δημιουργεί το σκηνικό για την αναζήτηση του συντρόφου ψυχής του, όπως εκείνος την επιθυμεί. Χορέψτε μαζί του.
New Order – 1963 (Arthur Baker remix)
Ναι, αν έχεις ακούσει το original του 1986, αυτό δε μοιάζει καθόλου με remix αλλά περισσότερο με ολική ανακατασκευή του B-Side κομματιού στο single του True Faith. O Αμερικανός Arthur Baker, 8 χρόνια μετά ξαναέπιασε το κομμάτι στα χέρια του και το επανέφερε ουσιαστικά στον ήχο που πάντα διέθεταν οι Βρετανοί New Order. Ας μη ξεχνάμε πάντως πως η μπάντα είχε αποτραβηχτεί από την δημιουργία μουσικής μετά και το Republic του 1993, οπότε εκείνο το διάστημα βρισκόταν σε παύση.
Το κομμάτι κρύβει πίσω του μια ολόκληρη ιστορία που δεν είναι του παρόντος για ανάλυση. Σε γενικές γραμμές, μιλά για την ενδοοικογενειακή βία που υπέστη στο παρελθόν ο φερόμενος ως δολοφόνος του John F. Kenned, ενώ ο ίδιος ο Bernard Sumner αστειευόμενος περί φανταστικής ιστορίας, θίγει την ψυχική διαταραχή του δολοφόνου του Αμερικανού προέδρου. Τροφή για σκέψη λοιπόν με μουσική συνοδεία που δεν θυμίζει σε τίποτα την ιστορία που περιγράφουν οι στίχοι του τραγουδιού. Αγνοήστε όμως τα νοήματα, το remix του 1963 είναι και πάλι εδώ για να μας θυμίσει τα όμορφα 90’s και τις εξαιρετικές μουσικές τους…
Chris Rea – Girl In A Sports Car
When I was a boy I had a dream. It never came true but somehow it seems when I drift away and I know it’s so, there’s a certain time and place I go. Τραγουδισμένο από τη βραχνή γοητευτική φωνή του μεγάλου Βρετανού Chris Rea για το La Passione. Δραματική ταινία της Βρετανίας του 1996, που γράφτηκε από τον ίδιο τον Chris Rea, σε σκηνοθεσία John B. Hobbs. Πρωταγωνιστές ήταν ο Sean Gallagher, ο Paul Shane και η Shirley Bassey που συμμετέχει βεβαίως και σε πολλά τραγούδια του φιλμ Το soundtrack φυσικά συνέθεσε o Rea.
Πρόκειται για την ιστορία ενός 10χρονου αγοριού, γόνου ιταλικής οικογένειας μεταναστών, με εμμονή στα αγωνιστικά αυτοκίνητα και ειδικά με τον αληθινό οδηγό αγώνων, τον Γερμανό Wolfgang Von Trips, ο οποίος σκοτώθηκε με τη Ferrari του στο Grand Prix της Monza το 1961. Η ταινία είναι εν μέρει εμπνευσμένη από τις παιδικές εμπειρίες του Rea. Σε συνέντευξη του είχε σχολιάσει πως: όλοι έχουν ένα Von Trips στη ζωή τους … για κάποιους ανθρώπους οι εμπειρίες αφορούν το ποδόσφαιρο ή τις ταινίες – Και ξαφνικά μια μέρα, το άδειο και αθώο μυαλό ενός αγοριού, γεμίζει με τόσα είδη καινούργιων ιδεών. Το κομμάτι είναι ένα χάρμα ακρόασης και σφύζει από ορχηστρική μουσική γλυκύτητα και χαρά. Με φαντάζομαι να οδηγώ το κόκκινο σπορ αυτοκίνητο στις ακτές του Μονακό με γυαλιά ηλίου, συνοδηγό μια γαλανομάτα και μουσική υπόκρουση το Girl In A Sports Car. Εσείς ;
Kyriakos Sfetsas – Morning Expectations (Πρωινές Προσδοκίες)
Και κάπου εδώ, υπόκλιση σε έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες μουσικοσυνθέτες. Ένας αριστουργηματικός jazz fusion δίσκος που φυσιολογικά θα είχε κυκλοφορήσει στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Ευτυχώς για εμάς όμως, τίποτα δεν πήγε φυσιολογικά, παρά μόνο η γνωριμία του Αδαμάντιου Καφετζή της Teranga Beat με τον Κυριάκο Σφέτσα στην Λευκάδα πριν λίγο καιρό. Εκεί, το υλικό που είχε ηχογραφηθεί και παρέμενε σε tapes στα χέρια του δημιουργού, παραδόθηκε στον πάντα μουσικά ανήσυχο ιδιοκτήτη της Teranga Beat, πέρασε νέα διαδικασία mastering (επεξεργασία ήχου) και ήδη έχει τυπωθεί σε CD και βινύλιο.
Ο Κυριάκος Σφέτσας σχημάτισε την Greek Fusion Orchestra το 1976, εκπληρώνοντας μια φιλοδοξία που χρονολογείται από την avant-garde περίοδο της δεκαετίας του ’60 και ενώ ακόμη κατοικούσε στο Παρίσι. Ήθελε να δημιουργήσει ένα έργο που θα ωθούσε και θα επέκτεινε τα όρια της παραδοσιακής Ελληνικής μουσικής. Κατ’ ουσία, τη μεταλαμπάδευση της αληθινής παραδοσιακής Ελληνικής μουσικής υπό το δικό του πρίσμα. Το αποτέλεσμα είναι μια μεγαλειώδης progressive jazz σύνθεση, στην οποία τα μέγιστα συνέβαλαν και οι καλύτεροι μουσικοί της εποχής που έπαιξαν στις ηχογραφήσεις. Ο Σφέτσας είχε το θάρρος να επέμβει στην παράδοση όχι μετασχηματίζοντας τη μουσική της αλλά εμπλουτίζοντας τη με τα στοιχεία που θα την έκαναν περισσότερο προσιτή και αξιοπρόσεκτη στο επόμενο κοινό, τους νεότερους που πάντα θα έρχονται διψασμένοι για νέες εμπνεύσεις και μάθηση.
Ο Λευκαδίτης συνθέτης γεννήθηκε στην Αμφιλοχία αλλά μεγάλωσε στο νησί της Λευκάδας όπου σπούδασε κλασική μουσική στο ωδείο από μικρή ηλικία. Ταυτόχρονα, υπήρξε αληθινά συνδεδεμένος με την παραδοσιακή μουσική και ιδιαίτερα τον ήχο του κλαρινέτου, αγαπημένο όργανο του νησιού αλλά και με τη μουσική της Λευκάδας. Ο Σφέτσας ξεκίνησε να παίζει με τσιγγάνικες ορχήστρες σε τοπικά φεστιβάλ, μια εμπειρία που ως αποτέλεσμα είχε τη δημιουργία της GFO, μετά την επιστροφή του από την εξορία στο Παρίσι το 1975. Παράλληλα με την εργασία του στο κρατικό ραδιόφωνο, μετά από πρόσκληση του ίδιου του Μάνου Χατζιδάκι, διηύθυνε μια ορχήστρα αποτελούμενη κυρίως από μέλη της «Ορχήστρας Ποικίλης Μουσικής», με κλασικό και παραδοσιακό μουσικό προσανατολισμό. Αυτή του η φιλοδοξία δεν θα μπορούσε γίνει πραγματικότητα στο Παρίσι, αφού ήταν αδύνατο να βρεθούν μουσικοί εκπαιδευμένοι σε αυτές τις διαφορετικές μουσικές κουλτούρες.
Οι ηχογραφήσεις του άλμπουμ Greek Fusion Orchestra Vol.1 που είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι της γιγαντιαίας δουλειάς του Σφέτσα με την GFO, κυκλοφορούν για πρώτη φορά και θα αποτελέσουν μια από τις εξαιρετικότερες και πιο ποιοτικές δημιουργίες της κατηγορίας διαχρονικά.
The Creation Factory – You Got It
Ο κόσμος πλέον δεν χορεύει με τις rock μπάντες αλλά οι Creation Factory είναι εδώ για να αλλάξουν τα πράγματα. Φέρνοντας ψυχεδελικούς ήχους και ρυθμούς από τη δεκαετία του ’60, η χρυσή πεντάδα με βάση το Λος Άντζελες δεν γράφει απλά μουσική, δημιουργεί μια ξεχωριστή εμπειρία – Απαθανατίζουμε τα είδη των ήχων που οι άνθρωποι δεν ακούν πια, λέει ο frontman Shane Stots – Και ο Stots (μέλος επίσης των Mystic Braves) δεν αστειεύεται. Η μπάντα χρησιμοποιεί τα αυθεντικά όργανα της δεκαετίας του ’60 για να φτιάξει blues rock κομμάτια σχεδιασμένα για να κουνήσουν τα πλήθη.
Οι Creation Factory δημιουργήθηκαν το 2014, όταν οι Stots και Iggy Gonzalez (τύμπανα) έφεραν στη συμμορία των ψυχεδελικών ληστών, τους Neil Soiland και Gabriel Pacheco στις κιθάρες και τον Glenn Brigman στα πλήκτρα. Ουσιαστικά προσπαθούν να αναβιώσουν μια μουσική εποχή και να την εκθέσουν στις νεότερες γενιές γιατί όπως λένε: Πηγαίνουμε προς τα πίσω για να πάμε μπροστά. Το πρώτο τους single You Got It, ήρθε σε ένα ανάρπαστο πλέον 7ιντσο τον Ιανουάριο του 2017. Ο δίσκος με τίτλο το όνομα της μπάντας, βρίσκεται σε κυκλοφορία από τις αρχές Μαΐου αλλά το You Got It είναι πραγματικά ασυναγώνιστο. Ένα από τα καλύτερα κατά την άποψη μου garage κομμάτια των τελευταίων ετών, δε χρειάζεται ούτε στίχους, ούτε εφέ. Είναι από μόνο του μια πανδαισία φασαριόζικης, ζόρικης garage ταραχής ! Βάλτε το να παίζει στη διαπασών και αφήστε τη farfisa και τις άγριες blues κιθάρες να κάνουν τη δουλειά τους στο μυαλό και το κορμί. Μπορεί το παρελθόν να είναι σταθερά σύντροφος των Creation Factory, το μέλλον όμως πραγματικά τους ανήκει.
Willow Springs – I’m All Over You
Γραμμένο με αυτά τα υπέροχα ακόρντα στην κιθάρα και το μαγευτικό πιάνο, θυμίζει σίγουρα πολλά συγκροτήματα με παρόμοιο ήχο, όπως οι Calexico ή οι Pink Martini. Με καταγωγή από το Μπέλφαστ, οι Willow Springs είναι ουσιαστικά το μουσικό όχημα του τραγουδιστή και στιχουργού Mark Crockard. Το Urban Ghosts, στο οποίο συνεργάζεται με πολλούς Ιρλανδούς μουσικούς, είναι το ντεμπούτο άλμπουμ του. Ένα κοκτέιλ σμαραγδένιας americana με western swing και country μαζί, πανεύκολης στο άκουσμα και ιδανικής για ταξίδι με αυτοκίνητο. Μερικές φορές, είναι πολύ όμορφο να μπορείς να καθίσεις αναπαυτικά και να αφήσεις ένα άλμπουμ να επιδράσει πάνω σου χωρίς να χρειάζεται πολύς κόπος και συγκέντρωση.
Στο I’m All Over You που ανοίγει τον δίσκο, ο Mark μοιάζει με τον φωνητικό τόνο του Roy Orbison ενώ σε κάποιους από εμάς μπορεί να θυμίσει και τον Ιρλανδό Willie Nelson, ιδίως στην πιανιστική μπαλάντα ‘It Still Hurts’. Συνδυάζοντας μπαλάντες με περισσότερο uptempo κομμάτια, το πρώτο άλμπουμ των Willow Springs μπορεί να μην τους στείλει να παίξουν σε κάποιο γνωστό americana festival, σίγουρα όμως θα τους εξασφαλίσει ένα θερμό χειροκρότημα σε πολλές country pub της Αγγλίας αλλά και από πολλά ραδιοφωνικά αυτιά.
Tracyanne & Danny – It Can’t Be Love Unless It Hurts
Όμορφες εποχές Camera Obscura με τη φωνή της Tracyanne Campbell, που είχε να μας επισκεφθεί από το 2013, οπότε και ο τελευταίος δίσκος των Σκοτσέζων, το Desire Lines. Οι Tracyanne & Danny είναι το νέο project της Tracyanne Campbell, και του Danny Coughlan από το Μπρίστολ, του οποίου το βραβευμένο ντεμπούτο για τους Crybaby το 2012, συγκρίθηκε με Smiths και Lloyd Cole (ίσως με αρκετή δόση υπερβολής).
Το πρώτο τους άλμπουμ είναι παραγωγής του Edwyn Collins και ηχογραφήθηκε στο στούντιο του Edwyn στα Highlands της Σκωτίας. Η Tracyanne & Danny είχε μάλιστα την τύχη να χρησιμοποιήσει τον vintage εξοπλισμό του παραγωγού, όπως τα πεντάλ της κιθάρας με τα οποία γράφτηκε η παγκόσμια επιτυχία A Girl Like You. Το duo κάνει αναφορά σε μια σειρά από κοινές επιρροές όπως αυτές του Lou Reed, των Αμερικανών Flamingos, του Serge Gainsbourg και των Council. Δεν μπορεί να είναι αγάπη, αν δεν πονάει λοιπόν, πολύ σωστά. Η Tracyanne εξηγεί για το κομμάτι πως: Πρόκειται για μια παλιά εμμονή, μια αγάπη που σε αναλώνει. Από αυτές τις ανεπανόρθωτες αγάπες, τις φτιαγμένες από κακές επιλογές και αυταπάτες. Εμείς θα κρατήσουμε την ομορφιά των ήχων του, όσο κι αν θα θέλαμε να μην μας επηρέαζαν και να μην ίσχυαν και για εμάς οι στίχοι…
Vips – Χωρίς Εσένα
Δεκαετία του 90΄. Μια αληθινά χρυσή εποχή για την ελληνικό pop. Κομμάτι του 1992, όταν κάνει την εμφάνισή ένα από τα πιο χαρακτηριστικά συγκροτήματα της εποχής, οι Vips. Ονειρεμένη πορεία στη δισκογραφία αφού μέχρι το 1995 είχαν στο ενεργητικό τους τρεις δίσκους και δυο single. Κώστας Χρύσης και Νάσος Φιλοξενίδης ήταν οι καλλιτέχνες πίσω από το project με ρόλους διακριτούς και απόλυτα ξεκάθαρους. Ο Νάσος ήταν ο συνθέτης και στιχουργός των τραγουδιών και ο Κώστας ο ερμηνευτής. Η διάλυση τους ήρθε επίσης το 1995 ενώ ο πρώτος δίσκος το 1992 με τίτλο Διασημότητα ήταν κυκλοφορία της Sony Music.
Το πρώτο τραγούδι το Χωρίς εσένα, σκαρφαλώνει τότε με απίστευτη ταχύτητα στις κορυφές των Chart, αφού ήταν το αγαπημένο για τα airplay σχεδόν όλων των με ελληνικό μουσικό ενδιαφέρον ραδιοφώνων. Δεν πιστεύω ότι υπήρχε άνθρωπος που δεν το είχε χορέψει. Άλλωστε πόσο δίκιο είχαν όταν έλεγαν: Τι παράξενος που είναι ο έρωτας, στην αρχή του αγαπάς και στο τέλος του πονάς….
Jm Black – Lipstick
Το Lipstic υπόσχεται disco αίσθηση από μια άλλη εποχή. Η άκρως χορευτική ηχογράφηση, ανήκει στο vol. 2 των συλλογών Chebran. Μια σειρά συλλογών της Born Bad Records που εστιάζει στη γαλλική boogie. Οι γάλλοι τη δεκαετία του ’80 δεν ήταν καθόλου εσωστρεφείς. Κάποιοι δινόντουσαν ψυχή τε και σώματι στη μουσική ή στις επιχειρήσεις τους άλλοι δε πάλι μπορούσαν να περπατούν γυμνοί από τη μέση και κάτω απλά για να τραβήξουν την προσοχή. Ενώ ο Bernard Tapie (γάλλος businessman, ηθοποιός αλλά και πολιτικός) σύντομα θα συνειδητοποιούσε πως η τύχη του ήταν μάλλον οι business, πολλοί ονειροπόλοι και εραστές της μουσικής φανταζόντουσαν τους εαυτούς τους κάτω από τον ήλιο, σε έναν μαγευτικό κόσμο φτιαγμένο από funky ρυθμούς και συνθεσάιζερ. Όσο το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας μεγάλωνε υπό τη σκιά του François Mitterrand, κάποιοι καλλιτέχνες έμπλεκαν τη funk της Νέας Υόρκης με ηλεκτρονικούς, ανατολικούς ή αφρικανικούς ήχους. Με τις διασκευές και συχνά όσα έλεγαν με τους στίχους τους, ενίσχυαν το αντιρατσιστικό κίνημα ονόματι SOS Racisme και ασυνείδητα αναδείκνυαν τον σύγχρονο γαλλικό αστικό πολιτισμό.
Νέα και ανεξάρτητα ραδιόφωνα ξεκίνησαν να εκπέμπουν από το πρόγραμμα τους αρκετή world music ενώ τα διαδοχικά κύματα μετανάστευσης εμπλούτισαν τη Γαλλία με έναν πολύ καλύτερο τρόπο. Με την άνοδο των «Κέντρων Νεολαίας και Πολιτισμού», η προμήθεια μουσικών οργάνων έγινε οικονομικά προσιτή σε όσους πριν δεν είχαν αυτή τη δυνατότητα, επιτρέποντας έτσι τη δημιουργία νέων συγκροτημάτων. Η άνοδος αυτού του νέου υβριδικού πολιτισμού, είχε μόλις γεννήσει το γαλλικό hip-hop, τη Frenchy funk ή την proto-hip-hop. Χάρη στις κασέτες, αυτά τραγούδια βρισκόντουσαν μεταξύ του Παρισιού της Λίλ, του Στρασβούργου, της Μασσαλίας και πολλών άλλων αστικών περιοχών – κυρίως μεταξύ της εργατικής τάξης. Kαλλιτέχνες, όπως ο αφρικανικής καταγωγής Jm Black που εμφανίζεται σε αυτή τη συλλογή, δημιούργησαν προοδευτικά ένα νέο ύφος, συνδυάζοντας ήχους από τους πολιτισμούς καταγωγής τους αλλά και της Γαλλίας, τη χώρα που τους υιοθέτησε.
Έλενα & Sover Group – Σε περιμένω τ’ άλλο Καλοκαίρι
Η ξενική προφορά της Έλενας ίσως να είναι ένα από τα μυστικά για την επιτυχία αυτού του κομματιού, πέρα βέβαια από τη σημειολογική αναφορά στο καλοκαίρι και τους έρωτες του. Η κατά κόσμον Έλενα Ευσταθιάδου, φαίνεται πως είχε γεννηθεί στο Κάιρο της Αιγύπτου από Έλληνες γονείς. Στα τέλη της δεκαετίας του 60 ήρθε στην Αθήνα και συνεργάστηκε με το συγκρότημα Sover Group, του Τάκη Μπινιάρη (βλ. Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 1985).
Η Έλενα, με αυτή τη γοητευτική ξένη προφορά της και οι Sover Group, το 1968 έγραψαν το πρώτο 45αρι με τίτλο Αγόρι Μου Γλυκό το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία και έγινε ασημένιο. Τον δίσκο κυκλοφόρησε η Olympic ενώ flipside υπήρχε η επίσης μεγάλη επιτυχία Μαριάννα που τραγουδούσε ο εξαιρετικός Μάκης Καλαβρός. Ακολούθησαν αρκετά ακόμα 7ιντσα (δυο στην Rca και τα υπόλοιπα στην Olympic) ώσπου το 1970 ηχογραφεί το πρώτο της LP Σε περιμένω τ’ άλλο καλοκαίρι. Οι στίχοι ανήκουν στον Δημήτρη Ιατρόπουλο και η Μουσική στον Άκη Λυμούρη.
Ο Μιχάλης είναι ραδιοφωνικός παραγωγός.
