O Mανώλης Σταυρουλάκης έχει διανύσει χιλιόμετρα στη μουσική – όντας ραδιοφωνικός παραγωγός, μουσικός παραγωγός και dj. Μέσα στην καραντίνα του ήρθε η φαεινή ιδέα να φτιάξει, ένα Fb group που σχετίζεται με την αγαπημένη του δεκαετία. Πολλά τα groups θα πεις. Ναι, αλλά αυτό είναι κάπως καλύτερο. Κι αυτό γιατί όσοι είναι σε αυτό το γκρουπ είναι φανατικοί, είναι djs, είναι λάτρεις του είδους και της δεκαετίας, έχουν πάντα μια ιστορία να σου πουν, και με καπετάνιο το Μανώλη που ξέρει τη θάλασσα της μουσικής όσο λίγοι, ξέρεις πως κάθε ποστ είναι ένα μικρό ταξιδάκι.
Με αφορμή το διήμερο πάρτυ αυτό το Σαββατοκύριακο που ετοιμάζει ο ίδιος με φίλους του djs στην Έπαυλη Μαρόκου, το Eighties Revisited party θα γίνει ένα σημείο αναφοράς για όσους ψάχνουν απεγνωσμένα κάτι που να θυμίζει τη διασκέδαση που μας έχει λείψει, όχι απαραίτητα λόγω κορωνοϊού αλλά κυρίως λόγω διάθεσης. Αν εμπιστευτούμε το vibe του καλοκαιρινού τους ραντεβού που άφησε εποχή, τότε ξεκάθαρα είναι μονόδρομος το να βρεθείς εκεί αυτό το Σαββατοκύριακο.
Ήταν επόμενο λοιπόν να μιλήσουμε μαζί του για να θυμηθούμε τα παλιά, να τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα, και να μπούμε στο κλίμα από τώρα… πριν φορέσουμε τα dancing shoes μας!
Ξεκίνησα να παίζω μουσική το 1985 όντας ακόμη παιδί, στην Άνω Τούμπα, σ'ένα μαγαζί που είχε ηλεκτρονικά παιχνίδια αλλά και μερικά τραπέζια τύπου καφετέρια και ένα bar κανονικό, με την μπάρα του, με ποτά, κτλ. Εκεί με πήγε ο φίλος μου Μιχάλης (φοιτητής οδοντίατρος στη Θεσσαλονίκη και dj για το χαρτζιλίκι του). Αυτός ήταν που μ'έμαθε να μιξάρω και μ'άφηνε σπίτι του με τις ώρες να παίζω.
Τα ραντεβού μας με φραπέ και μουσική ήταν από τα ωραιότερα πράγματα που έζησα στη ζωή μου και του είμαι ευγνώμων – τον έχω χάσει από τότε και δεν μπορώ να βρω το επίθετό του για να τον ψάξω… αν το διαβάζει αυτό ας επικοινωνήσει μαζί μου, θα με χαροποιήσει αφάνταστα)! Το πρώτο μου βινύλιο το αγόρασα στα 8 μου από το συνοικιακό δισκάδικο αφοι Απιδόπουλοι – το οποίο υπάρχει ακόμα – στην Λαμπράκη (τότε Κονίτσης). Ήταν το The Best Of The Doors (με το καφέ εξώφυλλο, γιατί κυκλοφόρησαν αρκετές μεταγενέστερες συλλογές).
Η Eighties Revisited ομάδα ξεκίνησε από εμένα μέσα στην περσινή καραντίνα – 14 Νοεμβρίου κλείνουμε έναν χρόνο. Ανέκαθεν πίστευα ότι τα 80's ήταν η καλύτερη και η πλουραλιστικότερη μουσική δεκαετία… ever! Ποτέ δεν υπήρξαν τόσα νέα μουσικά είδη, τόσα νέα κινήματα – και όλα αυτά με εμπορικό αντίκρυσμα, δηλαδή έβλεπες στα παγκόσμια charts τόσο σημαντικούς καλλιτέχνες από new wave και house μέχρι pop και soul.
Διόλου τυχαία όλα αυτά τα ονόματα μας απασχολούν μέχρι σήμερα. Έτσι ξεκίνησα την ομάδα η οποία έχει μια ιδιαιτερότητα που την κάνει να λειτουργεί σαν μουσική εγκυκλοπαίδεια και σίγουρα πιο επαγγελματική από άλλες: απαγορεύονται οι επαναλήψεις.
Δεν θα δει δηλαδή κάποιος 30 φορές το Total Eclipse Of The Heart και αν δει το ίδιο τραγούδι ξανά θα είναι άλλη εκτέλεση, live, τηλεοπτική εμφάνιση, κάποιο remix της εποχής, κτλ. Γι'αυτό και στην ομάδα συμμετέχουν djs, ραδιοφωνικοί παραγωγοί και άνθρωποι από δισκογραφικές εταιρίες – εκτός από ανθρώπους που αγαπούν τη μουσική και τα eighties και μοιράζονται μαζί μας γνώσεις και εμπειρίες.
Ξεκίνησα στα 80s για όλους τους παραπάνω λόγους και ήμουν τυχερός γιατί απορροφήθηκα αμέσως μετά το μαγαζί που προανέφερα από την μεγαλύτερη discotheque της εποχής, την L'Apogee, με τη βοήθεια του συχωρεμένου του Γιάννη Σακελλαρίου. Αυτός με άκουσε και με πήρε το 1987 βοηθό του και από το 1988 ακριβώς στα 18 μου ήμουν ήδη βασικός dj και resident.
Χαίρομαι που με τη σειρά μου στο πλευρό μου σαν βοηθοί θήτευσαν μετέπειτα γνωστά ονόματα όπως ο Γιάννης Βαλαβάνης, ο Δημήτρης Παπαγιάννης, ο Δημήτρης Πινίκας, κτλ.
Μου λείπουν τα δισκάδικα, αυτές οι βόλτες στο κέντρο προς αναζήτηση του επόμενου hit και το socializing με τους ανθρώπους της μουσικής που συναντούσε κανείς σ'αυτά όπως μου λείπουν και οι επαγγελματίες djs/εραστές της μουσικής – γεμίσαμε ερασιτέχνες που μ'έναν σκληρό δίσκο, ένα πρόγραμμα στο laptop τους και με αντάλλαγμα λίγα ευρώ ή ακόμα και μερικά ποτά παριστάνουν τους djs. Δεν είναι.
