Ο Wong Kar-Wai ξεχωρίζει ως μία από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του σύγχρονου Ασιατικού κινηματογράφου. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 έρχεται σε πρώτη επαφή με το μέσο ως σεναριογράφος και το 1988 κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή του ως σκηνοθέτης, με το As Tears Go By (Wong gok ka moon). Η επιρροή που άσκησε στο σινεμά του Χονγκ Κονγκ, από όπου ξεκίνησε, ήταν άμεση και αισθητή. Γρήγορα, η κινηματογραφική φωνή του ταξίδεψε και εκτός της Ασίας, γοητεύοντας διεθνώς σινεφίλ και άλλους/ες δημιουργούς ταινιών. Στο αφιέρωμα αυτό επικεντρωνόμαστε σε μερικές από τις ταινίες-κλειδιά του, τις οποίες ενώνει ένας διπλός θρυμματισμός του έρωτα και της αφήγησης.
Το Days of Being Wild (Ah fei zing zyun, 1990) είναι η δεύτερη ταινία του Wong, μετά το As Tears Go By. Πρωταγωνιστεί ο Leslie Cheung ως Yuddy, ένας νεαρός άνδρας που αδυνατεί να κρατήσει σταθερές ερωτικές σχέσεις και συνήθως καταλήγει να απογοητεύει τις γυναίκες που τον ερωτεύονται. Το κεντρικό θέμα του «ανεκπλήρωτου» και «αδύνατου» έρωτα που χαρακτηρίζει τη φιλμογραφία του Wong διατρέχει την ταινία και συνδέεται με την αναζήτηση της χαμένης μητρικής φιγούρας.
Πρόκειται για την πρώτη συνεργασία του Wong με τον διευθυντή φωτογραφίας Christopher Doyle. Ο Doyle, ο οποίος έχει διακριθεί διεθνώς σε κορυφαία φεστιβάλ για το έργο του, έμελλε να εξελιχθεί σε έναν από τους πιο σημαντικούς συνεργάτες του Wong, αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι της αισθητικής των περισσότερων ταινιών του. Χαρακτηριστικά που ήδη διαφαίνονται είναι τα έντονα (ψυχρά ή θερμά) χρώματα που κυριαρχούν στα πλάνα και η παρουσίαση των χαρακτήρων μέσα από καθρέφτες.
Το 1994 και 1995 κυκλοφορούν δύο ταινίες του Wong, το Chungking Express (Chung Hing sam lam) και το Fallen Angels (Do lok tin si), αντίστοιχα, τις οποίες ο σκηνοθέτης αντιμετωπίζει ως δύο μέρη μίας κινηματογραφικής εμπειρίας. Οι ταινίες αυτές αναδεικνύουν ένα ακόμη βασικό συστατικό στοιχείο του σινεμά του Wong: το σπάσιμο της αφήγησης σε μικρότερα μέρη, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους μέσω φαινομενικά τυχαίων γεγονότων και συναντήσεων.
Κάθε ταινία αποτελείται από δύο ιστορίες. Στην πρώτη ιστορία του Chungking Express, βασικός χαρακτήρας είναι ο He Zhiwu (Takeshi Kaneshiro), τον οποίο πρόσφατα χώρισε η σύντροφός του. Καθώς προσπαθεί να προχωρήσει στη ζωή του, γνωρίζει μία γυναίκα του υποκόσμου, η οποία του τραβά την προσοχή. Στο δεύτερο μέρος, ένας άλλος άνδρας (Tony Chiu-Wai Leung), επίσης πρόσφατα χωρισμένος, ερωτεύεται τη Faye (Faye Wong), η οποία δουλεύει ως σερβιτόρα σε ένα μικρό μαγαζί.
Το Fallen Angels, το οποίο είναι διανθισμένο και με στοιχεία θρίλερ, αφηγείται τις ξεχωριστές ιστορίες των Wong (Leon Lai) και Ho (Kaneshiro). O Wong είναι ένας επαγγελματίας δολοφόνος, ο οποίος έχει γοητεύσει τη συνεργάτιδά του (Michelle Reis), δίχως όμως να τρέφει κάποιο ερωτικό ενδιαφέρον για αυτή. Ο Ho, ένας βουβός μικροεγκληματίας, γνωρίζει την Charlie (Charlie Yeung), η οποία ακόμη θρηνεί τον δικό της χωρισμό. Και στις τέσσερις ιστορίες των δύο ταινιών, οι χαρακτήρες συνεχώς πλησιάζουν τον έρωτα και τη σύνδεση, χωρίς να φτάνουν ποτέ στον προορισμό αυτό. Η τεχνική της διάσπασης της αφήγησης αντανακλά τη προσέγγιση του έρωτα ως κάτι το ανέφικτο.
Ο Wong συνέχισε την πορεία του με το Happy Together (Chun gwong cha sit, 1997), ένα ερωτικό δράμα για την προβληματική σχέση δύο ανδρών, η οποία τραυματίζεται από τους αντιθετικούς τους χαρακτήρες: ο Lai (Leung) είναι περισσότερο ρομαντικός και ήσυχος, αναζητώντας μία απλή, φυσιολογική σχέση. Ο Ho (Cheung), από την άλλη, είναι παρορμητικός, χειριστικός και δεν λειτουργεί στο πλαίσιο μίας σταθερής σχέσης.
Όσον αφορά την αφήγηση, η ταινία αυτή είναι πιο συγκρατημένη και γραμμική σε σύγκριση με τα Chungking Express και Fallen Angels. Παρ’ όλα αυτά, στη ψυχή της βρίσκεται και πάλι ο απραγματοποίητος έρωτας, ο οποίος είναι παρών και εκτός της σχέσης των δύο χαρακτήρων. Ακόμη και όταν προσπαθούν να έρθουν κοντά σε άλλους άνδρες, ποτέ δεν πετυχαίνουν να χτίσουν κάτι πιο σταθερό και να επικοινωνήσουν πραγματικά. Το Happy Together αναγνωρίστηκε όσο καμία άλλη ταινία του Wong στο παρελθόν και διακρίθηκε με το βραβείο καλύτερου σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Καννών του 1997.
Με τον ερχομό της νέας χιλιετίας ήρθε το In the Mood for Love (Faa yeung nin wa, 2000), πιθανότατα η πιο γνωστή ταινία του Wong, η οποία λαμβάνει χώρα τη δεκαετία του 1960. Πρωταγωνιστούν οι Leung και Maggie Cheung ως Chow και Su, οι οποίοι μετακομίζουν στο ίδιο κτήριο μαζί με τους/τις συζύγους τους. Στην πορεία, ανακαλύπτουν πως οι σύντροφοί τους έχουν συνάψει κρυφή σχέση μεταξύ τους και τους απατούν. Ο Chow και η Su δεν ξέρουν πως ακριβώς να αντιδράσουν, όμως η κατάσταση αυτή τους φέρνει κοντά. Στην αρχή, καθώς φαντάζονται πώς ίσως εξελίχθηκε το ειδύλλιο μεταξύ των συντρόφων τους, η σχέση τους φαίνεται πως είναι φιλική. Ωστόσο, στην πορεία τα συναισθήματα που τρέφουν ο ένας για τον άλλο θα αλλάξουν.
Η ταινία εντυπωσιάζει μέσα από τα καθηλωτικά της πλάνα, τα οποία είναι πολλές φορές ασφυκτικά και αποτυπώνουν με ευκρίνεια την μοναξιά των δύο χαρακτήρων. Η ένταση που καλλιεργείται μεταξύ τους εκφράζεται μέσω των έντονων, κορεσμένων χρωμάτων. Για άλλη μία φορά, ο Wong σχεδιάζει μία κατακερματισμένη αφήγηση, η οποία αναπτύσσεται σπασμωδικά. Καθώς η μία σκηνή διαδέχεται την άλλη, ο χρόνος κυλά με διαφορετικές ταχύτητες: άλλοτε περνούν λίγες ώρες, άλλοτε περνούν λίγα χρόνια και τα άλματα αυτά είναι απότομα και δεν σηματοδοτούνται, εμποδίζοντας μία χρονική καθοδήγηση. Αντιθέτως, η ταινία βασίζεται στους λίγους της μικρούς χώρους για να διατηρεί τον ρυθμό της. Όταν οι κεντρικοί μας χαρακτήρες χάνουν τον κοινό τους τόπο, αρχίζει να φθείρεται και ο συνδετικός τους κρίκος. Η ιστορία του In the Mood for Love αποτελεί, κατά μία έννοια, συνέχεια του Days of Being Wild, μέσα από τον κοινό χαρακτήρα της Cheung, ως Su.
Τέσσερα χρόνια μετά, ο Wong επεκτείνει ακόμη περισσότερο τις ιστορίες των Days of Being Wild και In the Mood for Love με την ταινία 2046. Ο Leung πρωταγωνιστεί και επιστρέφει ως Chow, ο οποίος πλέον εργάζεται ως συγγραφέας και έχει απομακρυνθεί από την Su. Ο έρωτάς του για την γυναίκα αυτή αποτελεί ακόμη ένα σημαντικό κομμάτι του κόσμου του και επηρεάζει τις νέες του σχέσεις. Ο τίτλος της ταινίας είναι ίδιος με ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που γράφει, για έναν κόσμο όπου ένας Ιάπωνας ερωτεύεται ένα γυνοειδές, ένα ρομπότ με ανθρώπινη, γυναικεία μορφή.
Το 2046 κομματιάζεται σε τέσσερα βασικά μέρη, τα οποία μπλέκονται μεταξύ τους. Πυρήνας του κάθε αφηγηματικού νήματος είναι μία ερωτική σχέση, με τον Chow να συνιστά τον βασικό δεσμό που κρατά τις ιστορίες σε συνοχή. Ο Wong απομακρύνεται από προηγούμενες ταινίες του, καθώς περιπλέκει δράμα και επιστημονική φαντασία. Με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνει να εκφράσει την ιδέα της τυχαιότητας του έρωτα και της ανεκπλήρωτης επιθυμίας, όχι μόνο με το να σπάσει τη πλοκή σε διαφορετικά μέρη, αλλά και με το να θολώσει τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.
Το 2019, ο Wong ανακοίνωσε πως ετοιμάζει την νέα του ταινία, με τίτλο Blossoms. Σύμφωνα με τον ίδιο (πηγή: Variety), η ταινία θα συνδέεται θεματικά με την τριλογία των Days of Being Wild, In the Mood for Love και 2046, παράγοντας έτσι ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το καινούργιο του project και κλειδώνοντας τη προσοχή μας προς το μέρος του.
