HomeInterviewsO ζωγράφος που θα σώσει την ομορφιά...

O ζωγράφος που θα σώσει την ομορφιά της Άνω Πόλης

της Δέσποινας Πολυχρονίδου

Ο Γιώργος Κόφτης έγινε viral με το έργο του σε μια παλιά κρήνη της Άνω Πόλης αυτές τις μέρες όπου κατά πάσα πιθανότητα θα είδες σε όλα τα sites. Ο ίδιος όμως είναι ήδη γνωστός στην πόλη για πολλά έργα του. Εικόνες που συνομιλούν με το πριν κλείνοντας το μάτι στο τώρα, έργα που αποτυπώνουν αναμνήσεις ή στιγμές της Θεσσαλονίκης, με έντονα χρώματα και μια αισθητική που έχει πλέον κάνει νόρμα και μπορείς να αναγνωρίσεις τη δουλειά του ανάμεσα στις άλλες.

Διατηρεί ατελιέ στην πόλη αλλά και εργαστήρι, όπου διδάσκει ζωγραφική. Ίσως έχεις παρατηρήσει και τη δουλειά του σε βιβλία ή εξώφυλλα δίσκων (Γιάννης Αγγελάκας, Sotires, Δημήτρης Μπασλάμ κ.α.) Παλιότερα, ασχολήθηκε με το θέατρο, ως σκηνογράφος και δημιούργησε video art για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

Του αρέσουν η ζωγραφική, τα σκίτσα και τα γκράφιτι. Πάει βόλτα με το ποδήλατο τις Κυριακές, λατρεύεις τις ταινίες με πολλά εφέ και τη φρέσκια σοκολατόπιτα. Πήγαμε στο ατελιέ του, περπατήσαμε για να δούμε μαζί τα έργα του στην πόλη, και προσπαθούμε να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα αυτόν τον απίθανο τύπο που ζει σε έναν κόσμο γεμάτο χρώματα.

Όταν ζωγραφίζεις εκτός καβαλέτου, μπορούμε να πούμε πως κάνεις street art, σωστά; Τι λες, δεν αναλαμβάνεις όλη την Άνω Πόλη μιας και έχεις ήδη ξεκινήσει;

Ξεκίνησα από τις αρχές του 90 να κάνω γκραφίτι. Ναι μπορούμε να το πούμε και street art , όρος που απλώνεται σε πολλές μορφές εικαστικών παρεμβάσεων στον δρόμο. Ναι και θα την αναλάβω. Και όχι μόνο. Έδειξαν ήδη ενδιαφέρον και άνθρωποι από άλλα μέρη της Ελλάδας.

Οι παρεμβάσεις σου είναι κάτω από ένα γενικό concept;

Tο concept είναι άνθρωποι που έζησαν εδώ. Εικόνες κατοίκων που πέρασαν από τις περιοχές μας. Ιδίως η Θεσσαλονίκη παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον μιας και η ποικιλία των λαών της την κάνει και μορφολογικά όσον αφορά την ανθρωπογεωγραφία της μοναδική. Το concept όμως σκέφτομαι να συνεχίσει στους δρόμους και της Αθήνας αλλά και άλλων πόλεων και χωριών.

Ξεκίνησες με γκραφίτι και μετά πέρασες Καλών Τεχνών;

Ναι, ξεκίνησα μικρός με γκραφίτι και αργότερα σπούδασα καλών τεχνών. Πέρασα και έναν χρόνο στη Φλωρεντία. Ξεκινήσαμε από το 1993, κάναμε από τις πρώτες ομάδες στην Ελλάδα. Ως επί τω πλείστον παράνομα φυσικά.

Ποιοι Έλληνες street artists σου αρέσουν λοιπόν;

Από Έλληνες μ’ αρεσει ο Στέλιος Φαϊτάκης, ο Αλέξανδρος Bασμουλάκης κι επίσης από τους πιο νέους ο Ιno.
Εχεις επηρεαστεί από καλλιτέχνες, όπως για παράδειγμα ο Basquiat; Έχεις πολλά 80s και 90s στοιχεία…

Σαφώς και έχω επηρεαστεί από πολλούς καλλιτέχνες, με κάποιους να έχουν αφήσει εμφανή τα σημάδια τους πάνω στη γραφή μου και άλλους να με έχουν επηρεάσει πιο υπόγεια. Μεταξύ αυτών και ο Basquiat. Πολλοί street artists και κυρίως ζωγράφοι. Η γραφή μου είναι πολυποίκιλη οπότε δεν ξέρω που ανήκει αν ανήκει σε κάποια δεκαετία ή ξεκάθαρη κατηγορία. Είμαι λάτρης της τέχνης οπότε θαυμάζω πολλά και άλλα τόσα αφομοιώνω.

Τι μουσική ακούς όταν ζωγραφίζεις;

Η μουσική μου είναι συνήθως κλασσική και πολλές φορές ομιλίες. Θέλω παρέα και συχνά δεν έχω οπότε το καλύπτω έτσι.

Μίλησέ μας για τα έργα σου σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Αγαπάς τα χρώματα και τις αντιθέσεις…

Η ζωγραφική μου είναι αμιγώς κολορίστικη (πολύ χρωματιστή) όσο και αν προσπαθώ να το περιορίσω. Την αντίθεση μεταξύ παλιού και νέου την επιδιώκω μιας και είναι αποτύπωμα αυτού που ψάχνω μανιωδώς που είναι η έννοια της ταυτότητας. Κάτι που με έχει απασχολήσει στις τελευταίες μου εκθέσεις.

Πώς διασκεδάζεις;

Δυστυχώς, δεν βρίσκω πολλές διεξόδους για διασκέδαση, αυτό που μου δίνει περισσότερη ανακούφιση είναι η μετακίνηση. Το ταξίδι ή η εκδρομή κάπου στη φύση.
Πώς είναι να ζεις στη Θεσσαλονίκη; 
H Θεσσαλονίκη είναι αναπόφευκτα ένα κομμάτι μου, εδώ μεγάλωσα. Είναι μια ιδιότυπη κατάσταση. Είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε νοσταλγοί εδώ μιας και έχει περάσει πολλές περιόδους με μεγαλύτερη πρόοδο άνθιση αλλά και πιο ανοιχτά μυαλά. Τελευταία, μετά από μια μακρά περίοδο ζόφου, είτε οικονομικού, είτε στο θέμα του πολιτισμού, διαφαίνονται λίγα φώτα μπροστά, περισσότερο από την αύξηση του τουρισμού. Δυστυχώς, η τελευταία τετραετία τη ρήμαξε. Ας ελπίσουμε πως θα ανέβει.
Πόσο συχνά σε εμπνέει η επικαιρότητα; Eίδαμε πρόσφατα το έργο σου μετά τα Τέμπη.
Πολύ λιγότερο από όσο θα έπρεπε σχολιάζω την επικαιρότητα. Το δυστύχημα στα Τέμπη ήταν κάτι φρικτό. Δεν υπήρχε άνθρωπος στο εργαστήρι μου (όπου παραδίδω μαθήματα) που να μην είναι σε κατάσταση σοκ. Καμιά φορά χάνουμε τους ρόλους μας. Λέμε ας το αφήσουμε στους εικονογράφους να σχολιάσουν κτλ. Κακώς. Θα έπρεπε όλοι να μιλάμε περισσότερο, ανεξάρτητα από του τι υποτίθεται πως είμαστε.
Φωτογραφίες: Νίκος Αραμπατζής

Related stories

Οι ταινίες της εβδομάδας 25.04-01.05.2024

Γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Η κατρακύλα στα εισιτήρια των κινηματογράφων...

Η Μαρίτα Καρυστηναίου δημιουργεί τα φωτιστικά των ονείρων σας

φωτογραφίες: Μαρία Ευσταθιάδου Η Decolight λειτουργεί από το 2010 και...

Ψηλά στο Εσκί Ντελίκ, αναμνήσεις μιας άλλης ζωής

Ήταν μικρές κι αθώες κοπελούδες σαν ήρθανε απ’ την...

Κριτική Βιβλίου | Λίνα Φυτιλή «Χρυσός κήπος. Αλτίν μπαχτεσί».

γράφει ο Τάσος Γέροντας Λίνα Φυτιλή «Χρυσός κήπος. Αλτίν μπαχτεσί»....