Μουσικό Ντοκιμαντέρ, Ισραήλ-Ελλάδα-Γαλλία-Γερμανία, 2010, 89 λεπτά
Σκηνοθεσία: Ροϊ Σερ
Εμφανίζονται: Τόμερ Κατζ, Mάρθα Λούις, Μεχτάπ Ντεμίρ
Η ιστορία τριών νέων μουσικών από την Ελλάδα, την Τουρκία και το Ισραήλ, οι οποίοι ξεκίνησαν ένα συναρπαστικό (μουσικό) ταξίδι στην Αν. Μεσόγειο, θέλοντας να αφηγηθούν, για πρώτη φορά μέσα από μια ταινία, την ιστορία της Ρόζας Εσκενάζι πιο γνωστής και αγαπητής στην Ελλάδα τραγουδίστριας του ρεμπέτικου που έζησε, με πάθος, φλόγα και αγάπη.
Ένα οδοιπορικό σε δύο επίπεδα είναι η ταινία του Ροϊ Σερ Καναρίνι μου Γλυκό. Με όχημα τον βίο και την πολιτεία μιας σπουδαίας ρεμπέτισσας και λαικής ερμηνεύτριας, όπως ήταν η Ρόζα Εσκενάζι. Το ένα ταξίδι αφορά την έρευνα και την περιήγηση τριών μουσικών (από Ισραήλ, Τουρκία και Κύπρο) στους δρόμους της Ρόζας και του ρεμπέτικου τραγουδιού (αισθητική, κουλτούρα και ήχος). Το δεύτερο ταξίδι είναι ένα οδοιπορικό 80 χρόνων στην ιστορία των Βαλκανίων και της Ελλάδας. Δεν είναι τυχαίος αυτός ο συνδυασμός αφού η ιστορία της Ρόζας δεν είναι τίποτα άλλο από μια νέα Οδύσσεια, μια άλλη ιστορία της Ελλάδας δηλαδή, που περιγράφει χαρές, πόθους, αγάπες, πίκρες και βάσανα του ελληνισμού. Έξυπνη η συνδυασμένη η χρήση του μοντάζ στην παρουσίαση παλαιών ηχογραφήσεων με νέες που παρουσιάζουν οι τρεις περιηγητές μουσικοί της ταινίας σε Κωνσταντινούπολη, Θεσσαλονίκη και Αθήνα ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν τη Ρόζα (όπως π.χ. ο ρεμπετολόγος Κ. Χατζηδουλής). Αυτό το ταξίδι και η αφηγηματική ροή της ταινίας είναι τόσο ευχάριστα και οικεία στον θεατή που σε όλη την διάρκεια της προβολής πάω στοίχημα πως από τα γύρω καθίσματα θα ακούτε θεατές να σιγοψυθιρίζουν τους στίχους και να χτυπάνε παλαμάκια ή να κρατανε το ρυθμό με το πόδι!
