Αυστραλία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, 2016 Σκηνοθεσία: Γκαρθ Ντέιβις με
τους: Νικόλ Κίντμαν, Ντεβ Πατέλ, Ρούνι Μάρα
Ο μικρός Σαρού ζει με τη μητέρα και τον αδερφό του σε ένα φτωχικό χωριό στη Βόρεια Ινδία, ώσπου μια μέρα από λάθος καταλήγει σε ένα τραίνο με προορισμό τη Καλκούτα. Εκεί μόνος και χωρίς δυνατότητα να βρει το δρόμο του γυρισμού, καταλήγει σε ένα ορφανοτροφείο ώσπου υιοθετείται από μια τρυφερή αυστραλέζικη οικογένεια.
Η ταινία είναι βασισμένη σε αληθινή ιστορία την οποία παρουσιάζει με ευαισθησία, ουσιαστικό συναίσθημα και καλοφτιαγμένους χαρακτήρες. Η αφήγηση είναι απολύτως γραμμική. Στο πρώτο μέρος της, παρουσιάζεται η μικρή οδύσσεια ενός παιδιού, που από τη μία στιγμή στην άλλη βρέθηκε εγκαταλελειμμένο σε μια άγνωστη πόλη, με ανθρώπους που μιλούν μια άγνωστη σε αυτό γλώσσα και χωρίς να είναι ικανό να δώσει πληροφορίες ή εξηγήσεις σε κανέναν. Γρήγορα ο θεατής παίρνει μια πικρή γεύση από την εξαθλίωση μιας τεράστιας μερίδας του ινδικού λαού, την εγκληματικότητα, τη φτώχεια, τις μεγάλες ανισότητεςκαι την εκμετάλλευση. Με εικόνες ίσως ωραιοποιημένες αλλά πάντως παραστατικές, βλέπουμε τη πικρή περιπλάνηση του παιδιού από το μεγάλο σιδηροδρομικό σταθμό μέχρι τα βρώμικα νερά του Γάγγη, τις λατρευτικές τελετές των πιστών και τη διαμονή σε ένα ασφυκτικά γεμάτο ορφανοτροφείο.Όλα αυτά καθώς ο μικρός Σαρού μαθαίνει σταδιακά πως να επιβιώνει, να εφοδιάζεται με τα απαραίτητα, ένα χαρτόνι για τον ύπνο, ένα μεταλλικό κουτάλι, να προστατεύει τον εαυτό του από εχθρούς και υποτιθέμενους φίλους πάντα με τη μνήμη της οικογένειας που άφησε πίσω να το συνοδεύει και το στόχο να επιστρέψει σε αυτούς.
Οι εικόνες της εξαθλιωμένης Ινδίας λήγουν οριστικά μέσα σε ένα αεροπλάνο, όπου ο Σαρού, έχοντας εκπαιδευτεί στο να τρώει με μαχαιροπίρουνα και να προφέρει κάποιες λέξεις στα αγγλικά, πλυμένος με καινούργια, καθαρά ρούχα, αναχωρεί για την Αυστραλιακή Ήπειρο, να συναντήσει τη νέα του οικογένεια. Ακολουθούν κάποιες τρυφερές σεκάνς, όπου ο ήρωας προσαρμόζεται σταδιακά στα νέα δεδομένα και η όμορφη αυτή οικογένεια υποδέχεται άλλο ένα παιδί από την πατρίδα του στους κόλπους της, το οποίο όμως γρήγορα διαφαίνεται ότι θα ακολουθήσει μια πιο δύσκολη και προβληματική πορεία. Κάπως έτσι η αφήγηση αποχαιρετά την παιδική ηλικία του Σαρού και σχεδόν απότομα μας μεταφέρει 20 χρόνια αργότερα, σε ένα νέο κεφάλαιο της ταινίας το οποίο βρίσκει τον ήρωα πολύ μακριά από το σπίτι του πλέον όχι μόνο γεωγραφικά αλλά και συναισθηματικά. Ο νεαρός Σαρού που ετοιμάζεται να αρχίσει τις σπουδές του, προσπαθεί να διαφοροποιήσει τον εαυτό του από τον ψυχολογικά ασταθή ετεροθαλή αδερφό του, δε μιλάει παρά μόνο αγγλικά, έχει ξεχάσει τις συνήθειες του δε μπορεί να φάει πια με τα χέρια, δυσκολεύεται να κάνει τζόκινγκ, αυτός που κάποτε έτρεχε για τη ζωή του, που ονειρεύονταν να διασχίσει ολόκληρη τη χώρα για να βρει τη μητέρα του.
Έρχεται όμως αναπόφευκτα η στιγμή, που οι μνήμες του παρελθόντος εισβάλουν στη γαλήνια καθημερινότητά. Αρχικά οι μνήμες είναι αόριστες, πράγματα βασικά, γεύσεις μυρωδιές, κάποιο χρώμα ή απροσδιόριστο τοπίο. Σταδιακά σχηματίζονται πρόσωπα, γεγονότα. Συναισθήματα, που κατακλύζουν τη σκέψη του και παραλύουν τη ζωή του. Ο Σαρού θα απομακρυνθεί από την κοπέλα του, από τους τόσο αγαπητούς του γονείς, θα παραιτηθεί από τη δουλειά του και θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια ισχυρότατη κρίση ταυτότητας, ανάμεσα σε δυο πολιτισμούς, δυο μητέρες και ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσα τους.
Έτσι η ταινία αφού έχει χτίσει τη δραματουργία της, δρομολογείται σταδιακά, με τρόπο ουσιαστικό και συγκινητικό. Ωστόσο σε ορισμένες σκηνές φαίνεται ότι έχει κάτι παραπάνω να προσφέρει από μια κλασσική ιστορία επανένωσης. Ο σκηνοθέτης με ένα αρμονικό παράλληλο μοντάζ, αναμιγνύει τις θολωμένες αναμνήσεις του ήρωα, με τη φαντασία και εικόνες από το παρόν του. Βουτάμε και εμείς στο ταραγμένο νου ενός ανθρώπου που βρέθηκε από τη σκόνη της Καλκούτα στην αυστραλέζικη μεγαλούπολη, που έτρεξε για τη ζωή του σε χωματόδρομους, που βίωσε την εγκατάλειψη, που τόσο απότομα άλλαξε τη ζωή του. Οι πολυσύχναστοι δρόμοι της Ινδίας μπερδεύονται με τις μεγάλες παραλίες της Αυστραλίας, οι ξύλινες παράγκες με τους ουρανοξύστες και η αφθονία στην οποία ζει συγκρούεται με τις στιγμές που παιδί πουλούσε κλεμμένο κάρβουνο για να αγοράσει δυο σακουλάκια γάλα. Εικόνες που θαρρείς πως ξεπήδησαν από όνειρο αλλά σταδιακά ξεκαθαρίζουν, γίνονται όλο και πιο απτές κάνοντας του πλέον ξεκάθαρο πως δε μπορεί να συνεχίσει να ζει όπως ζούσε. Έτσι αυτή η μετάβαση από τον έναν κόσμο στον άλλο είναι ό,τι πιο ουσιαστικό έχει να δώσει το Lion πίσω από τη συγκινητική ιστορία του. Γιατί ο θεατής καταλαβαίνει ότι εδώ δε μιλάμε απλά για ανισότητα ή για πολιτισμικό χάσμα, αλλά για άβυσσο ολόκληρη. Και αν εμείς μπορούμε εύκολα να ζούμε γνωρίζοντας το, ο Λέων δε μπορούσε.
Στη Θεσσαλονίκη παίζεται στις αίθουσες: Cineplexx One Salonica Αίθουσα 2, Odeon ΠΛΑΤΕΙΑ 2, Ster Cinemas Μακεδονία 5, Village Mediterranean Cosmos 2, Μακεδονικόν
