Μάλιστα.
Αφού διάβασα την είδηση ‘Τι έκανε χτες ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος μαζί με την Μπιγιονσέ?’, μπορώ να γράψω απερίσπαστη ένα κείμενο, για σας αναγνώστες μου. Ιδέα δεν έχω και έμπνευση να αντλήσω δεν μπορώ, έγιναν τόσα πολλά από την τελευταία φορά. Η αρχισυντάκτρια γέννησε ένα τεκνό, εγώ πήγα Βιετνάμ και πήρα όλα τα τεκνά, σε καμιά δεκαπενταριά χρόνια θα πάρω και αυτό της αρχισυντάκτριας. Θα έγραφα για το βύζαγμα αλλά με ανησυχεί το νοητικό άλμα αθώων κορασίδων προς το μητρικό γάλα. Θα έγραφα για το καλό σεξ που είχα όλο το δεκαήμερο των εορτών, αλλά μου το χαλάει το αναπαραγωγικό κόνσεπτ με κρεσέντο τοκετού. Με λίγα λόγια, αρχισυντάκτρια, μου πήδηξες τη λίμπιντο. Και το γράψιμο για τεκνά.
Επανέρχομαι στο θέμα που αφήσαμε ασχολίαστο. Γιατί η αρχισυντάκτρια μου, μια κατά τα λοιπά καλοκάγαθη κορασίδα αναρχοαυτόνομων πεποιθήσεων, σαλονικιά χίπισσα στα αλώνια, δημιουργικό πνεύμα και καυτή γκόμενα –μεγαλύτερη από μένα βεβαίως, ειδάλλως δεν θα ήτο αφεντικό μου- βρίσκει το ιδανικό σπέρμα, το κρατάει ζεστό έντεκα χρόνια και φέρνει στον κόσμο ένα ποτένσιαλ γκομενικό της Ρίτας, στο άνθος της ηλικίας μου, μόλις είκοσι δύο ετών και νιώθω αξάφνου κατάτι ραμολιμέντο, έτοιμη να εντοιχιστώ στον καταψύκτη του γείτονα?
Δεν χωρεί αμφιβολία. Η αρχισυντάκτρια δεν άφησε το δίμετρο τεκνό της για να τρέχει ξεβράκωτη στη χώρα των κίτρινων κοντών κομμουνιστών. Δεν μπήκε καν στη διαδικασία να μάθει να γράφει σαν μόγγολο τη φράση ‘γουό μέι γιόου ντιάν, τζάι ναρ μάι ντιάν φέι ινγουέι γουό ντε κώλος χεν λεν’*, ούτε να πλένει 5 ώρες κομπινεζόν και σώβρακα στο χέρι γιατί η κουλή κίτρινη κοντή κομμουνίστρια πλυντηριαντζού αποφάσισε να φύγει για το κωλοχώρι της στην κεντρική Κάτω Μογγολία είκοσι μέρες πριν το έτος του φιδιού, μαύρο φίδι που σε έφαγε κοντή αξύριστη ανοργασμικιά! Πώς να μην πιάσεις παιδί όταν σε ταΐζουν γύρο πίτα χτυπητή απόλα με μπουγάτσα τυρόπιτα κρέμα και σε αντιδιαστολή βράζεις ρύζι, να, και μόνο που έγραψα ‘γύρο’ νιώθω αυτόν το οργασμό που πρέπει να έχεις όταν το ωάριο κάνει το υπερσιβηρικό από βορρά προς τον ζεστό νότο για μπάνια παρέα με τον κουνιστό μεταλλαγμένο ξάδερφο με ουρά. Ρίτα, βάλε την ουρά στα σκέλια και άσε απόξω μόνο τα μπούτια, να τα βλέπουν οι Κινέζοι, η αφεντικίνα σου τα έδειχνε στο παλικάρι της και ανακηρύχθηκε αναπαραγωγικιά γκόμενα, το ’13 μου μέσα!
Τι κατάλαβα? Πήγα Βιετνάμ βέβαια, και ερωτεύτηκα τριάντα τρεις φορές ανά εικοσάλεπτο, ήπια και λίγο καφέ της προκοπής, έκανα και τη φιλάνθρωπο το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, αυτό το τελευταίο ήταν τάμα, μοίραζα κουβερτάκια σε άστεγους όλη νύχτα, κάπως έπρεπε να ξεπληρώσω στους Βιέτ αυτό το έθιμο να με κρατούν ζεστή συνεχώς. Αλλά επειδή όλα τα ωραία διαρκούν λίγο, το βραστό αυγό σε σόγια επέστρεψε για να μου κάνει το ριάλιτι Αυτοκρατορία των Αισθήσεων. Αρχισυντάκτρια, αν βρεις κάτι σε καλό σπέρμα για μένα, κράτα το, με Κινέζο θα μου βγουν κοντά και άτριχα, σε θηλυκό δεν είναι κακό, φαντάσου να είναι όμως τεκνό με αυτή τη δυσαναλογία μεγέθους ηβικό τρίχωμα – αναπαραγωγικό εργαλείο, δεν θα το αντέξω. Να μου πουν εμένα το γιόκα μου ‘μακρυμάλλη’?
*’δεν έχω ρεύμα γελοίε κοντέ κίτρινε, που σκατά να πάω να πληρώσω την κομμουνιστική παροχή κάρβουνου γιατί ο κώλος μου νιώθει παλουκωμένος σε παγοκολόνα?’
