HomeNewsroomΚοινωνικό το θέμα «Φαρμακονήσι»

Κοινωνικό το θέμα «Φαρμακονήσι»

Για να είμαι
ειλικρινής δεν είχα σκοπό να γράψω κάτι σχετικά με το θέμα «Φαρμακονήσι»
γιατί
δεν υπάρχει λύση στο πρόβλημα αλλά μόνο διαχείριση του. Δεν μπορεί να
εξαλειφθεί ο πόλεμος, οι εμφύλιες συρράξεις, οι κακουχίες, οι μεταναστεύσεις,
το όνειρο για μια καλύτερη ζωή. Όταν στέλνεις αυτούς τους ανθρώπους πάλι πίσω
στις χώρες τους, όπου ίσως κινδυνεύει η ζωή τους, αυτό δεν είναι λύση αλλά
διαχείριση. Επομένως, με τα σημερινά Ευρωπαϊκά και μη, πολιτικά και κοινωνικά
δεδομένα, δεν μιλάμε για λύση του προβλήματος αλλά για απλή διαχείριση του.
Έχοντας τα παραπάνω κατά νου και διαβάζοντας πολλές αναρτήσεις και σχόλια (ως
επί το πλείστον ρατσιστικά) από φίλους, γνωστούς και αγνώστους, αποφάσισα να
εκφράσω αυτά που πολλοί από εμάς νιώθουμε αλλά μάλλον λίγοι τα εκφράζουμε.


Να τα πάρουμε
όλα από την αρχή.
Αρχικά τι έγινε στο Φαρμακονήσι και γιατί γίνεται τέτοιος
χαμός. Το κοινώς αποδεκτό γεγονός είναι ο θάνατος 12 Σύριων προσφύγων, παιδιών
και γυναικών μόνο. Το πως ακριβώς αναποδογύρισε η βάρκα που τους μετέφερε,
παράνομα από την Τουρκία στην Ελλάδα, και ποιος έφταιγε, υπάρχουν πολλές και
αντικρουόμενες εκδοχές. Μετά από την κατακραυγή από τη διεθνή κοινότητα και
τους διεθνείς οργανισμούς, πλέον γίνεται επίσημη έρευνα, με όσο το δυνατόν
ανεξάρτητους φορείς, για να διαπιστωθεί αν τελικά φταίνε ή όχι οι λιμενικοί.

Το θέμα δεν
είναι ποιος φταίει
, καθώς η απόδοση ευθυνών δεν θα φέρει πίσω τις 12 ψυχές που
χάθηκαν. Το θέμα είναι τι κάνουμε και πως διαχειριζόμαστε εμείς σαν κράτος,
πολίτες και ατομικά το συγκεκριμένο περιστατικό, το οποίο έχει παρελθόν και
μέλλον.

Συμφωνούμε όλοι
πως η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχθεί άλλους μετανάστες, είτε αυτοί είναι, με βάση
τις διεθνείς συμβάσεις που έχουμε υπογράψει και μας δεσμεύουν, πρόσφυγες ή
λαθρομετανάστες. Συμφωνούμε επίσης πως κάτι πρέπει να γίνει, για να μην ξανα-επαναληφθούν
παρόμοιες τραγωδίες.

Λύσεις τύπου
«πετάξτε τους στη Θάλασσα»,
είναι προφανές πως δεν λειτουργούν και μας κάνουν
μεγαλύτερο κακό, τόσο στη χώρα μας στη διεθνή κοινότητα, όσο και εντός, με το
να διχάζουν εμάς τους ίδιους και να δημιουργούν δύο ακραίους παράλογους πόλους.

Για μένα, το
πρόβλημα διαχείρισης πηγάζει από το γεγονός ότι πολλοί Έλληνες, έχουν πάψει να
βλέπουν τους μετανάστες ως ανθρώπους με ανάγκες, και πλέον τους θεωρούν κινητά
προβλήματα για την δημόσια υγεία, εκπαίδευση, την κοινωνία, το κράτος, το έθνος
κτλ. Παραβλέπουν το γεγονός ότι αυτοί οι «τραγικής ποιότητας» άνθρωποι
εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους γιατί πολύ απλά, στην καλύτερη
των περιπτώσεων, δεν είχαν τα μέσα για να ζήσουν ή στη χειρότερη, κινδύνευε η
ζωή τους. Ναι δεν φταίμε εμείς για την κατάσταση τους, αλλά αυτό δεν
δικαιολογεί την υπέρμετρη αναισθησία που μαστίζει την κοινωνία μας.


Από τη στιγμή
που είσαι ανίκανος να φυλάξεις τα σύνορα σου
, και επιπροσθέτως είσαι
αναγκασμένος να τηρήσεις συμβάσεις που εσύ ο ίδιος υπέγραψες, πρέπει να
διαχειριστείς την κατάσταση ανθρώπινα. Αφού λύση στο πρόβλημα, ορθολογικά δεν
μπορεί να δοθεί, τουλάχιστον διαχειρίσου το με ανθρωπιά. Αυτό δεν σημαίνει να
«φιλοξενήσεις» τον οποιονδήποτε προσπαθεί να περάσει παράνομα τα σύνορα σου,
αλλά αφού τους έπιασες, να ακολουθήσεις το γράμμα του νόμου που εσύ ο ίδιος
συν-νομοθέτησες εντός και εκτός Ελλάδας, με σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και
αξιοπρέπεια. Η ανθρώπινη διαχείριση ενός προβλήματος προϋποθέτει, μεταξύ άλλων,
και την συνύπαρξη της λογικής με την ανθρωπιά. Και όταν αυτές οι δύο παράμετροι
δεν συνδυάζονται, έχουμε τυφλές τεχνοκρατικές λύσεις που πονάνε, χωρίς να έχουν
τα επιθυμητά αποτελέσματα, βλέπε τρόικα στην Ελλάδα.


Από τον Πρόεδρο
της Δημοκρατίας αυτής της χώρα
ς έως και τον πιο απλό πολίτη, πρέπει όταν μιλάμε
και εκφέρουμε άποψη, ειδικά για καταστάσεις και προβλήματα που εμπεριέχουν
ανθρώπινες ζωές, να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Πρέπει να βουτάμε τη γλώσσα στον
εγκέφαλο μας πρώτα και μετά να μιλάμε. Γενιές Ελλήνων υπήρξαν και θα υπάρξουν
μετανάστες, γιατί ο λόγος μετανάστευσης είναι η ανάγκη για ένα καλύτερο μέλλον
και όχι η δημιουργία προβλημάτων στην χώρα υποδοχής. Απλά εμείς έχουμε ένα
πτυχίο, ένα μεταπτυχιακό ή ένα διδακτορικό, άρα είμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Αυτή
ακριβώς η «ανωτερότητα» μας πρέπει να μας κάνει λιγότερο χοντρόπετσους.


Για τους
πολιτικούς η λύση του προβλήματος είναι να μεταθέτεις την ευθύνη πάντοτε στους
άλλους, και το πιο εύκολο θύμα είναι οι ίδιοι οι μετανάστες, αν όχι το κόμμα
της εκάστοτε κυβέρνησης ή αντίστροφα της αντιπολίτευσης. Αν ο λαός δεν ήταν σε
τόσο μεγάλο βαθμό αναίσθητος, δεν θα έβγαινε κανένας πολιτικός ή δημοσιογράφος ή
τυχαίος blogger να στάξει μίσος με τόση ευκολία. Δυστυχώς, επειδή οι άνθρωποι
είμαστε μιμητικά όντα, καταφεύγουμε και εμείς στο τέχνασμα της μετάθεσης των
ευθυνών αντί να καυτηριάζουμε τη λάθος θέση, δήλωση ή ενέργεια ενός ατόμου,
συνόλου ή φορέα.

Δεν προτείνω
λύση στο πρόβλημα, καθώς δεν υπάρχει, απλά προτείνω άλλη οπτική του προβλήματος
με ορθή και ανθρώπινη διαχείριση του. Θέλω να ελπίζω πως εκφράζω τη φωνή της
λογικής και της ανθρωπιάς, γιατί λόγω κρίσης, πολλοί από εμάς έχουμε χάσει τόσο
τη λογική όσο και την ανθρωπιά μας. Και αναρωτιέμαι, αν από τον άνθρωπο αφαιρέσεις
τη λογική και την ανθρωπιά, τι άραγε μένει;

Related stories

Τα πράσινα παπαγαλάκια της Θεσσαλονίκης

Φαίνεται σαν ψέμα, αλλά ναι, υπάρχουν 3 αποικίες με...

Οι Ανοιξιάτικες θεατρικές παραστάσεις μας περιμένουν!

  RADIO CITY THEAΤRE (Βασ.όλγας 11 Παρασκευοπούλου 9, Τηλ. 2313 254...

Αστικοί θρύλοι της Θεσσαλονίκης – Η Πανούκλα

γράφει η Μαρία Ράπτη Σαν ποντικός που πεινάει και που...

Έρχονται δύο νέα πάρκα τσέπης

Στη φύτευση 500 δέντρων στη νέα παραλία Θεσσαλονίκης προχωρά ο δήμος Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο...