A homemade column of all things cool! (and sometimes not so cool…)

Ακόμη ένα απόγευμα Κυριακής με βρίσκει εδώ.
Το μυαλό λιγάκι εκτός είναι η αλήθεια. Μια πολύ όμορφη εβδομάδα, με μια εξαιρετικά δυνατή βραδιά στο Pre-Reworks event στο Λονδίνο με σούπερ μουσικές πολύ χορό, γνωστά πρόσωπα και νέους φίλους μόλις πέρασε. Είχαμε αρκετό άγχος είναι η αλήθεια αλλά το στοίχημα τελικά κερδήθηκε με ένα μεγάλο χαμόγελο σε όλων τα πρόσωπα. Περισσότερο από όλα ωστόσο μου έμειναν τα λόγια ενός επισκέπτη ο οποίος μου είπε « Δεν ξέρω πως είναι στην Ελλάδα δεν έχω έρθει. Όμως σήμερα δείξατε σε εμάς εδώ ότι τελικά η Ελλάδα δεν είναι μόνο πολιτική και οικονομία. Είναι πολλά περισσότερο από αυτά.»

Δεν ξέρω αν χρειαζόταν ένα pre-reworks event στο Λονδίνο για να το σκεφτεί κάποιος αυτό και δεν θέλω να το πιστέψω κιόλας. Δεν ξέρω αν επίσης ο άνθρωπος αυτός θα έρθει ποτέ στην Ελλάδα, ελπίζω να το Κάνει πάντως. Πάντως αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι καλά τα παραδοσιακά Κάλλη της χώρας και ο Ζορμπάς αλλά χρειάζεται και Κάτι άλλο για να έρθει και μια άλλη μερίδα επισκεπτών στην χώρα που τουλάχιστον δεν έχουν ασπρίσει τα μαλλιά του.

Θα μου πεις εδώ γίνεται χαμός κι εσύ τι μου λες; Λέω το προφανές, σε μια πόλη όπως η Θεσσαλονίκη που κακά τα ψέματα δεν διεκδικεί το όσκαρ Κάλλους πρέπει Κάτι άλλο να γίνει. Δεν είμαι θιασώτης της λευκής πετσέτας, ζω εδώ και κάτι πρέπει να κάνω. Όχι δεν εννοώ να κάθομαι και να κρίνω, γιατί δόξα στο κάθε θεό που πιστεύει ο καθένας από κριτικούς στην πόλη άλλο τίποτε, γεμίσαμε. Το βλέπω ιδίως στη μουσική σκηνή που ανήκω και αγαπώ που από ρουφιανιά και κράξιμο άλλο τίποτε. Όμως δεν δέχομαι την μετριότητα που δυστυχώς έχει επιβληθεί με το ζόρι από μερικούς στην πόλη και έχει διώξει σχεδόν κάθε δημιουργικό μυαλό είτε προς νότο είτε προς βορρά. Αλλιώς την θυμάμαι την Θεσσαλονίκη…

Μουσικά τώρα η νέα δουλειά από Quantic o οποίος συνεργάζεται μαζί την φωνάρα Alice Russell είναι από τις λίγες. Ήδη το single κυκλοφόρησε και μπορείτε να πάρετε μια γεύση στο video.

Σουπερ επίσης και η νέα δουλειά του OXIA στην Infine. Σορρυ δεν θα πάρω Νina Kraviz, μια φιλόδοξη προσπάθεια για ένα γκέτο 90s warehouse ήχο αλλά δυστυχώς στο δρόμο έμεινα από δυνάμεις.

Related stories

Revisiting: La La Land (2016) του Damien Chazelle

Γράφει η Φανή Εμμανουήλ Κάθε φορά που ξαναβλέπω μια ταινία...

Το Φεστιβάλ Δάσους συνεχίζεται δυναμικά και τον Σεπτέμβριο

Το Φεστιβάλ Δάσους, το μεγάλο πολιτιστικό γεγονός της Θεσσαλονίκης, συνεχίζει για δέκατη...

Κινηματογράφος και αθλητισμός: 6 ταινίες για το Μπάσκετ

  Γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Ο Γιάννης Αντετοκούμπο είναι (μαζί με...

Το ‘ελληνικό Woodstock’ και ένα πάρτυ στη Βουλιαγμένη

Το πρωτοποριακό πάρτι του Λουκιανού Κηλαηδόνη στη Βουλιαγμένη, γνωστό...

3 Νέες ταινίες στις κινηματογραφικές αίθουσες και η κορυφαία συνάντηση του Deadpool με τον Woolverin

γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Με τις θερμοκρασίες να συνεχίζουν να...