Φορούσε τον αριθμό 146 και είχαν
ακόμα λάμψη τα μάτια της. Aυτό
ήταν η αφορμή για τη δημιουργία ενός οργανισμού με επίκεντρο την ενημέρωση και
την προστασία –επανένταξη πρώην θυμάτων-παιδιών. Το traffickingείναι
κομμάτι της αδυσώπητης καθημερινότητάς μας. Ανοίγουμε μάτια, αυτιά και
ενδιαφερόμαστε. Η Μανταλένα Καιλή
πιστεύει σε μια κοινωνία με
επίκεντρο, τη μοναδική ελπίδα, το παιδί!
Love146,
διεθνής φιλανθρωπικός οργανισμός. Γιατί 146; Η αγάπη (Love), θα
καταφέρει να προστατέψει όλα τα παιδιά;
To 2002 μια ομάδα εθελοντών ταξίδεψε
στον ΝΑ Ασία για να παρακολουθήσουν και να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του
εγκλήματος της διακίνησης και εκμετάλλευσης παιδιών. Συγκεκριμένα, καποιοι εξ
αυτών συμμετείχαν σε μυστική έρευνα που διενεργούσαν οι τοπικές Αρχές σε οίκο
ανοχής με ανήλικα κορίτσια. Όλα φορούσαν κόκκινα φορέματα, Όλα είχαν έναν
αριθμό καρφιτσωμένο επάνω τους, ωστε να διευκολύνουν την επιλογή των «πελατών»
-οι οποίοι κάθε βράδυ ήταν απο 7 μέχρι και 15 για το κάθε κοριτσάκι.
Ήταν συγκεντρωμένα σε ένα δωμάτιο
με τηλεόραση που έπαιζε καρτούν και την κοιτούσαν με βλέμμα άδειο απο ζωή. Ένα
κοριτσάκι μόνο δεν παρακολουθούσε τηλεόραση, παρά πλησίασε το τζάμι που το
χώριζε με την ομάδα των ερευνητών και τους κοίταξε. Φορούσε τον αριθμό 146 και
είχαν ακόμα λάμψη τα μάτια της.
Στην μνήμη αυτού του παιδιού κράτησαν
τον αριθμό 146, και δημιουργησαν έναν οργανισμό που θα έβαζε στο επίκεντρο την
ενημέρωση και την προστασία-επανένταξη των πρώην θυμάτων – παιδιών. Η λέξη
Αγάπη είναι ο παράγων σταθερότητας και συνέπειας προς τον σκοπό της
καταπολέμησης της διακίνισης και σεξουαλικής εκμετάλλευσης των παιδιών.
Απο εκείνη την ημέρα έχουν
περάσει περίπου 10 χρόνια. Ο Love146
είναι πλέον ένας εδραιωμένος διεθνής οργανισμός που εξειδικεύεται στην
αντιμετώπιση της διακίνησης και σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών, παγκοσμίως.
Σε Αμερική και Ασία, ενώ μόλις τα τελευταία χρόνια ξεκίνησε και το δίκτυο
ομάδων δράσης στην Ευρώπη.
Το σύνθημά μας είναι «Η Αγάπη
προστατεύει, υπερασπίζει, αποκαθιστά, ενδυναμώνει». Και ναι, θέλουμε να φτάσει
σε κάθε παιδί. Δουλεύουμε για αυτό.
Γιατί υπάρχει η λανθασμένη εντύπωση ότι παιδιά διακινούνται μόνο σε
συγκεκριμένες χώρες. Άγνοια, δεν ανοίγουμε τα μάτια όταν πρέπει;
Το ζήτημα της διακίνησης και
σεξουαλικής εκμετάλλευσης των παιδιών , για την κατανόησή του , πρέπει να
προσεγγίζεται και απο την πλευρά του θύματος και απο την πλευρά του
θύτη/πελάτη. Το δουλεμπόριο ανθρώπων ανθεί, δεν έχει σύνορα και είναι μια απο
τις τρεις πιο κερδοφόρες παράνομες δραστηριότητες παγκοσμίως. Τα παιδιά είναι
τα κατεξοχή θύματα αυτού. Παιδιά αποτελούν προιόν εμπορικής συναλλαγής, με
στόχο την σεξουαλική εκμετάλλευση. Δεν μπορούμε να μην το ξέρουμε.
Ωστόσο, όταν γινόμαστε παραλήπτες
μηνύματος μιας σκληρής αλήθειας είναι φυσική αντίδραση η άρνηση ή η
αντιπαραβολή με κάτι μακρινό, έξω απο εμάς. Είναι προσπάθεια άμυνας απέναντι σε
μια πραγματικότητα που δεν καταλάβαμε πότε, πώς και πόσο γρήγορα διαμορφώθηκε
γύρω μας… Ή απλά δεν ενδιαφερθήκαμε να μάθουμε. Ή γνωρίζαμε αλλά
προσποιούμασταν.
Η αλήθεια έιναι οτι διανύουμε
εποχές που «καταρρέουν» διάφορες μαγικές εικόνες, ταμπού και «άβατα» και ένα
απο αυτά είναι και η θέση του παιδιού στην ελληνική κοινωνία και ο ρόλος της
ελληνικής οικογένειας. Η αμφισβήτηση θεσμών σε συνδυασμό με τις αδύναμες
κοινωνικές δομές, την χαλαρή έως ανύπαρκτη κοινωνική συνοχή επέτρεψαν μέσα απο
την επιδείνωση της οικονομικής κρίσης να αποκαλυφθούν μορφές εγκληματικότητας
που απο απομακρυσμένους θεατές μας μετέτρεψαν όλους σε «υποψήφια» θύματα. Το
βιώνουμε μεν ως ραγδαία αλλαγή, αλλά η αλήθεια είναι οτι στην χώρα μας υφέρπει
εδώ και χρόνια ως παράλληλη εξέλιξη και συνέπεια των απαίδευτων
«αντανακλαστικών» μας.
Στο μεταξύ,για αυτήν την σκληρή
αλήθεια, λείπουν τα πραγματικά στοιχεία. Όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά διεθνώς.
Η ιδιομορφία του φαινομένου αυτού είναι η έλλειψη επαρκών δεικτών, μια και για
τα διασωθέντα θύματα υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες διασταύρωσης
στοιχείων-συνθηκών. Ίσως για αυτό ακόμα να μην αντιλαμβανόμαστε τις διαστάσεις
του.
Δίνονται αριθμοί όπως «2
εκατομμύρια παιδιά διακινούνται στον κόσμο κάθε χρόνο» ή βάσει πρόσφατης έκθεσης
της Ε.Ε. ,μόνο στην ευρωπαϊκή ήπειρο διακινήθηκαν 24.000 γυναίκες και παιδιά
κατα την διετία 2008-2010. Χώρες όπως η Ρούμανία, η Βουλγαρία και η Αλβανία
αποτελούν τις χώρες αφετηρίας των διακινητών, ενώ η Ελλάδα αποτελεί «πέρασμα»,
ή «αγορά χαμηλής ζήτησης» ενώ βρίσκεται σε έξαρση στο τόπο μας ο εξαναγκασμός
παιδιών σε εργασία/επαιτεία, αλλά και η διακίνηση παιδικού προνογραφικού υλικού.
Σίγουρα υπάρχουν χώρες, όπου το
συγκεκριμένο οργανωμένο έγκλημα έχει τις ρίζες του λόγω πολιτειακών συνθηκών
και οικονομικών αδιεξόδων, όπως πχ. Σε χώρες της ΝΑ Ασίας και Ευρώπης. Τα
παρακλάδια του ωστόσο σταθερά διασχίζουν ηπείρους και παραβλέπουν ηγεσίες…
Σήμερα τα παιδιά των άλλων, αύριο τα δικά μας; Πόσο εύκολα μπορεί ένα
παιδί να βρεθεί σ’ αυτή τη θέση;
Το οργανωμένο έγκλημα δεν παίζει
με πιθανότητες. Διαμορφώνει μια εφιαλτική πραγματικότητα και πάντα είναι ένα
βήμα πιο μπροστά απο τους μηχανισμούς πρόληψης ή καταστολής. Αρκεί μια στιγμή
για να εκπληρωθεί αυτό που εμφανίζεται με διάφορα πρόσωπα και διεκπεραιωτές.
Αυτό δεν έιναι τρομολαγνεία ούτε
μπορούμε να ζούμε φοβικά. Σίγουρα οφείλουμε να ζούμε συνειδητά και αλληλέγγυα.
Συνεπώς το στοίχημα για τον
καθένα που ενδιαφέρεται να αναλάβει την ευθύνη της συνειδητής στάσης είναι διπλό.
Να προστατεύσουμε τα παιδιά απο την εκμετάλλευση και να εξαλείψουμε την ζήτηση.
Μέσα απο τον Love146
προσπαθούμε να αναδείξουμε ακριβώς αυτό : πόσο πολυσχιδές φαινόμενο έιναι η
διακίνηση και εκμετάλλευση παιδιών, πόσες διαφορετικές διαστάσεις έχει και πόση
ανάγκη για ολιστική προσέγγιση υπάρχει. Και οτι πρέπει να κάνουμε τώρα σκληρές
ερωτήσεις, πρίν μας βρούν οι ασυγχώρητες απαντήσεις.
Όπως για παράδειγμα η σκέψη οτι οι
σημερινοί έφηβοι και νέοι με την ταραχώδη ενηλικίωση, το ασταθές οικογενειακό
και κοινωνικό περιβάλλον, την αποδόμηση των θεσμών της οικογένειας και της
Παιδείας,και την έκθεσή τους σε αγνώστου προελεύσεως μηνύματα και εικόνες ,
μήπως δεν είναι πιθανότατα μελλοντικοί «πελάτες» ;
Όταν διασώζεται ένα παιδί-θύμα, τι απαιτείται για την επανένταξή του;
Απαιτείται ένας ολόκληρος
καινούριος κόσμος για αυτό το παιδί. Η επανένταξη έχει πολλά στάδια και ποτέ
δεν ολοκληρώνεται οριστικά. Θέλει μια ζωή για να ξαναφτάξεις μια τόσο βάναυσα
κακοποιημένη παιδική ηλικία. Απαιτείται προσέγγιση μεθοδευμένη και διαρκής.
Απο
την στιγμή της διάσωσής του και της περίθαλψής του και σε κάθε επόμενο βήμα
απαιτείται διαρκής παρακολούθηση και υποστήριξη: να νιώσει ασφάλεια, οτι δεν
φταίει, οτι μπορεί να εμπιστευθεί τους ξένους-μέγαλους, ωστε να αντικαταστίσει
τις εικόνες και εμπειρίες φρίκης με εικόνες φιλικές, να δεί οτι μπορεί να μην
φοβάται και οτι μπορεί να ανήκει σε ένα περιβάλλον σταθερό,χωρίς κινδύνους. Η
ψυχοσωματική κακοποίηση και οι συνθήκες δουλείας είναι τραύμα που δεν
θεραπεύεται ούτε σε προσωρινής κράτησης θαλάμους , ούτε σε άσυλα και ιδρύματα
με ανειδίκευτο προσωρινό προσωπικό.
Για αυτό και με τον Love146 , έπειτα απο έρευνα
και συνομιλίες με σχετικούς επίσημους φορείς αλλά και εθελοντικές ομάδες, ενώ
καταβάλλουν αξιέπαινες πρσπάθειες, διαγνώσαμε και μας υπογράμμισαν οτι υπάρχει
κενό στην εξειδικευμένη αυτή γνώση ή οτι αυτή είναι περιορισμένη.
Αυτήν την στιγμή, σε συνεργασία
με Έλληνες και επιστήμονες απο το εξωτερικό με τον Love146 προχωρούμε την πρωτοβουλία
κατάρτισης σαφούς μεθοδολογίας προσέγγισης παιδιού θύματος που θα μπορεί να
αποτελέσει εργαλείο για τις Αρχές, τις Κοινωνικές Υπηρεσίες και κάθε φορέα που
μπορεί να εμπλακεί σε κάποιο απο τα στάδια της επανένταξης.
Επίσης, διαμορφώνουμε σε
συνεργασία με συγκεριμένες ΜΚΟ και δημοτικούς φορείς την λειτουργία
επιμορφωτικών σεμιναρίων για εφήβους/νέους-πρώην θύματα, ώστε μετά απο κάποιο
σημαντικό διάστημα περίθαλψης και ψυχικής υποστήριξης, να γνωρίζουν κάποια
τέχνη, μια ενασχόληση που θα τους δώσει εξωστρέφεια και σιγουριά.
Η ελληνική πολιτεία τι ποσοστό συμμετοχής έχει και ποιοι οι αρμόδιοι
φορείς για την εξάλειψη του φαινομένου;
Απο
την Σύμβαση της Γενεύης περί καταστολής της σωματεμπορίας γυναικών και παιδιών
(30.9.1921) , στην Διεθνής
Σύμβαση για τα Δικαιώματα του παιδιού που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση
το 1989, και το Πρωτόκολλο για την Πρόληψη, την Καταστολή και την
Καταδίκη της ∆ιακίνησης και Εμπορίας Ανθρώπων, ιδίως Γυναικών και Παιδιών το
2000 του Ο.Η.Ε, έχουν δεσμευτεί
Υπουργοί, Επίτροποι, Πρωθυπουργοί, Πρόεδροι για την υιοθέτηση και εφαρμογή
διεθνών επιταγών απο τις εθνικές έννομες τάξεις. Στην Ελλάδα, το πρόβλημα παραμένει οτι η προστασία
του παιδιού δεν έχει ενταχθέι ως προτεραιότητα στην χάραξη μιας εθνικής
στρατηγικής.
Θεσμικά, δεν λείπει η διατύπωση,
ούτε η πολιτική πρόθεση. Λέιπει ο συντονισμός και η αξιοποίηση των υφιστάμενων
δυνάμεων και πρωτοβουλιών, η επικοινωνία του μηνύματος και η διάχυση της
πληροφορίας σε κάθε επίπεδο της κυβερνητικής πρακτικής, ακατάπαυστα.
Παρατηρούμε με ενδιαφέρον την
εξέλιξη και εμβάθυνση στο θέμα της προστασίας του παιδιού απο σχετικές
υπηρεσίες : το Τμήμα καταπολέμησης της Εμπορίας Ανθρώπων και της προστασίας
ανηλίκων της Ελληνικής Αστυνομίας, η Εισαγγελία Ανηλίκων, η Ε.Κ.Κ.Α, η
Γ.Γ.Ισότητας του Υπ.Εσ, ο Εθνικός Συντονιστικός Μηχανισμός για την
παρακολούθηση και την καταπολέμηση της Εμπορίας
Ατόμων του Υπ.Εξ., ο Συνήγορος του Παιδιού. Γνωρίζουμε οτι στους
φορείς αυτούς υπάχουν άνθρωποι με υψηλό αίσθημα ευθύνης, σε καίριες θέσεις αλλά
με ελάχιστα έως ανύπαρκτα μέσα, που καταβάλλουν
όμως προσπάθειες ειλικρινείς .
Αυτό που εμείς θέλουμε είναι να
συμβάλλουμε πρακτικά αφενός στην υποστήριξη και ενδυνάμωση των συνεργασιών τους
με πρωτοβουλίες εθελοντών ή οργανωμένων κοινωνικών ομάδων και αφετέρου να
αναδείξουμε το έργο που συντελείται σε τοπικό επίπεδο μέσα απο μια στρατηγική
ενημέρωσης και δράσης διεθνών προδιαγραφών και διαστάσεων , όπως είναι ο οργανισμός
Love146.
Ποια είναι τα ιδρυτικά μέλη, οι δράσεις σας και οι στόχοι σας;
Συναντηθήκαμε με τους υπεύθυνους
του Ευρωπαϊκού Δικτύου του Love146,
στο Λονδίνο. Ήταν δύο χρόνια πριν, όταν οι ιστορίες για την ραγδαία επιδείνωση
της φτώχιας στην Ελλάδα έκαναν τον γύρο του κόσμου. Ο Love146- Europe έχει ευρύ δίκτυο συνεργασιών με
τοπικές ομάδες σε χώρες της ΝΑ Ευρώπης, οι οποίες είναι και σημείο αφετηρίας
της διακίνησης παιδιών. Σκεφτήκαμε οτι η εκστρατεία ενημέρωσης του Love146 έπρεπε να αποκτήσει
σημείο αναφοράς και στην Ελλάδα, η οποία ως σταυροδρόμι έχει κομβική θέση στον
χάρτη του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος. Εκτός αυτού, η Ελλάδα αντιμετωπίζει
πρωτοφανή σκηνικά εξαθλίωσης στα μεγάλα αστικά κέντρα, με επαίτες, ασυνόδευτους
ανήλικους, ανήλικους σε εξαναγκαστική εργασία . Το Κύτταρο Εναλλακτικών
Αναζητήσεων Νέων –ΚΕΑΝ έχει στους καταστατικούς του σκοπούς τον σεβασμό και
προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρ’ όλο που τα τελευταία χρόνια εμβάθυνε
στο θέματα περιβάλλοντος. Όλοι εμείς που μέσα απο το ΚΕΑΝ διοχετεύαμε την
εθελοντική μας ενέργεια, αφού γνωρίσαμε το έργο του Love146 μας ήταν αδύνατον μετά να μην
θέλουμε να γίνουμε μέρος του.
Ο Love146-Greece λειτουργεί ως μέρος του Κ.Ε.Α.Ν. ,
έως ότου αποκτήσει ανεξάρτητη νομική προσωπικότητα και ελληνικό παράρτημα, σε
Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Στο μεταξύ έχουμε υιοθετήσει
επισήμως Μνημόνιο Συνεργασίας με το ευρωπαϊκό δίκτυο του Love146, ενώ ήδη έχουμε διαμορφώσει απο
κοινού τα βηματα της εδραίωσης και δράσης του στην Ελλάδα. Επικεντρωνόμαστε
στην πρόληψη/ενημέρωση και την περίθαλψη/επανένταξη. Συνεχίζουμε να
«ανιχνεύουμε» τις ανάγκες και τα κενά, τα οποία μπορούμε να καλύψουμε και να φανούμε χρήσιμοι. Αυτήν την
στιγμή διαμορφώνουμε εργαλεία επικοινωνίας και εξειδίκευσης , ενώ προσπαθούμε
να υποστηρίζουμε με την συλλογή αγαθών και χρημάτων το έργο ασύλων. Αν και υπάρχουν ήδη ΜΚΟ και Ιδρύματα με
συγκλονιστικά μεγάλη προσφορά, στο θέμα της προστασία του παιδιού δεν
περισσεύει κανείς.
Οργανώνουμε συγκεκριμένης
θεματικής συναντήσεις με δημοσιογράφους, εκπαιδευτικούς, και συμμετέχουμε σε
αθλητικές διοργανώσεις. Εϊμαστε σε καθημερινή επικοινωνία με τους διεθνείς μας
συνεργάτες, και παρακολουθούμε την δραστηριότητα αντίστοιχων οργανώσεων
διεθνώς. Στόχος μας έιναι να καταφέρουμε και να καταλήξουμε μεσα απο παρεμβάσεις
μας να «προκαλέσουμε» την διαμόρφωση ενός συνολικού νομοθετικού πλαισίου για
την προστασία του παιδιού, και να συμβάλλουμε στην εφαρμογή του, έχοντας ως
όδηγό ορθότητας την Έκθεση του Συνηγόρου του Παιδιού προς την Επιτροπή
Δικαιωμάτων του Παιδιού του ΟΗΕ.
Πώς γίνεται κανείς μέλος της οργάνωσής σας και εθελοντής;
Μέσα απο την ιστοσελίδα του ΚΕΑΝ
(www.kean.gr) μπορεί κανείς έυκολα να
επικοινωνήσει τηλεφωνικά στο 210 26 92 880 ή στο info@kean.gr
και να δηλώσει το ενδιαφέρον του. Έχουμε ανάγκη διεύρυνσης της ομάδας μας, σε
κάθε σημείο της Ελλάδας, για την πραγματοποίηση ερευνών και οργάνωση
συνεργασιών. Στο www.love146.org μπορεί να βρεί
κανείς τον λόγο…
Συνεργασίες με ΜΚΟ ΚΕΑΝ. ‘’Τhenoproject’’, ‘’Nέα Ζωή’’, ισχύς εν τη ενώσει;
Η γνώση και το αποτέλεσμα εν τη
ενώσει. Προσπαθούμε να δημιουργούμε «συμμαχίες» για να μαθαίνουμε και να
καταφέρνουμε περισσότερα. Οι συγκεκριμένες οργανώσεις, η μεν ανεξάρτητη
πρωτοβουλία η δε επίσημος φορέας street-work,
είναι για εμάς και πηγή έμπνευσης και πληροφορίας απο την «πρώτη γραμμή».
‘’Κάθε παιδί να μπορεί να είναι παιδί.’’ Άλλωστε μπορεί να συνεχιστεί
ένας κόσμος χωρίς παιδιά;
Η παιδική ηλικία με την χαρά και
ανεμελιά που μπορεί για πολλούς τυχερούς απο εμάς να υπάρχει ως εικόνα,σε
ασφαλές περιβάλλον αγάπης και υποστήριξης δεν είναι το αυτονόητο. Και δεν
χρειάζεται μια εικόνα με ενα εγκαταλελλειμένο παιδάκι απο την Αφρική για να το
συνειδητοποιήσουμε αυτό. Αρκεί να έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά, για
το τί συμβαίνει στο παιδί του διπλανού διαμερίσματος, στο διπλανό θρανίο, στις
γειτονιές που έχουν αλλάξει.
Το παιδί είναι η πρώτη ύλη,με την
οποία μπορείς να φτιάξεις στην γη παράδεισους ή ερήμους. Για αυτό είναι πολύ
κρίσιμο τα χέρια και οι φωνές που τα μεγαλώνουν να έχουν συνειδητοποιήσει τί
ρόλο φέρουν. Είναι πολύ σημαντικό, οι εθνικές στρατηγικές να σχεδιάζονται βάσει
της προστασίας και βελτιστοποίησης της ανάπτυξης ενός παιδιού. Είναι απαραίτητο
η διάθρωση όλης της κοινωνίας να ξαναστηθεί με επίκεντρο το παιδί.
